«Επειδή πολλά είναι τα αναληθή και παραπλανητικά που ακούγονται και συμβαίνουν σήμερα στο όνομα της χριστιανικής πίστεως, για τα οποία δεν έχουμε πάντοτε όλοι την ίδια πληροφόρηση, η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ θα προσπαθήσει να είναι ενημερωτική και διαφωτιστική, με άρθρα και σχόλια, γραμμένα πάντοτε με μοναδική πυξίδα το κήρυγμα των Αποστόλων, τα δόγματα των Πατέρων και το βίωμα των Αγίων της Εκκλησίας μας.»
(από το σημείωμα της Συντακτικής επιτροπής που δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού)

ΜΑΡΤΙΟΣ – ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2019 • ΤΕΥΧΟΣ 125ΜΑΥΡΟ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΨΗΦΟ ΣΤΟΥΣ …………………………………………………………………………………….. Δυστυχῶς ἀκόμη στή Μα-κεδονία ὁ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. διετήρησε σέ ὅλους σχεδόν τούς νομούς ὑψηλά ποσοστά, σέ σχέση μέ τίς προηγούμενες εὐρωεκλογές τοῦ 2014.Σ ̓ αὐτό συνετέλεσαν: 1) Οἱ προεκλο-γικές παροχές τῆς τελευταίας στιγμῆς. Χρήματα πού μέ τό ἕνα χέρι τά ἔδωσαν καί μέ τό ἄλλο θά τά πάρουν πίσω πολ-λαπλάσια. 2) Ἡ ἀλλοίωση τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος μέ τήν ἔνταξη σ ̓ αὐτό ἑκατοντά-δων χιλιάδων λαθραίων μεταναστῶν, οἱ ὁποῖοι πῆραν ἑλληνική ὑπηκοότητα τά τελευταῖα χρόνια καί ψήφισαν(!). 3) Ἡ μεγάλη ἀποχή. 4) Ἐπίσης θεωρεῖται πολύ πιθανή κάποια ἀλλοίωση τοῦ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος μέ τό «μαγείρεμα» πού κάνει ἡ μοναδική ἑταιρεία πληροφορικῆς, ἡ ὁποία ἐδῶ καί χρόνια ὑποστηρίζει τε-χνικά τή διενέργεια τῶν ἐκλογῶν.Ἐν ὄψει λοιπόν τῶν ἐπικειμένων ἐθνι-κῶν ἐκλογῶν τῆς 7ης Ἰουλίου 2019 ἐπι-σημαίνουμε τά ἑξῆς:1) Πηγαίνουμε ὅλοι καί ψηφίζουμε. Ἡ ἀποχή εἶναι μέγα λάθος. Γιά νά θυμη-θοῦμε ἕνα πανώ τῶν συλλαλητηρίων «Ἄν κυβερνοῦν προδότες, φταῖνε οἱ πατριῶτες» (μέ τήν ἀποχή τους).2) Καταδικάζουμε μέ τήν ψῆφο μας ὅλους τούς προδότες. Ὅλους ὅσοι δέ-χονται γιά τά Σκόπια ὀνομασία πού νά περιέχει τή λέξη Μακεδονία. 3) Ρωτοῦμε ὅσους ζητοῦν τήν ψῆφο μας (δηλαδή ὅλους τούς ὑποψηφίους) νά μᾶς ποῦν τίς θέσεις τους:α) Γιά τό θέμα τῆς Μακεδονίας.β) Γιά τό μεῖζον θέμα τῆς κατάληψης τῆς Ἑλλάδος ἀπό τά μιλιούνια τῶν Ἀφρο-ασιατῶν μωαμεθανῶν λαθρομεταναστῶν. γ) Γιά τούς γάμους ὁμοφυλοφίλωνκαί τήν υἱοθεσία παιδιῶν ἀπό αὐτούς. Ἐπίσης γιά τό gay pride. Ἰδιαίτερα στή Θεσσαλονίκη, τήν ὁποία ὁ ἀνεκδιήγητος ἀπερχόμενος (δόξα τῷ Θεῷ!) δήμαρχος Μπουτάρης ἔκανε εὐρωπαϊκή πρωτεύ-ουσα τῆς ὁμοφυλοφιλίας γιά τό 2021.Ἐπιπλέον οἱ ὑποψήφιοι στή Θεσσαλονίκη νά μᾶς ποῦν τή θέση τους καί γιά τό θέμα τοῦ τζαμιοῦ, πού ἡ Νέα Τάξη πιέζει νά δημιουργηθεῖ στή Θεσσαλονίκη.δ) Νά μᾶς ποῦνε τί θά κάνουν οἱ ἐπί-δοξοι αὐριανοί μας κυβερνῆτες μέ ὅσους διέλυσαν, πρόδωσαν καί ξεπούλησαν τά πάντα. Θά πᾶνε σάν κύριοι στό σπίτι τους καί θά κάνουν σάν τόν «Γιωργάκη» ἀκριβοπληρωμένες ὁμιλίες στά τέσσερα σημεῖα τοῦ πλανήτη ἤ θά λογοδοτήσουν γιά τίς πράξεις τους μέ ὅ,τι αὐτό συ-νεπάγεται;ε) Νά μᾶς ποῦνε τίς θέσεις τους γιά τό «οὐδετερόθρησκο» κράτος πού προ-ώθησαν οἱ ἐκκλησιομάχοι μέσῳ τῆς ἀνα-θεωρήσεως τοῦ Συντάγματος.