Οι προσευχές μας δέν εισακούονται, διότι δέν είμαστε άξιοι. Πρέπει να γίνεις άξιος, γιά να προσευχηθείς. Δεν είμαστε άξιοι, διότι δεν αγαπάμε τόν πλησίον μας ως εαυτόν. Το λέει ο ίδιος ο Χριστός: «Έαν ουν προσφέρης τό δώρον σου επί τό θυσιαστήριον κάκει μνησθής ότι ο αδελφός σου έχει τι κατά σου, άφες εκεί το δώρον σου έμπροσθεν του θυσιαστηρίου και ύπαγε πρώτον, διαλλάγηθι τω αδελφώ σου καί τότε ελθών πρόσφερε το δώρον σου». Να πάεις πρώτα να συμφιλιωθείς μέ τόν αδελφό σου, να συγχωρεθείς, για να γίνεις άξιος. Άν δεν γίνει αυτό, δεν μπορείς να προσευχηθείς. Άν δεν είσαι άξιος, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Όταν τακτοποιήσεις όλες τις εκκρεμότητες και ετοιμασθείς, τότε πάεις και προσφέρεις τό δώρο σου.
Άξιοι γίνονται όσοι επιθυμούν και λαχταρούν να γίνουν του Χριστού, όσοι δίνονται στο θέλημα του Θεού. Να μην έχεις κανένα θέλημα, αυτό έχει μεγάλη αξία, είναι το πάν. Ο σκλάβος δεν έχει κανένα θέλημα. Το να μην έχομε κανένα θέλημα μπορεί να γίνει μ΄έναν τρόπο απαλό΄ με την αγάπη στόν Χριστό καί τήν τήρηση των εντολών Του. «Ο έχων τάς εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος έστιν ο αγαπών με΄ ο δέ αγαπών με αγαπηθήσεται υπό του Πατρός μου και εγώ αγαπήσω αυτόν και εμφανίσω αυτώ εμαυτόν» Χρειάζεται αγώνας. Έχομε να παλέψομε «προς τούς κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου» Έχομε να παλέψομε «με τον λέοντα τον ωρυόμενον» Δεν επιτρέπεται στόν αγώνα να επιτύχει ο πολυμήχανος.
Αυτό προϋποθέτει δάκρυα, μετάνοια, προσευχή, ελεημοσύνη, αίτηση με συνοδεία τήν εμπιστοσύνη στόν Χριστό καί όχι την ολιγοπιστία. Μόνον ο Χριστός μπορεί να μας βγάλει απ΄τόν κλοιό της ερημιάς. Προσευχή καί μετάνοια καί ελεημοσύνη. Δώστε έστω κι ένα ποτήρι νερό, άν δεν έχετε χρήματα. Καί νά ξέρετε ότι όσο αγιάζεσθε, τόσο εισακούονται οι προσευχές σας.

Να μην εκβιάζουμε με τις προσευχές μας τον Θεό. Να μή ζητάμε απ΄τον Θεό νά μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κ.λ.π., ή νά μας λύσει τα προβλήματά μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον, γιά νά τά υπομένομε. Όπως εκείνος κρούει με ευγένεια τήν πόρτα της ψυχής μας, έτσι κι εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό πού επιθυμούμε κι αν ο Κύριος δέν απαντάει, νά σταματάμε νά τό ζητάμε. Όταν ο Θεός δέν μας δίδει κάτι πού επίμονα ζητάμε, έχει τό λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τά «μυστικά» Του. Εφόσον πιστεύουμε στήν αγαθή Του πρόνοια, εφόσον πιστεύομε ότι Εκείνος γνωρίζει τά πάντα απ΄τή ζωή μας κι ότι πάντα θέλει τό αγαθόν, γιατί νά μή δείχνομε εμπιστοσύνη; Να προσευχόμαστε απλά καί απαλά, χωρίς πάθος καί εκβιασμό. Ξέρομε ότι παρελθόν, παρόν καί μέλλον, όλα είναι γνωστά, γυμνά καί τετραχηλισμένα ενώπιον του Θεού. Όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, «…ουκ έστι κτίσις αφανής ενώπιον αυτού, πάντα δέ γυμνά και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοίς Αυτού». Εμείς νά μήν επιμένονε΄ η προσπάθεια κάνει κακό αντί για καλό. Μήν κυνηγάμε ν΄αποκτήσομε αυτό πού θέλομε, αλλά νά τ΄αφήνομε στό θέλημα του Θεού. Γιατί, όσο το κυνηγάμε, τόσο αυτό απομακρύνεται. Άρα, λοιπόν, υπομονή καί πίστη και γαλήνη. Κι αν τό ξεχάσομε εμείς, ο Κύριος ποτέ δέν ξεχνάει και άν είναι γιά τό καλό μας, θα μας δώσει αυτό πού πρέπει κι όταν πρέπει.
Να ζητάμε στήν προσευχή μόνο τή σωτηρία της ψυχής μας. Δέν είπε ο Κύριος: «Ζητείται δέ πρώτον τήν Βασιλείαν του Θεού… και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν»; Εύκολα, ευκολότατα ο Χριστός μπορεί νά μας δώσει ό,τι επιθυμούμε. Και κοιτάξτε το μυστικό. Το μυστικό είναι νά μήν τό έχετε στό νού σας καθόλου νά ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα. Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωσή σας μέ τόν Χριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε, «δώσ΄μου τούτο, εκείνο…». Είναι αρκετό να λέμε, «Κύριε Ιησού, ελέησον με». Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας γιά τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από μας καί μας παρέχει την αγάπη Του. Το θέμα είναι ν΄ανταποκριθούμε σ΄αυτή τήν αγάπη μέ τήν προσευχή καί τήν τήρηση τών εντολών Του. Νά ζητάμε νά γίνει το θέλημα του Θεού΄ αυτό είναι τό πιό συμφέρον, τό πιό ασφαλές γιά μας καί γιά όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θά μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω καί λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.
Πηγή: Βίος και λόγοι, Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου