Αδρή φυσιογνωμία του Αγίου Όρους, ο πολυσέβαστος μακαριστός ιερομόναχος Άνθιμος Αγιαννανίτης ο Πνευματικός. Άνθρωπος τω όντι ουράνιος, άγγελος επίγειος ασφαλώς. Άνθρωπος γνησίου Βιώματος, ολοένα καταδυόμενος στα μεγάλα πνευματικά βάθη και συνάμα αναρριχώμενος στα δυσθεώρητα ύψη των αρετών. Εραστής, ο Γέροντας, των υπερκοσμίων -βιαστής της Βασιλείας των Ουρανών. Παραπέμπει αβίαστα ο παπα-Άνθιμος στους μεγάλους Γεροντάδες του Όρους και όχι μόνον.

Μέτρο διακρίσεως ο πάλλευκος Αγιορείτης Άνθιμος ο Πνευματικός. Στιβαρός χειραγωγός εις Χριστόν, φροντίζει να λειαίνει τις ποιες γωνίες της ψυχής. Έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που καλλιεργούνται ο εγκέφαλος και η καρδιά. Η υπερτροφία τού εγκεφάλου αποξενώνει το όργανο αυτό της ψυχής από την καρδιά και τη ζωή της. Από την άλλη, η υπερτροφία της καρδιάς δημιουργεί τύπους νοσηρούς. Η δυσανάλογη ανάπτυξη, η ασυντόνιστη καλλιέργεια νου και καρδιάς προκαλεί τέτοια δυσαρμονία, ώστε ο άνθρωπος να εμφανίζεται δύσκαμπτος και μονομερής. Ολ’ αυτά ο περίφημος σκητιώτης Πνευματικός τα επεμελείτο με αγάπη πολλή. Στο Άγιον Όρος είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία μαζί του.

M.M.: – Γέροντα, βάζω μετάνοια και σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου που έχετε την καλοσύνη να συνομιλήσουμε, χειραγωγώντας μας εις Χριστόν. A.A.: – Κι εγώ σάς ευχαριστώ, αγαπητέ μου, που καταδεχθήκατε εμένα, έναν -ας μη μεταχειρισθώ άσχημες λέξεις- αμαθή γέροντα. Παρακαλώ να παραβλέψετε τα σφάλματα μου! M.M.: – Γέροντα, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Ο λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν…! Αλήθεια, τι βάθος και πλάτος και πλούτος θείας αγάπης! Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος τού Πατρός, το δεύτερο Πρόσωπο της Άγιας Τριάδος ενηνθρώπησε για τη σωτηρία όλων μας! Βοηθήστε μας με τη μεγάλη αγιορείτικη εμπειρία σας να προσεγγίσουμε αυτά τα βαθιά νοήματα και μηνύματα.

A.A.: – Είναι μεγάλο ακατάληπτο Μυστήριο, παιδί μου. Προσέλαβε στο άπειρον της Θεότητος τον άνθρωπο. Με εννοήσατε; Ούτε η Θεότης μετετράπη σε ανθρωπότητα ούτε η ανθρωπότης σε Θεότητα. Με εννοήσατε; Ο Θεός ήλθε να σώσει το υπεροχικό κτίσμα Του τον άνθρωπο τον όποιο έπλασε εξ αρχής για να είναι κυρίαρχος όλης της κτίσεως. Εκείνος όμως εξέπεσε… Ο άνθρωπος μετά την πτώση του δεν μπορούσε να επιστρέψει κοντά στον Θεό, γι’ αυτό κατέβηκε Εκείνος και τον πήρε τον προσέλαβε εις τον Εαυτόν Του. Εις το άπειρον της Θεότητος τι είναι ο άνθρωπος; Μήτε μία τελεία! Σε αυτό το σημείο πολλοί συγχέουν τα πράγματα διότι δεν μπορούσαν να καταλάβουν. Ήλθε ο Θεός και πήρε όλο τον άνθρωπο. Θα σάς πω ένα μικρό παράδειγμα: Πώς ένας άνθρωπος έχει ένα δακτυλιδάκι στο δάκτυλο του; Τί είναι το δακτυλίδι απέναντι στο σώμα; Μήτε σάρκα μήτε οστούν. Είναι μέταλλο. Έτσι και η Θεότης προσέλαβε τον άνθρωπο που είναι πεπερασμένος. Εις το άπειρον της Θεότητος προσέλαβε τον άνθρωπο -γι’ αυτό λέγεται πρόσλημμα- έλαβε την ανθρωπότητα και μας έδωσε τη χάρη της Θεότητος και τη σωτηρία. Είδατε πώς εισέρχεται ο νους λίγο-λίγο από τα μικρά αυτά παραδείγματα εις τα ακατάληπτα και υψηλά; Ο Θεός προσέλαβε τον άνθρωπο και υπέστη όλα όσα γνωρίζουμε, διότι ο Θεός είναι εύσπλαχνος, αλλά είναι και δίκαιος. Ήλθε κι έπαθε εν σαρκί για να μας σώσει. Γι’ αυτό οι μονοφυσίται απατώνται φρικτότατα και αν δεν διορθωθούν, πάνε χαμένοι.

