Προσπάθησε πάντα ἡ εὐχή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ νά ἐπενδύῃ ὅλα σου τά ἔργα· κάθε πνοή καί κάθε νόημα. Ὦ τότε, πόσο θά εὐφραίνεται ἡ καρδία σου! Πόσο θά χαίρεσαι, διότι θά ἀνεβαίνῃ ὁ νοῦς σου εἰς τά οὐράνια. Διά τοῦτο μή ἀμελῇς νά λέγῃς·
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».
Ὅταν ψάλῃς, θά κατανοῇς τά ψαλλόμενα· θά ἔχῃς ὄρεξιν καί φωνήν ἱκανήν καί ταπείνωσιν, διά νά ἀποδίδῃς καθώς ἁρμόζει τά λόγια τοῦ Θεοῦ. Διά τοῦτο μή ἀδικῇς ἄλλο τήν ψυχήν σου, ἀλλά καί ψάλλων λέγε ἐνδόμυχα τήν εὐχήν·
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».
Ὅταν ἐργάζεσαι, ἄς μή ἀπορροφᾶται ὅλη σου ἡ δύναμις εἰς τήν ἐργασίαν, ἀλλά νά λέγῃς ψιθυριστά καί τήν εὐχήν. Τότε καί τά ἔργα σου θά εἶναι ὀρθά, χωρίς λάθη, καθαρά ἀπό λογισμούς, καί ἡ ἀπόδοσις τῆς ἐργασίας σου θά εἶναι μεγαλυτέρα. Λέγε λοιπόν τήν εὐχήν, διά νά εὐλογοῦνται τά ἔργα σου·
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».
Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον σκεπάζει τήν ψυχήν πού εὔχεται. Εἰσέρχεται μέχρι τά βάθη τῆς ψυχῆς, ἐλέγχει ὅλον τόν ἐσωτερικό κόσμο τῆς ψυχῆς καί τόν κατευθύνει πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τότε μόνο ἡ ψυχή ἔχει τήν δύναμι νά εἰπῇ μαζί μέ τόν Προφήτη: «Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον καί πάντα τά ἐντός μου τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ». Λέγε λοιπόν τήν εὐχή, διά νά ἔχῃς τήν σκέπην τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὅταν τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καλύπτει τήν ψυχήν σου, αἰσθάνεσαι μιά πληρότητα καί πολλή ταπείνωσι. Δέν ἐπηρεάζεσαι ἀπό τήν ἀδικία, τήν εἰρωνεία ἤ τόν ἔπαινο. Ζῇς σέ μιά πνευματική ἀτμόσφαιρα, πού δέν εἰσέρχεται εὔκολα ὁ ἰός τῆς ἁμαρτίας. Ὁ πνευματικός ἀνακρίνει τά πάντα, αὐτός δέ ὑπ᾿ οὐδενός ἀνακρίνεται. Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον σοῦ δίδει ἄλλα μάτια καί ἄλλη κρίσι. Λέγε λοιπόν τήν εὐχή, διά νά ζῇς ἄνετα μέσα σέ κάθε περιβάλλον.
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».
Πηγή ἀείρροος γίνεται ἡ ψυχή σου καί πολλοί θά δροσίζωνται ἀπό τά νάματα αὐτῆς. Μή ἀδικῇς ἄλλο τήν ψυχήν σου καί τόν πλησίον σου, ἀλλά λέγε ἐκφώνως·
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».
Ὡς ἄνθος ἀμάραντον καί δένδρον εὐσκιόφυλλον πεφυτευμένον παρά τάς διεξόδους τῶν ὑδάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γίνεται ἡ ψυχή σου, ὅταν λέγῃς·
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».
Λέγε τήν εὐχήν καί ἄφησε τήν Χάριν νά εἰσέλθῃ εἰς τά βάθη τῆς ψυχῆς σου. Γίνε τότε θυρωρός ἄγρυπνος τῆς ψυχῆς σου καί θεατής τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί λέγε μετ᾿ εὐφροσύνης·
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».
Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον εἶναι ἡ εὐλογία ὅλου τοῦ κόσμου. Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον εἶναι τό φῶς καί ἡ ζωή τῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία ἀνυμνεῖ καί δοξολογεῖ ἀπό τά βάθη αὐτῆς τό Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί λέγει: «Ἁγία Τριάς, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς».
Ἐνύχτωσε στόν Ἄθωνα καί ἄλλο δέν βλέπω.
μοναχού Μαρκέλλου Καρακαλληνού
από το βιβλίο «Αίσθησις ζωής αιωνίου»
έκδοση ΧΦΔ