Δανιήλ μοναχός Κερασιώτης (†1986)


Κάτωθεν τού Κελλίου Αγίου Ιωάννου τού Θεολόγου της Κερασιάς, πλησίον τού δρόμου πού οδηγεί στό Κλέφτικο, τόναρσανά τής Κερασιάς, στό αριστερό μέρος τού βράχου κατηφορίζοντας γιά τήν θάλασσα, σώζεται μέχρι σήμερα τόαπέριττο ασκητήριο τού Γέροντος Δανιήλ. Αποτελείται από ένα διώροφο μικρό σπιτάκι· κάτω έχει τό Κελλί πού έμενε, μέ ένα ξυλοκρέβατο, μία πρόχειρη κτιστή σόμπα καί δίπλα στην πόρτα τό προσευχητάρι μέ τίς χάρτινες, καπνισμένες από τόν καιρόεικόνες. Τό έδαφος τού δωματίου χωμάτινο, τά πάντα εν τάξει (βιβλία, ρούχα) καί εν πλήρει καθαριότητα, έσωθεν καί έξωθεν τού δωματίου. Τά καυσόξυλα στοιβαγμένα μέ τάξη, κομμένα απότόν ίδιο μέ τό τσεκούρι. Ανερχόμενοι ολίγα σκαλιά, εισερχόμεθα στό άνω δώμα. Εκεί βρίσκονται διάφορα βότανα από τόν Άθωνα, τσάι βουνού, μέντα καί αμάραντος, από τόν οποίο κατασκεύαζε σταυρούς καί στεφανάκια, μέ τά οποία οι Πατέρες διακοσμούσαν τις εικόνες στά Κελλιά τους. Ένας τενεκές μέ αποξηραμμένο τυρί, άλλος τενεκές μέ παξιμάδι καί διάφορα άλλα είδη διατροφής του. Άς σημειωθή ότι τον χειμώνα αποκλειόταν γιά μεγάλο χρονικό διάστημα από τά χιόνια πού έπεφταν στην περιοχή. Όπισθεν καί άνωθεν τού σπιτιού υπάρχουν μικρές σπηλιές πού τίς έκλεισε μόνος του γιά νά μήν κατοικήσει άλλος μοναχός, καί τού γίνεται εμπόδιο στήν ησυχαστική ζωή.Ο Γέρων Δανιήλ, ήλθε στό Άγιον Όρος μετά τόν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από τόν πολύ πόθο του νά φτάσει στόνΆθωνα, ήλθε από τήν πατρίδα του τήν ρουμανία, μέ τά πόδια. Ο Θεός οδήγησε τά βήματά του σέ έναν πατριώτη τουασκητή, πού κατοικούσε σέ αυτό τό Καλύβι. Έζησε πλησίον τού Γέροντός του επί 30 συναπτά έτη. Όλα τά αναγκαία πράγματα πού χρειαζόταν τό Κελλί τους, τά μετέφεραν στην πλάτη μέ τόν μεγάλο ασκητικό ντορβά. Τό εργόχειρό του κυρίως ήταν νά πλέκει ξύλινα καλαθάκια από μηλιάδι, νά τά πηγαίνει στά μοναστήρια γιά νά τά ανταλλάξει μέ τάαναγκαία τρόφιμα.Κάποτε, ο Πολιτικός Διοικητής τού Αγίου Όρος, θέλησε νά στείλει μερικά πράγματα στους φτωχούς ασκητές, καίκάποιοι έδωσαν τό όνομα τού Γέροντα Δανιήλ. Έτσι έφθασε τό δέμα στό Κελλί του καί αυτός όταν τό είδε καί διάβασε τό όνομα τού αποστολέα, απόρησε. Πήγε στό πλησιέστερο Κελλί γιά νά ρωτήσει πως μπορεί νά τό επιστρέψει, χωρίς νά πληρώσει. Τότε, οι Πατέρες εκεί τού είπαν ότι δεν μπορεί νά τό επιστρέψει, γιατί είναι δώρο καί θά στενοχωρηθεί οΔιοικητής, πού τό έστειλε από αγάπη. Τοτε ο Δανιήλ είπε: Καί εγώ αγαπάω Ντιοικητή. Ντανιήλ ντώσει Ντιοικητήκαλάθι, πάρει ντέμα. Έτσι, μέσω των Πατέρων έστειλε τό δικό του δώρο, ένα καλάθι στον Διοικητή. Αυτός συγκινήθηκε πολύ γιά τήν απλότητα καί τήν ευγενική χειρονομία τού Δανιήλ.