 Τον ήλιο, τον αέρα αντιλαμβανόμαστε διά των αισθήσεων. Πώς το πάντη άυλον της απείρου Θεότητος θα συλληφθεί και θα σταυρωθεί; Απλούστατα έπαθεν η ανθρωπότης, η δε Θεότης απαθής διέμεινεν και δικαιώθηκε ο άνθρωπος λόγω της αναμαρτησίας της Ανθρωπότητος τού Υιού τού θεού. Γι’ αυτό μας έδωσε την ελευθερία και μας ανέβασε εις τα δεξιά της μεγαλοσύνης Του να βλέπουμε τη δόξα την οποία είχε ο Θεός προτού τον κόσμο κτίσει! Ο Κύριος ήλθε και μας ελευθέρωσε από τον τάραχο των παθών, της αμαρτίας μας, πως ψάλλει ο υμνωδός. Μάς απήλλαξε απ’ όλα τα δεινά και μας ανεβίβασε και μας εκάθισεν εκ δεξιών τού θρόνου της μεγαλοσύνης Του για να έχει πολλούς αδελφούς πως είπε και μείς να χαιρόμεθα για τον απόλυτο σκοπό για τον οποίον ο πανάγαθος Θεός μας εδημιούργησε! Μάς προετοίμασε τόσα μεγάλα αγαθά που ο μέγας Παύλος αφού ανέβη εις τον τρίτον πύρινον ουρανόν -που αι αγγελικοί δυνάμεις- μας λέγει ότι ούτε στόμα ανθρώπων μπορεί να τα ειπεί ούτε νους να φαντασθεί τα υπέρ πάν -φύσει και θέσει-τελούμενα αγαθά. Εις των αγίων Πατέρων λέγει: Τρία πράγματα δεν μπορούσαν να γίνουν καλύτερα: Πρώτον η Μητέρα τού θεού! Ο Κύριος πήρε τη σάρκα τη δική μας και μας έδωσε Πνεύμα. Μάς έκανε αδελφούς για να κληρονομήσουμε τη Βασιλεία Του. Δεύτερον αυτή αύτη η σαρξ τού Υιού τού θεού! Την προ-σέλαβεν η Θεότης! Αλήθεια τι μεγαλείον! Τρίτον, τα μέλοντα αγαθά που θα απολαύσουν όσοι εργάζονται τας εντολάς τού θεού. Διότι εργαζόμενοι θα λάβουν μισθό. Οι μη εργαζόμενοι δεν μπορούν να ζητήσουν μισθό. Διά τούτο εύχομαι να γίνουμε άξιοι τού μεγάλου Μυστηρίου της ενσάρκου Οικονομίας.

M.M.: – Γέροντα πόσα χρόνια ασκείσθε ατό Άγιον Όρος; A.A.: – Εις το Άγιον Όρος συνεπληρώθησαν τα εβδομήκοντα έτη της ανάξιας παραμονής μου.

