Στη Μονή Κουτλουμουσίου πριν από λίγα χρόνια ζούσε ένα γέροντας, ο πάτερ Χαράλαμπος, πολύ απλός αλλά και πολύ «βιαστής» όχι μόνο στα πνευματικά αλλά και στα διακονήματα, σε όλα ήταν προθυμότατος. Ο πατήρ Χαράλαμπος θα έβγαζε τις περισσότερες δουλειές, γιατί στα τελευταία χρόνια είχαν μείνει λίγοι πατέρες στην Μονή και αυτοί γέροι.
Είχε δε και τη βιβλιοθήκη, αλλά τον έβγαλαν, επειδή δεν έκλεινε ποτέ την πόρτα. Συνήθιζε να λέει: «αφήστε τους ανθρώπους να διαβάζουν τα βιβλία». Δεν του περνούσε λογισμός ότι υπάρχουν και άνθρωποι που κλέβουν βιβλία. Είχε πολλή αγνότητα και απλότητα.
Εκτός απ’ τα πολλά διακονήματα που είχε, φύτευε ακόμη και δένδρα για του μεταγενεστέρους, γιατί πίστευε ότι η Μονή Κουτλουμουσίου πάλι θα επανδρωθεί. Τα μεν χέρια του συνέχεια εργάζονταν για τους άλλους, ο δε νους του και η καρδιά του εργάζονταν στα πνευματικά δια της αδιαλείπτου προσευχής Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με. Στην ακολουθία πάντα πρώτος. Κρατούσε μάλιστα τον ένα χορό ως ψάλτης. Την ώρα δε που ο κανονάρχης πήγαινε στον άλλο χορό να κανοναρχήσει, ο πατήρ Χαράλαμπος έλεγε γρήγορα-γρήγορα την ευχή, για να μην διακόπτει την αδιάλειπτη προσευχή του.
Έτσι εργατικότατος και πνευματικότατος έζησε, χωρίς να το ρίξει κάτω. Αλλά, δυστυχώς, μια βαριά γρίπη μόνο τον έριξε στο κρεβάτι, και ο γιατρός είπε στους πατέρες να μην απομακρυνθούν από κοντά του, γιατί σε λίγη ώρα θα τελειώσει η ζωή του. Ο πατήρ το άκουσε κάτω από τις κουβέρτες και απήντησε:
-Τι λές; Εγώ δεν πεθαίνω εάν δεν έρθει το Πάσχα να πω το Χριστός Ανέστη.
Πράγματι πέρασαν δύο μήνες σχεδόν, ήρθε το Πάσχα, είπε το Χριστός Ανέστη, κοινώνησε και μετά αναπαύτηκε. Το φιλότιμο απλό γεροντάκι είχε γίνει πραγματικό παιδί του Θεού και μαζί με τον Θεό καθόρισε την ημέρα του θανάτου του.
Οσίου Παϊσίου Κουτλουμουσιανού, Αγιορείται πατέρες και αγιορείτικα

Αναρτήθηκε από Keliotis Giannis στις 8:29 π.μ.