στ) Νά μᾶς ποῦνε πῶς θέλουν νά • Ἡ Παρακαταθήκη ἀναρτᾶται στήν ἱστοσελίδα orthodoxnet.gr καί σέ φιλικές ἱστοσελίδες.• Ὁ π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, σύμβουλος ἐκδόσεως τῆς Παρακαταθήκης, παρουσιάζει ἐκπομπή, ἡ ὁποία μεταδίδεται κάθε Κυριακή 9-10 π.μ. ἀπό τήν τηλεόραση Atlas TV, πού ἐκπέμπει στήν Κεντρική Μακεδονία. Ἡ ἴδια ἐκπομπή μεταδίδεται κάθε Κυριακή 10-11 π.μ. ἀπό τό Ἀχελῶος TV, πού ἐκπέμπει στή Δυτική Ἑλλάδα. Οἱ ἐκπομπές ἀναρτῶνται καί στό διαδίκτυο.MAPTIOC – A¶PI§IOC 20193εἶναι ἡ Παιδεία στά σχολεῖα. Συνταγές μαγειρικῆς καί μύηση στή δαιμονική παν-θρησκεία τῆς λεγομένης Νέας Ἐποχῆς ἤ ἑλληνική καί ὀρθόδοξη, ὅπως ἐπιτάσσει τό Σύνταγμα;Πρέπει νά ἐπιμείνουμε νά μᾶς ποῦν τίς θέσεις τῶν κομμάτων τους στά ἀνω-τέρω, ἀλλά καί σέ ἄλλα κρίσιμα θέματα (ὅπως ἡ Θράκη, τό Αἰγαῖο, ἡ Κύπρος, ἡ Βόρειος Ἤπειρος, ἡ θέση μας σέ Εὐρώπη καί ΝΑΤΟ κ.ἄ.), γιά νά ἀποφασίσει καί ὁ πολίτης σέ ποιούς θά ἀναθέσει τήν πολύ ὑπεύθυνη ἀποστολή νά πάρουν τό τιμόνι τῆς πατρίδος μας σέ μιά ἐποχή πανθομολογουμένως τόσο δύσκολη.Καί πάντως νά μήν ξεθαρρέψουν οἱ ὅποιοι κερδισμένοι τῶν ἐκλογῶν γιά τό Εὐρωκοινοβούλιο καί νομίσουν ὅτι οἱ Ἕλ-ληνες τούς ἐμπιστεύονται, τούς προτιμοῦν καί τούς δίνουν «λευκή ἐπιταγή». Ὄχι! Ἡ ψῆφος, πού ἔλαβαν, εἶναι κυρίως ψῆ-φος ἀρνητική καί ὄχι θετική. Δηλαδή ὁ κόσμος τούς ψήφισε, γιά νά καταδικάσει τούς προδότες. Ἐάν καί αὐτοί μεθαύριο κάνουν τά ἴδια, θά ἔχουν τήν ἴδια τύχη.Ἐπιλέγουμε μέ σαφῆ κριτήρια τί θά ψηφίσουμε στίς κρισιμότερες ἴσως ἐκλογές γιά τήν Ἑλλάδα ἀπό ἱδρύσεως τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους.Ψηφίζουμε αὐτούς πού ἔχουν ἀπο-δείξει ὅτι εἶναι:α)Συνειδητοί Ὀρθόδοξοι Χριστια-νοί. Δέν ἀρκεῖ μιά φορά τόν χρόνο νά πᾶνε στήν Παναγία Σουμελᾶ ἤ στήν Παναγία τῆς Τήνου, γιά νά βγοῦν φωτογραφίες κρατώντας τήν εἰκόνα!β) Ἁγνοί πατριῶτες, δηλαδή ἄνθρω-ποι πού βάζουν τήν Πατρίδα, πάνω ἀ-πό τό προσωπικό ἤ τό κομματικό τους συμφέρον.γ)Τίμιοι καί ἱκανοί γι ̓ αὐτό πού θά τούς ἐμπιστευθοῦμε νά κάνουν. Δέν θέ-λουμε ὑποκριτές Χριστέμπορους καί Ἑλλαδέμπορους. Δέν θέλουμε ἀνθρώ-πους τῶν μασονικῶν καί ἄλλων σκοτει-νῶν στοῶν καί διαδρομῶν, γιατί αὐτοί, καί ἄν ὑποτεθεῖ ὅτι θέλουν νά κάνουν κάτι καλό, δέν θά τούς ἀφήσουν τά ἀφεντικά τους νά τό κάνουν, γιατί εἶναι ἐκβιάσιμοι.Θά ἦταν εὐχῆς ἔργον τά λεγόμενα πατριωτικά κόμματα νά κατέβαιναν ἐπιτέλους ἑνωμένα στίς ἐπικείμενες ἐκλογές. Νά ἀντιληφθοῦν ὅτι αὐτό εἶναι καθολικό αἴτημα τοῦ κόσμου, πού προσ-δοκοῦν νά τούς ψηφίσει καί κυρίως εἶναι ἡ ἔμπρακτη ἀπόδειξη ὅτι βάζουν πρῶτα τήν πατρίδα καί μετά ὅλα τά ἄλλα.Καλή φώτιση καί καλές ἀποφάσεις!Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΝΑ ΣΥΓΚΛΗΘΕΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ*τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου* Ὁ τίτλος καί τά ἔντονα γράμματα εἶναι τῆς «Π».Παναγιώτατε καί Θειότατε Ἀρχιεπίσκο-πε Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικέ Πατριάρχα, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Ταπεινότητος, Κύ-ριε Βαρθολομαῖε, τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.«Ὁ ἐπιφανείς Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν καί τόν κόσμον φωτίσας» εἴθε νά καταυγάζῃ σκέψεις, τάς ἀποφάσεις καί ἐνεργείας πάντων τῶν Ὀρθοδόξων κατά τό Νέον Ἔτος κατευθύνων τήν Ἐκκλησίαν, «ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος» εἰς ὁδούς εἰρήνης.Συνελθόντες ἐν Συνόδῳ τήν 4ην Ἰανου-αρίου 2019 ἀνέγνωμεν ἐντελεχῶς τό ἀπό 24ης Δεκεμβρίου 2018 ἀποσταλέν Γράμμα τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος καί ἐκτενῶς ἠσχολήθημεν μετά τοῦ θέματος τῆς χορηγήσεως αὐτοκεφαλίας εἰς τήν ἐν Οὐκρανίᾳ Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Μετ ̓ εἰλικρινοῦς σεβασμοῦ καί ἀγαπώσης παρρησίας, ὡς πάντοτε, συνοψίζομεν τήν ἐκτίμησιν τῆς κατ ̓ Ἀλβανίαν Ἐκκλη-σίας, κυρίως ὡς πρός τά ἀφορῶντα εἰς τάς ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.Εἶναι ἤδη γνωστή ἡ ἀσκηθεῖσα ἡμετέρα κριτική πρός τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσί-ας διά τήν ἄρνησιν νά μετάσχῃ εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον τῆς Ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας ἐν Κρήτῃ. Ὁμοίως καί προσφάτως διά τήν σπουδήν νά διακόψῃ τήν εὐχαριστιακήν κοινωνίαν μετά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Εἰδικώτε-ρον εἰς ἐπιστολήν ἡμῶν (7 Νοεμβρίου 2018) μεταξύ ἄλλων ἐπεσημάναμεν εἰς τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Μόσχας κ. Κύριλλον ὅτι: «…Εἶναι δυνατόν ἡ ἀ-πόφασις καί ἡ ἐντολή τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας νά ἀκυρώνῃ τήν ἐνέργειαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τούς Ὀρθοδόξους ναούς, οἱ ὁποῖοι λειτουργοῦν ὑπό τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου; …Ὁμολογοῦμεν ὅτι εἶναι ἀδύνατον νά συμφωνήσωμεν μέ τοιαύτας ἀποφάσεις. Ἡ Θεία Εὐχαριστία, τό ἀσυλ-λήπτου ἱερότητος καί μοναδικῆς σημασί-ας μυστήριον, ἐπιβάλλεται νά μένῃ ἐκτός οἱασδήποτε ἐκκλησιαστικῆς διενέξεως».Ὁ αὐτός πόνος καί ἡ ἀγωνία διά τήν διαφύλαξιν τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὑποχρεώνει ἡμᾶς νά διατυπώ-σωμεν θεμελιώδη ἀμφιβολίαν, ὡς πρός τήν ἐπικύρωσιν ἀναδρομικῶς χειροτονιῶν τελε-σθεισῶν ὑπό καθῃρημένου, ἀφωρισμένου καί ἀναθεματισμένου προσώπου. Ἡ πολι-τεία τοῦ τελέσαντος τάς ἐν λόγῳ πράξεις κ. Φιλαρέτου Ντενισένκο (πρωταγωνιστοῦ τῆς ἐν Οὐκρανίᾳ ἐκκλησιαστικῆς κρίσε-ως) εἶναι ἀποκαλυπτική. Χειροτονηθείς Ἐπίσκοπος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας τό 1962, διετέλεσεν μεταξύ ἄλλων Πρόε-δρος τοῦ Τμήματος Ἐξωτερικῶν Ὑποθέ-σεων αὐτοῦ καί Μητροπολίτης