Τό παρουσιαστικό του ήταν παρόμοιο μέ αυτό τού Οσίου Σεραφείμ τού Σάρωφ, όπως εικονίζεται στην κλασσικήφιγούρα μέ τήν κυρτωμένη πλάτη, τήν άσπρη γενειάδα καί τό σεβάσμιο ασκητικό ύφος. Επιστρέφοντας μία μέρα απότήν Δάφνη, παραμονή τών Εισοδίων, κατεβήκαμε στό Κλέφτικο 2-3 πατέρες μέ τά μουλάρια καί 2 νεαροίπεζοπορώντας. Όταν περνούσαμε μπροστά από τό κηπάκο του ο Δανιήλ περιποιείτο τά λάχανά του καί απροσδόκητα στράφηκε πρός τους 2 νεαρούς καί χωρίς νά τούς γνωρίζει, είπε: Εσείς τι θέλετε εντώ από τήν Λάρισα; Όταν τον είδαμε, όλοι θαυμάσαμε τον Γέροντα γιατί είχε πρόσωπο φωτεινό καί λαμπρό.Ο Δανιήλ εκκλησιολογικώς ήταν σωστά τοποθετημένος καί δέν τόν επηρέαζαν οι διάφορες γειτονικές ομάδες των Ζηλωτών. Μεταλάμβανε των Θείων Μυστηρίων από τίς πλησιέστερες Μονές καί από τά Κελλιά πού ακολουθούν τήν Εκκλησία, ονόμαζε δέ τούς Ζηλωτές· Πρεσβυτεριανούς. Εθλίβετο πολύ όταν έβλεπε σέ Μονές καί Κελλιάκοσμικούς νά μεταλαμβάνουν χωρίς ευλάβεια καί ευθύς μετά τήν Θεία Λειτουργία νά καπνίζουν στό προαύλιο. Τόσο πολύ τού στοίχιζε τό γεγονός, διότι τό θεωρούσε μεγάλη ασέβεια, ώστε άλλαζε τόπο εκκλησιασμού.Μιά μέρα ξεκινήσαμε νά τόν συναντήσουμε μαζί μέ τόν μοναχό Δανιήλ των Δανιηλαίων. Όταν φθάσαμε μάςυποδέχθηκε μέ πολύ μεγάλη χαρά, άν καί περνούσε κάποιο μεγάλο πειρασμό εκείνες τις μέρες καί γιά νά καταβάλει τον πειρασμό καί τούς λογισμούς, είχε καταπιεί σβώλους από στάχτη καί χώμα, τό οποίο όμως τόν έκανε νά υποφέρει πολύ. Μάς έδειξε καί τόν τάφο του, σκαμμένο, έτοιμο πρός ταφή, σέ βραχώδες μέρος άνωθεν τού Κελλιού του.Ντανιήλ, σύ τάψει εμένα, είπε στον π. Δανιήλ, κεφάλι εδώ, σώμα εκεί. Ντανιήλ μείνει εδώ, άγγελος κάνει του, του, του, εδώ όχι κήπο, θά μέ βγάλει άλλος θά μένει εντώ.Πράγματι, ήταν χειμώνας βαρύς τού 1986, την χρονιά πού αρρώστησε ο Γέρων Δανιήλ, καί ο π. Δανιήλ των Δανιηλαίων, όταν τό έμαθε, πήρε φάρμακα καί Ως συνήθως πήγε νά τόν βοηθήσει. Τον βρήκε όμως νεκρό, καί έτσιεκπληρώθηκε η πρόρρησις τού Γέροντα Δανιήλ: Ντανιήλ, σύ τάψει εμένα.Ιερομονάχου Μαξίμου Καυσοκαλυβίτου:Ασκητικές Μορφές καί Διηγήσεις από τόν Άθω,Ι. Κελλίον Αγ. Αντωνίου, Κρύα Νερά,Άγιον Όρος, 2006
http://voutsinasilias.blogspot.gr

Πηγή: synaxipalaiochoriou.blogspot.com

Share Button