Ρωτάς αν θα συγχωρεθεί στον Ιούδα η αμαρτία της προδοσίας του δασκάλου και Κυρίου Ιησού Χριστού! Δεν ξέρω γιατί σε απασχολεί αυτό. Δεν είναι μήπως πιο σημαντική μέριμνα, το να μην προδώσουμε εμείς τον Κύριό μας με τίς κακουργίες μας; Και δεν είναι περισσότερο σημαντικό το ερώτημα πώς εμείς να σώσουμε τις δικές μας ψυχές; Αφού ιδού, το ρολόι του χρόνου μας γρήγορα μετρά τις μέρες και τις ώρες προειδοποιώντας μας για την σύντομη έξοδο από αυτό τον κόσμο. Κι εμείς, όλοι θα βρεθούμε μπροστά στον αιώνιο Δικαστή, ο οποίος θα πεί τη δική Του δίκαιη κρίση μπροστά σ’ όλους τους ουράνιους λαούς περί όλων εκείνων που πράξαμε σ’ αυτή τη ζωή. Όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν στη δίκη, ο καθένας σκέπτεται τις αμαρτίες του και τις αδικίες, και περί του πως θα δικαιολογήσει τον εαυτό του μπροστά στον δικαστή. Κανένας δεν έχει τον χρόνο ούτε τη θέληση να σκέφτεται τις αμαρτίες του υπόλοιπου κόσμου, ούτε να μπαίνει στα μυστικά του νου του δικαστή που θα δικάζει. Ποιός ξέρει, πώς θα κρίνει ο αιώνιος Κριτής εμένα κι εσένα; Μόνο ένα πράγμα είναι βέβαιο, ότι θα μας κρίνει κατά το δίκαιο, και όχι κατά το άδικο. Αλλά θα θέλαμε περισσότερο, να μας κρίνει όχι κατά το δίκαιο αλλά κατά το έλεος. Όμως μάταια˙ αυτός υποσχέθηκε να κρίνει κατά το δίκαιο. Γι’ αυτό μας διακατέχει ο φόβος και το τρέμουλο. Και γι’ αυτό εγώ δεν επιθυμώ ούτε σ΄ εσένα ούτε σ’ εμένα ούτε σε κανέναν στον κόσμο, να βρεθεί στην πλευρά εκείνη όπου θα είναι ο προδότης Ιούδας.
Αφού ο Ιούδας είναι προδότης. Αυτός είναι προδότης και του Θεού και των ανθρώπων και του εαυτού του. Αυτός πρόδωσε τον Χριστό, πρόδωσε τους αποστόλους, πρόδωσε και τον εαυτό του ως άνθρωπο. Τον Χριστό και τους αποστόλους πρόδωσε στους Ιουδαίους ενώ τον εαυτό του στον διάβολο. Αφού έχει λεχθεί: «Τότε εισήλθεν εις εκείνον ο σατανάς» (Ιωάν. 13, 27). Είναι δύσκολο να μετρηθεί όλο το βάθος του κακού, που είχε κυριαρχήσει στον Ιούδα. Αυτός ήταν άπιστος και φθονερός και κλέφτης και φιλάργυρος και υποκριτής και προδότης. Τελικά απελπισμένος και αυτόχειρας. Ο Υιός του Θεού αρκετές φορές τον προειδοποιούσε, για να τραβηχτεί από τον ολέθριο δρόμο του, αλλά αυτός παρέμεινε ανένδοτος. Ο Υιός του Θεού έδειχνε προς αυτόν την ίδια μέριμνα και αγάπη όπως και προς τους άλλους μαθητές, όμως αυτός στην αγάπη αποκρινόταν με μίσος. Ο Υιός του Θεού κατέβηκε και του έπλυνε τα πόδια, ενόψει της ίδιας της προδοσίας και με το χέρι Του, του έδωσε μπουκιά ψωμιού βουτηγμένο στο αλάτι. Με το ψωμί και το αλάτι εμείς υποδεχόμαστε τους υψηλούς φιλοξενουμένους. Ο ταπεινόφρων και