Από τον πανηγυρίζοντα ναό των Αγίων Αναργύρων στα Σπάτα, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας έκανε κάλεσμα στους πιστούς να μιμηθούν τους εορταζομένους αγίους ως προς την αγάπη και αφοσίωσή τους στον Χριστό. Όπως είπε Οι Άγιοι Ανάργυροι είναι ένα σύνολο Αγίων. Δεν έχει σημασία κάθε πότε γιορτάζονται. Σημασία έχει ότι είναι Άγιοι που αποτελούν για εμάς πρότυπο και στήριγμα».
O Μητροπολίτης κ. Νικόλαος χρησιμοποιώντας από στίχους από την υμνολογία του Εσπερινού, τόνισε τις αρετές των Αγίων Αναργύρων. «Ξεκίνησαν την ζωή τους στηρίζοντας την ελπίδα τους όχι στα εγκόσμια και στις δικές τους δυνάμεις, ούτε στα χαρίσματα και τις αρετές τους, αλλά στον Θεό. Είναι αυτό που μας λείπει. Να έχουμε την ελπίδα μας στον Θεό. Η ελπίδα μας πρέπει πάντοτε να είναι γαντζωμένη στον Θεό και με συνοδό αυτήν θα κάνουμε όλα τα υπόλοιπα».
Σε άλλο σημείο ο κ. Νικόλαος τόνισε ότι «οι Άγιοι Ανάργυροι στηρίζοντας την ελπίδα τους στον Θεό, έγιναν δοχείο της χάριτος Αυτού και της παρουσίας της τριαδικής Θεότητος. Αυτός που καταθέτει την ελπίδα προς τον Θεό, τότε γίνεται δεκτικός της θέλησης και της παρουσίας του Θεού στην ζωή του».
Πρόσθεσε επίσης πως «με αυτό που έκαναν είχαν όχι μόνο την παρουσία του Θεού μέσα τους, αλλά και την ενέργεια του Θεού μέσα τους. Να είναι νεκρωμένα τα θελήματα, και ο Θεός να δίνει αισθήματα, τις σκέψεις και Εκείνος να κατευθύνει την ζωή μας. Αυτός είναι και απώτερος σκοπός του ανθρώπου. Ο σκοπός του κάθε χριστιανού είναι να δώσει την ελπίδα του στον Θεό, να δεχτεί την παρουσία μέσα του και να τον φιλοξενήσει μέσα του ως ενεργούντα».
Έκλεισε λέγοντας ότι «η χάρις που μας έχει δώσει ο Θεός και φανερώνεται ως φωτισμός, δύναμη, αγιότητα ή θεραπευτική ικανότητα είναι ανεξάντλητη. Όταν ο άνθρωπος έχει μέσα του Θεό, έχει χάρη που δεν εξαντλείται. Η πηγή που αντλεί την ευλογία και την χάρη. Έτσι και οι Άγιοι Ανάργυροι «δωρεάν έλαβον, δωρεάν έδωσαν». Χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα και αναγνώριση, αλλά από ξεχείλισμα της αγάπης τους και της χάριτος. Τα δίνει αυτά ο Θεός όχι για να τα κρατάμε για τον εαυτό μας, αλλά για να τα μοιραζόμαστε. Στην Εκκλησία δίνεται η χάρη όχι για προνόμιο για τον εαυτό τους, αλλά για να το αναπαράγουν, να το συντηρούν και να το σκορπίσουν στον λαό του Θεού. Να ανταλλάσσουμε την χάρη του Θεού και να αποκτήσουμε κι εμείς τον ίδιο πόθο, να ζήσουμε την χάρη του Θεού αφού πρώτα ανοίξουμε τις καρδιές μας και εμπιστευθούμε την ελπίδα σε Αυτόν».