Ένας άνθρωπος που στέκεται ενώπιον του Θεού δεν θα γίνει ποτέ φανατικός. Γίνεται φανατικός μόνο όταν βάζει τον εαυτό του μπροστά από τους ανθρώπους. Ο φανατικός αναζητά δύναμη, όχι Αλήθεια. Η αλήθεια δεν δίνεται έτοιμη και δεν γίνεται αντιληπτή παθητικά από τον άνθρωπο, είναι ένα ατελείωτο καθήκον. Η αλήθεια δεν πέφτει πάνω σε ένα άτομο, σαν κάτι μαγικό. Η αλήθεια είναι μια διέξοδος από τον εαυτό μας. Ο φανατικός μπορεί να χάσει την ψυχραιμία του. Χάνει την ψυχραιμία το με κακία εναντίον άλλων, αλλά αυτό δεν είναι η διέξοδος σε άλλους και στον ίδιο. Αυτή είναι μια παραμόρφωση του Χριστιανισμού.
Αρχιμανδρίτης Βίκτωρ (Μαμόνοφ)