ταπεινωμένος Κύριος ήθελε να ορθώσει την αξιοπρέπεια του Ιούδα γι’ αυτό του πρόσφερε το ψωμί και το αλάτι. Τον χαιρέτησε με το ψωμί και το αλάτι πριν από την προδοσία! Ο Ιούδας με το χέρι του δέχθηκε το ψωμί και το αλάτι από τα χέρια του Υιού του Θεού, με το χέρι το δέχθηκε αλλά με την καρδιά το απέκρουσε με περιφρόνηση. Απέκρουσε ο θνητός άνθρωπος την αγάπη του Αθανάτου! Γι’ αυτό ο Θεός τον πέταξε εντελώς, «και μετά το ψωμίον τότε εισήλθεν εις εκείνον ο σατανάς» (Ιωάν. 13, 27). Από εκείνη τη στιγμή ο Ιούδας, πρώην μαθητής του Ιησού Χριστού και πρώην άνθρωπος, ξεγράφτηκε από την τάξη των ανθρώπων και γράφτηκε στην τάξη των κολασμένων πνευμάτων. Τώρα εσύ δοκιμάζεις τον Θεό και ρωτάς, εάν θα θελήσει ο Θεός να συγχωρήσει τα κολασμένα πνεύματα και να τα σώσει; Εσύ δοκιμάζεις το έλεος του Θεού κατά τον ίδιο τρόπο όπως οι Εβραίοι δοκίμαζαν τη δύναμη του Θεού στον Γολγοθά λέγοντας: «Εί υιός εί του Θεού, κατάβηθι από του σταυρού» (Ματθ. 27, 40). Για τη δοκιμασία τους οι Εβραίοι έλαβαν άξιο μισθό και σ’ αυτό τον κόσμο. Φυλάξου κι εσύ, να μην λάβεις τον μισθό των ομοϊδεατών του Ιούδα.
Δεν είναι αλήθεια ότι ο Ιούδας ήταν προκαθορισμένος από τον Θεό, να είναι προδότης, όπως νομίζεις εσύ. Εάν ήταν έτσι, γιατί ο Υιός του Θεού να προσπαθεί τόσο πολύ να αποστρέψει τον Ιούδα από την κακή πράξη; Γιατί πριν απ’ όλα να τον πάρει για μαθητή Του, και να τον κρατά δίπλα Του τρία χρόνια; Γιατί να ταπεινώνεται μπροστά του, να κατεβαίνει και να του πλένει τα πόδια; Γιατί από το άγιο χέρι Του να του δίνει το ψωμί και το αλάτι; Διαβάζοντας στην ψυχή του Ιούδα την κακή πρόθεση ο Κύριος τα έκανε όλα αυτά για να τον σώσει από την αιώνια καταστροφή. Αν και έχει λεχθεί ότι οι σκανδαλισμοί πρέπει να έρθουν, έχει λεχθεί ακόμα και αυτό σαν αυστηρή προειδοποίηση: «Πλήν ουαί τω ανθρώπω εκείνω δι’ ού το σκάνδαλον έρχεται» (Ματθ. 18, 7). Ο σκανδαλιστής είναι ο ίδιος ο σατανάς, και ως τέτοιος αυτός πρέπει να πράξει το έργο του. Γι’ αυτό το σκάνδαλο πρέπει να έρθει μέσω αυτού και απ’ αυτόν. Αλλά αλίμονο στον άνθρωπο, ο οποίος θα παραδοθεί στον σατανά και θα γίνει το εργαλείο του. Αλίμονο σ’ εκείνον ο οποίος αντίθετα από την αγάπη του Θεού δείχνει την αγάπη του προς τον αντίπαλο του Θεού.
Να προσεύχεσαι στον Θεό, να σε σώσει από τον σκανδαλιστή, που σκανδάλισε τον Ιούδα και τους Ιουδαίους. Να μην γίνεις ποτέ υπηρέτης και εργαλείο του σκανδάλου του.
Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δεν φτάνει μόνον η πίστη…».
Ιεραποστολικές επιστολές Β’
Εκδόσεις «Εν πλω», 2008.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