Κιέβου. Τό 1991 ἐζήτησεν αὐτοκεφαλίαν, οὐχί ἀπό τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἀλλά ἀπό τήν κατ ̓ αὐτόν τότε «Μητέρα Ἐκκλησίαν», τό Πατριαρχεῖον Μόσχας. Τό 1992 καθῃρέθη, ἐνῷ τό 1997 ἀφωρίσθη καί ἀνεθεματίσθη ὑπό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ὀργανικοῦ μέλους τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τῶν ἐνεργειῶν τούτων ἀναγνωρισθεισῶν ὑπό πασῶν τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν.Ὅσον χρόνον ὁ κ. Φιλάρετος ἦτο κα-θῃρημένος καί ἀναθεματισμένος ἐτέλεσεν ἀντικανονικῶς τελετουργίας, μή συνι-στώσας ἔγκυρα μυστήρια. Συνεπῶς καί αἱ τελεσθεῖσαι ὑπ ̓ αὐτοῦ χειροτονίαι εἶναι ἀνυπόστατοι, κεναί, στερούμενοι τῆς θείας χάριτος καί τῆς ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μεταξύ αὐτῶν καί αἱ χειροτονίαι εἰς διάκονον, πρεσβύτερον καί τελικῶς εἰς ἐπίσκοπον τοῦ γραμμα-τέως αὐτοῦ Σεργκέι Ντουμένκο, νῦν Μη-τροπολίτου Ἐπιφανίου. Ἐν τῷ Ὑμετέρῳ Γράμματι τῆς 24ης Δεκεμβρίου 2018 ση-μειοῦται: «…ἀποκαταστήσαντες τούτους εἰς τούς οἰκείους αὐτοῖς ἀρχιερατικούς καί ἱερατικούς βαθμούς…». Διερωτώμεθα, ὅμως, κατά πόσον αἱ τελεσθεῖσαι ὑπό τοῦ κ. Φιλαρέτου χειροτονίαι, ἀφωρισμένου καί ἀναθεματισμένου ὄντος, ἀπέκτησαν, ἐξ ὑστέρου, ἄνευ κανονικῆς χειροτονίας ἁγιοπνευματικήν ἐγκυρότητα καί γνησίαν MAPTIOC – A¶PI§IOC 20195σφραγῖδα ἀποστολικῆς διαδοχῆς.Πανορθοδόξως ἀναγνωρίζεται ὡς θεμε-λιώδης ἐκκλησιολογική ἀρχή ὅτι αἱ χει-ροτονίαι τῶν σχισματικῶν καί αἱρετικῶν, ὡς «μυστήρια» ἔξω τῆς Ἐκκλησίας τελε-σθέντα, εἶναι ἄκυροι, πολλῷ δέ μᾶλλον αἱ χειροτονίαι ὑπό καθαιρεθέντος καί ἀφορισθέντος. Ἡ βασική αὕτη ἀρχή, ἡ ἀρρήκτως συνδεομένη μετά τῆς περί Ἁ-γίου Πνεύματος Ὀρθόδοξου διδασκαλίας, ἀποτελοῦσα ἀπαρασάλευτον κρηπῖδα τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων, πεποίθαμεν ὅτι δέν δύναται νά παραθεωρηθῇ.Δυσκολευόμεθα νά κατανοήσωμεν ὅτι τά ἄκυρα καί ἀνυπόστατα καθίστα-νται «κατ ̓ οἰκονομίαν» πνευματοφόρα·ὅτι πράξεις ἀποτελοῦσαι ἐπανειλημμένην βλασφημίαν κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, (ὅπως ἡ ἐπίκλησις ὑπό τοῦ τότε ἀφω-ρισμένου κ. Φιλαρέτου «ἡ Θεία Χάρις…προχειρίζεται…εὐξώμεθα ὑπέρ αὐτοῦ ἵνα ἔλθῃ ἐπ ̓ αὐτοῦ ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος»), ἀναγνωρίζονται ἐκ τῶν ὑ-στέρων «κατ ̓ οἰκονομίαν». Εἶναι δέ, τέλος, γνωστόν ὅτι κατά τήν πρόσφατον Ἑνω-τικήν Σύνοδον ἡ ἐπιλογή καί ἐκλογή τοῦ νέου Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ὑπῆρξεν ἀποτέλεσμα τῆς ἐπι-μονῆς τοῦ κ. Φιλαρέτου, σήμερον πλέον ἐπισήμως ἀποκαλουμένου ἐν Οὐκρανίᾳ «Ἁγιωτάτου Ἐπιτίμου Πατριάρχου Κιέβου καί πάσης Ρῶς-Οὐκρανίας». Κατόπιν ὅλων τῶν ἀνωτέρω διερωτώμεθα διά τήν προ-σθήκην τοῦ ὀνόματος τοῦ Μητροπολίτου Ἐπιφανίου εἰς τά Ἱερά Δίπτυχα.Ἡ ἐπιδιωχθεῖσα εἰρήνευσις μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Οὐκρανῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὑποστεῖ κατά τό παρελθόν ποικίλους διωγμούς ὑπό ἀθεϊστικῶν καθεστώτων, μέχρι τοῦδε δέν ἔχει ἐπιτευχθῆ. Ἐφόσον ἑκατομμύρια Ὀρθοδόξων πιστῶν, ὑπό τόν Μητροπολίτην Ὀνούφριον (συμφώνως πρός στατιστικήν τοῦ Ἰανουαρίου 2018 ὠργανωμένων εἰς 12.069 ἐνορίας ὑπό 90 Ἀρχιερεῖς καί ἀριθμούντων 12.283 κλη-ρικούς, 251 Μονάς καί 4412 μοναχούς) ἠρνήθησαν νά μετάσχουν εἰς τήν διαδι-κασίαν χορηγήσεως τῆς αὐτοκεφαλίας, διακόψαντες μάλιστα τήν εὐχαριστιακήν κοινωνίαν μετά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατρι-αρχείου. Ἐνῷ κατά τό παρελθόν τό ἐκκλη-σιαστικόν πλήρωμα τῶν χωρῶν (Σερβίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, Πολω-νίας, Ἀλβανίας, Τσεχίας καί Σλοβακίας), εἰς τάς ὁποίας ἐχορηγήθη αὐτοκεφαλία, ὑπῆρξεν ἡνωμένον.Λυπούμεθα, διότι ἐπαληθεύθησαν αἱ ἀνησυχίαι, τάς ὁποίας εἴχομεν διατυπώ-σει εἰς τήν τριμελῆ ἀντιπροσωπείαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (Ἰούλιος 2018) καθώς καί κατά τήν προσωπικήν ἡμῶν συνάντησιν ἐν Κρήτῃ (Ὀκτώβριος 2018): Ἀντί εἰρηνεύσεως καί ἑνότητος τῶν Ὀρ-θοδόξων τῆς Οὐκρανίας, ἐπαπειλεῖται ὁ κίνδυνος διασπάσεως τῆς ἑνότητος τῆς ἀνά τόν κόσμον Ὀρθοδοξίας.Αἱ προβλέψεις ὅτι ἡ παροῦσα διασά-λευσις καί ὁ ἐμφανής διχασμός θά διαρ-κέσουν ἐπ ̓ ὀλίγον καί ὅτι ὅλαι αἱ Αὐτο-κέφαλοι Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι τελικῶς θά ἀποδεχθοῦν τά γενόμενα, διά τούς γνωρίζοντας στοιχειωδῶς τήν ἱστορίαν τῶν ἐκκλησιαστικῶν σχισμάτων καί τήν ἀντοχήν τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ, μόνον ὡς ἀβάσιμοι ἐκτιμήσεις δύνανται νά ἐκληφθοῦν. Ἀλλά καί αἱ καθησυχαστικαί ὑποθέσεις ἐνίων ὅτι τοῦτο ἴσως πραγματο-ποιηθῆ τόν…ἑπόμενον αἰῶνα εἶναι μᾶλλον κυνικαί. Σοβαρά τραύματα μή ἐγκαίρως ἀντιμετωπισθέντα δέν θεραπεύονται ὑπό τοῦ χρόνου. Συνηθέστερον ἐπεκτείνονται καί ἐξελίσσονται εἰς ἀνιάτους πληγάς.Ἡ διαμορφωθεῖσα σήμερον κατάστασις ἀπαιτεῖ νέας προσεγγίσεις καί ἐμπνευσμέ-νας πρωτοβουλίας διά τήν προώθησιν τῆς AP. 1256εἰρήνης ἐν Οὐκρανίᾳ, πρό πάντων δέ διά τήν διαφύλαξιν τῆς ἐπικινδύνως τρωθεί-σης ἑνότητος τῆς Ὀρθοδοξίας. Πρός τήν κατεύθυνσιν αὐτήν πιστεύομεν ἀκραδά-ντως ὅτι λύσιν ἀποτελεῖ ἡ καταφυγή εἰς τήν ἁγιοπνευματικήν συνοδικότητα, τήν τονισθεῖσαν περιτράνως ἐν Κρήτῃ: «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐκφράζει τήν ἑνό-τητα καί καθολικότητά της ἐν Συνόδῳ. Ἡ συνοδικότητα διαπνέει τήν ὀργάνωσιν, τόν τρόπον πού λαμβάνονται αἱ ἀποφάσεις καί καθορίζεται ἡ πορεία της» (Μήνυμα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, παρ. 1).Οὐ παύομεν φρονοῦντες ὅτι μοναδι-κῆς ἀξίας ἐπιτεύγματα τῶν Ὀρθοδόξων κατά τάς τελευταίας δεκαετίας ὑπῆρξαν οἱ Πανορθόδοξοι Συνάξεις τῶν Προκαθη-μένων καί ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τῇ ἀόκνῳ προσπαθείᾳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατρι-αρχείου καί προσωπικῶς τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος. Στοιχοῦσα τῷ περί συνοδικότητος πνεύματι τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἡ κατ ̓ Ἀλβανίαν Ὀρθόδοξος Αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία ἀ-πευθύνει θερμήν παράκλησιν, ὅπως τ ό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἀξιοποιοῦν τό κατ ̓ ἐξοχήν προνόμιον τοῦ συντονισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, συγκαλέσῃ τό συντομώτερον δυνατόν Πανορθόδο-ξον Σύναξιν ἤ Σύνοδον, προκειμένου νά προληφθῇ ὁ ἐμφανής κίνδυνος δη-μιουργίας ὀδυνηροῦ Σχίσματος, ἀπει-λοῦντος τήν ἀξιοπιστίαν τῆς Ὀρθοδοξίας καί τήν πειστικήν αὐτῆς μαρτυρίαν εἰς τόν σύγχρονον κόσμον.Ἐκ βαθέων εὐχόμεθα καί ταπεινῶς δεόμεθα, ὅπως ὁ ἐν Τριάδι Θεός κατευ-θύνῃ τά διαβήματα πάντων ἡμῶν πρός διασφάλισιν τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδοξίας. «Ὁ δέ Θεός τῆς ἐλπίδος πληρώσαι ὑμᾶς [καί ἡμᾶς] πάσης χαρᾶς καί εἰρήνης ἐν τῷ πιστεύειν, εἰς τό περισσεύειν ὑμᾶς [καί ἡμᾶς] ἐν τῇ ἐλπίδι ἐν δυνάμει Πνεύματος Ἁγίου» (Ρωμ. 15:13).Ἐπί δέ τούτοις, ἀσπαζόμενοι Ὑμᾶς φιλήματι ἁγίῳ, διατελοῦμεν μετά πάσης τιμῆς καί βαθυτάτης ἀγάπης ἐν Χριστῷ τῷ ἐπιφανέντι Θεῷ καί φωτίσαντι τόν κόσμον.Ἐν Τιράνοις, 14 Ἰανουαρίου 2019Τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος,ἐλάχιστος ἐν Κυρίῳ ἀδελφός(Ὑπογραφή)† ὁ Τιράνων Ἀναστάσιος, πρόεδροςΓιά τήν αἰωνιότηταὍλα ὅσα παράγει αὐτός ὁ κόσμος, τά παράγει γιά τήν αἰωνιότητα. Ἡ ἀγάπη μας καί ἡ φιλία μας εἶναι ἀξεπέραστες στόν χρόνο, ὅπως καί ὁ κόσμος. Τά μάτια μας κάνουν λάθος, ὅταν μᾶς λένε πώς ὅλα περνᾶνε, ὅπως μᾶς ἐξαπατοῦν γιά τήν κίνηση τοῦ ἡλίου. Ὑπάρχει ἕνα περιβάλλον πνευματικό, ὅπου ὅλα ζοῦν καί κινοῦνται. Αὐτό τό περιβάλλον εἶναι σταθερό καί ἀκίνητο. Ὅλα ὅσα ἔζησαν στή γῆ, ζοῦν καί σήμερα σ ̓ αὐτό τό πνευματικό περιβάλλον. Ὅλα ὅσα ζοῦν σήμερα, θά ζοῦν αἰώνια σ ̓ αὐτόν τόν πνευματικό τόπο. Ἡ ἀγάπη καί ἡ φιλία δέν χάνο-νται μέ τόν θάνατο, ἀλλά συνεχίζουν νά ὑπάρχουν σέ μιά πολύ πιό καθαρή καί ἔξοχη μορφή στόν ἄλλο κόσμο. Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος (Βελιμίροβιτς)MAPTIOC – A¶PI§IOC 20197«Ἀμήν ἀμήν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τόν λόγον μου ἀκούων καί πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωήν αἰώνιον, καί εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλά μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν» (Ἰωάν. 5, 24) «Μακάριοι…οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες» (Ἀποκ. 14, 13).Σεβασμιώτατε, σεβαστοί μου Πατέρες καί μητέρες, ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,Μέγα ὄντως καί φοβερώτατον τό μυ-στήριο πού μᾶς συγκέντρωσε σήμερα στήν Ἱερά ταύτη Μονή τῆς Παναγίας τῆς Μακαριωτίσσης: ἡ πρός Κύριον ἐκδημία, ὁ σωματικός θάνατος, τοῦ σεβαστοῦ καί πεφιλημένου γέροντος Νικοδήμου Ἱερο-μονάχου καί Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ταύτης.Μέγα καί φοβερώτατον ὄντως μυστή-ριον, διότι δέν δημουργήθηκε ἀπό τόν Θεό ἀλλά εἰσῆλθε στήν ἀνθρώπινη φύ-ση σάν παράσιτο μετά τήν διάπραξη τῆς ἁμαρτίας τῶν Πρωτοπλάστων, μέ τήν ἀ-νοχή καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ διά τοῦ θανάτου δέν παραμένει ἀθάνατο καί αἰώνιο τό κακό.Μέγα καί φοβερώτατον, διότι κληρο-νομεῖται σέ κάθε ἄνθρωπο λόγῳ τῆς ἀ-σθενείας τῆς πεσμένης ἀνθρωπίνης φύ-σεως. Μυστήριον ὄχι μέ τήν ἔννοια τῶν μυστηρίων διά τῶν ὁποίων μετέχουμε τῆς ἀκτίστου Χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἀπό τήν ἄποψη ὅτι κατά τήν ὥρα του καί μετά ἀπό αὐτό γίνονται πράγματα, τά ὁποῖα δέν μπορεῖ νά συλλάβει ἡ λογική τοῦ ἀνθρώπου.Μυστήριον μέγα καί φοβερώτατον, τό ὁποῖο ὡστόσο στόν κατάλληλο καιρό ὁ Θεός, μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ Του, ἔδωσε στόν ἄνθρωπο τήν δυνατότητα νά τό καταργήσει.Μυστήριον μέγα ἀπό τό ὁποῖο ἐλευ-θερώνεται ὁ ἄνθρωπος, ἀφοῦ διά τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας ἑνώνεται μέ τό ἀναστημένο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ.Μυστήριον διά τοῦ ὁποίου πλέον μα-καρίζονται ὅσοι ἔδειξαν ὑπομονή καί τή-ρησαν τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί κράτη-σαν σταθερή τήν πίστη τοῦ Ἰησοῦ, διότι μεταβαίνουν πλέον ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ἀληθινή ζωή.Μυστήριον διά τοῦ ὁποίου πλέον μα-καρίζονται οἱ ἐν Κυρίῳ ζῶντες καί ἀπο-θνήσκοντες, ὅσοι ἔζησαν καί ἐκοιμήθησαν ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό γιά νά ἀναπαυ-θοῦν ἀπό τούς κόπους τους, τά δέ ἐνά-ρετα ἔργα τους νά τούς ἀκολουθοῦν στήν αἰώνια ζωή.Τοῦτο τό μέγα καί φοβερώτατον μυστή-ριον ψηλαφοῦμε σήμερα στό πρόσωπο τοῦ μακαριστοῦ, σεβαστοῦ καί πεφιλημένου γέροντος Νικοδήμου.«ΕΚΛΕΪΣΕ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ»*τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Νεκταρίου Τσεκούρα,Καθηγουμένου Ἱ. Μ. Ὁσίου Σεραφείμ τοῦ ἐν τῷ Δομβῷ* Ἐπικήδειος λόγος στόν μακαριστό Γέροντα Νικόδημο [Ζιαμπάρα], (ι† 17.4.2019), Καθηγού-μενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μακαριωτίσσης στή Δομβραίνα Θηβῶν.Σημ. «Π»: Ὁ μακαριστός Γέροντας Νικόδημος ἀπεστρέφετο τήν προβολή. Ἐφήρμοζε τό «λάθε βιώσας», γι ̓ αὐτό καί ἡ κοίμησή του πέρασε ἀπαρατήρητη ἀπό τά ἐκκλησιαστικά «Πρακτορεῖα Εἰδήσεων». Τώρα πού εὑρίσκεται ἐν χώρᾳ ζώντων καί ἐν τόπῳ ἀναπαύσεως δέν κινδυνεύει νά βλαβεῖ ἀπό ἐγκωμιαστικούς λόγους.AP. 1258Ἐντεῦθεν τῶν βαρυπενθούντων Πατέ-ρων καί Μητέρων καί ἀδελφῶν ἡ σύναξις. Ἐντεῦθεν οἱ στεναγμοί καί τά δάκρυα, ἐντεῦθεν τῶν πνευματικῶν του τέκνων καί τῶν πιστῶν ἡ συρροή καί τό μέγα πένθος τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας.Ἡ συγκίνηση, ἀλλά κυρίως ἡ πνευματι-κή ἀσθένεια καί ἀδυναμία μου, ἐμποδίζουν τή γλώσσα, ἐξασθενοῦν τήν διάνοια καί παρακωλύουν τήν ἔκφραση λόγων ἐπα-ξίων, λόγων ἐξοδίων, οἱ ὁποῖοι ἁρμόζουν στόν μακαριστό Γέροντα. Εἶναι πολλοί ἄλλοι ἱκανότεροι ἐμοῦ, οἱ ὁποῖοι ἐγνώ-ρισαν ἐγγύτερα τόν μακαριστό Γέροντα, ἀλλά κυρίως ἔχουν ζωή ἀνάλογη μέ τό πνευματικό του ἀνάστημα, οἱ ὁποῖοι καί θά καταθέσουν λόγους καταλλήλους καί ἐπαξίους τῆς πορείας του. Ὁ ὁμιλῶν ὑπα-κούοντας εὐλαβῶς στήν ἐντολή τήν ὁποία μοῦ ἀνέθεσε ἡ εὐμένεια τῆς ὑμετέρας ἀ-γάπης, Σεβασμιώτατε, θά προσπαθήσω νά ψελλίσω ἐκ μέρους καί τῶν Μοναχῶν τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας ἕνα ὕστατο χαῖρε πρός τόν μακάριον Γέροντα Νικόδημο, ὁ ὁποῖος σήμερα πορεύεται τήν ὁδό τῆς αἰωνίου ἀναπαύσεως πλήρης ἐναρέτου ζωῆς καί ἀγαθῶν ἔργων.Πενθηφόρος ὁμήγυρις,ὁ Μακαριστός Γέροντας Νικόδημος μέ τήν ζωή καί τήν κοίμησή του ἐκλέϊσε τόν Ὀρθόδοξο Μοναχισμό καί μᾶς ἄφησε ἄρι-στο παράδειγμα πρός μίμηση. Γεννηθείς στήν Ναύπακτο Αἰτωλοακαρνανίας στίς 7 Φεβρουαρίου τοῦ 1936 σέ νεαρή ἡλικία πυρπολούμενος ἀπό τόν θεῖο ἔρωτα πα-ραδίδεται στά χέρια τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ. Σέ ἡλικία 28 ἐτῶν κείρεται μοναχός στήν Ἱερά Μονή Προυσοῦ. Ἡ τέλεια ἀφιέρωσή του στόν Χριστό τόν ὁδηγεῖ στήν κατά τό δυνατόν ἀκριβή τήρηση τῶν ἐντολῶν Του, ὅπως αὐτές ἐκφράστηκαν καί κα-τεγράφησαν στήν Ἁγία Γραφή καί στήν Ἱερά τῆς Ἐκκλησίας Παράδοση. Ἡ γνώση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καί ἡ πιστή ἐ-φαρμογή του, ἀποτελοῦν πλέον τόν πό-θο καί στόχο τῆς ζωῆς του, μέ μοναδικό σκοπό τήν ἀπόκτηση τῆς θείας Χάριτος. Προμετωπίδα του σέ κάθε ἐνέργεια εἶναι ἡ ὑπόσχεση τοῦ Κυρίου ὅτι «ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με. Ὁ δέ ἀγαπῶν με ἀ-γαπηθήσεται ὑπό τοῦ Πατρός μου, καί ἐγώ ἀγαπήσω αὐτόν καί ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν».Κοινοβιάζει στήν Ἱερά Μονή Παρακλή-του καί μαθητεύει κοντά στούς ὁσίους Γέροντες τῆς Μονῆς, Χερουβείμ, Ἰγνάτιο καί Ἀθηναγόρα. Διακρίνεται γιά τήν κα-θαρότητα τοῦ βίου καί τήν ἀρετή του καί χειροτονεῖται διάκονος καί πρεσβύτερος. Σύντομα ἀναλαμβάνει καί τά βαρύτατα καθήκοντα τοῦ πνευματικοῦ πατρός.Ὑπηρετεῖ στήν Ἱερά Μητρόπολη Ὕ-δρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης, ὡς ἐφημέριος καί πνευματικός τόσο τῶν πιστῶν, ὅσο καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Μηνᾶ Αἰγίνης. Γύρω του συγκεντρώνονται πνευματικά τέκνα πού ποθοῦν τόν βίο τῆς ἀσκήσε-ως καί τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀφιερώσεως στόν Θεό.Σέ ὥριμη ἡλικία, ἔχοντας ἀνδρωθεῖ πνευματικά, ἔρχεται στήν Ἱερά μας Μη-τρόπολη καί μέ πνευματικά του τέκνα ἀναλαμβάνει τήν ἐπάνδρωση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας τῆς Μακαριωτίσσης στήν ὁποία μέχρι σήμερα διατελεῖ γιά 27 ὁλό-κληρα χρόνια Ἡγούμενος καί Πνευματι-κός Πατήρ.Ἡ ζωντανή πνοή τῆς ἀκτινοβολούσης παρουσίας του γίνεται παντοῦ αἰσθητή. Ἡ Μονή, ἡ ὁποία ὑπέφερε ἀπό λειψανδρία, ἀναγεννᾶται. Ἀνακαινίζονται ἐρειπωμένα κτήρια καί δημιουργεῖται νέα εὐρύχωρη πτέρυγα γιά τίς ἀνάγκες τῶν ἀδελφῶν. Τό Μοναστήρι τῆς Παναγίας ἀναδεικνύ-εται πόλος ἕλξης καί ἑστία πνευματική