M.M.: – Μέσα σ’ αυτά τα εβδομήντα ολόκληρα χρόνια, γέροντα, χιλιάδες άνθρωποι θα έχουν ασφαλώς φθάσει στην καλύβη σας εδώ στη Σκήτη της Αγίας Άννης και άλλοι θα έχουν εξομολογηθεί στο πετραχήλι σας, άλλοι θα έχουν ζητήσει τις πολύτιμες νουθεσίες σας κι άλλοι απλώς θα πέρασαν να εξασφαλίσουν τις θεοπειθείς ευχές σας. Ποια είναι η εμπειρία σας από τους ανθρώπους αυτούς; Πώς αντιμετωπίζετε τον πόνο τού σύγχρονου άνθρωπου, γέροντα; A.A.: – Άκουσε, παιδί μου. Ζούμε σε μια περίοδο που όλοι οι άγιοι και όλοι οι ευσεβείς παρακαλούσαν να μην βρίσκονται.

M.M.: – Μιλήστε μας, γέροντα, για την αποστασία αυτή, για την απομάκρυνση από το θέλημα τού Θεού.

A.A.: – Παιδί μου, ξέρεις τι θα πει αποστασία; Ο θείος Παύλος έγραψε στους Θεσσαλονικείς επιστολή που τους παροτρύνει να μην είναι σαν τους άλλους που δεν έχουν ελπίδα. Εκείνοι την παρερμήνευσαν και ο απόστολος αναγκάσθηκε να τους γράψει και δεύτερη επιστολή. Με εννοήσατε; Τους γράφει μεταξύ άλλων: Γιατί ξενίζεσθε και διαστρέφετε; Εγώ όταν ήμουν κοντά σας δεν σάς έλεγα ότι η Β’ Παρουσία τού Κυρίου δεν θα γίνει τώρα, αλλά θα αργήσει;. Τους έβαλε, λοιπόν, ένα όριο, μεταξύ άλλων, λέγοντας: Δει πρώτον ελθείν την αποστασίαν, έως ότου αποκαλυφθή ο αρχηγός της αποστασίας (τουτέστιν, ο άνθρωπος, για να μη νομίζουν για τον άγγελο τον αποστάτη, τον εωσφόρο, τον οποίο “ανελεί ο Κύριος τη δυνάμει τού Πνεύματος”) όστις θα υψώση εαυτόν υπέρ πάν σέβασμα…. Σήμερα, λοιπόν, Βρισκόμαστε σ’ αυτή την περίοδο. Υπάρχουν κι άλλοι που μας διαφωτίζουν περισσότερο. Είναι ο άγιος ΙππόλυτοςΡώμης, Αθηναίος την καταγωγή (όχι σαν τα μαζέματα που είναι τώρα καταλάβατε;) από το πάλαι ποτέ κλεινόν άστυ κι όχι από τη Βαβυλώνα αυτής της Ελλάδος… Μάς δίδει σημάδια αισθητά. Εκεί στον λόγο του περί συντέλειας και περί αντίχριστου λέγει: Καθώς ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ο Υιός τού Θεού και Θεός ένωσεν εις μίαν πίστιν πάντα τα έθνη, όταν ο αντίχριστος θα συνάξη το διασκορπισθέν γένος… Λοιπόν -όσον αφορά το πρώτο σημάδι, βλέπουμε ότι ακόμη δεν συνήχθησαν στην Παλαιστίνη όλοι οι Εβραίοι. Εκεί είναι το όρος των ελαιών. Εκεί πήγαινε ο Κύριος και προσευχόταν. Εκεί έγινε η φοβερά προσευχή εκεί και η προδοσία. Απ’ εκεί ανελήφθη ο Κύριος. Εκεί ήτο ο ναός της Αναλήψεως, τον οποίο είχε κτίσει η αγία Ελένη. Όταν πήγαν οι Αγαρηνοί, διέδωσαν τις ασυναρτησίες τους. Μου έρχονται τώρα στο νου να σάς πω υπό μορφήν ερωτημάτων τα εξής: Οι πεθαμένοι τρώνε; Ασφαλώς όχι. Μήπως πίνουν; Όχι βέβαια. Πορνεύουν οι πεθαμένοι; Έ, όχι! Κι -όμως αυτά διακηρύσσουν! Μάλιστα. Μα και στο κουνούπι να τα πεις θα σε πει… άλογο!

M.M.: – Μέσα στο πλαίσιο, γέροντα της αποστασίας της εποχής μας, γίνεται πολύς λόγος για την έλευση τού αντίχριστου. Υπάρχει μια σύγχιση στον κόσμο… A.A.: – Μα εκεί σε πηγαίνω σκαλί-σκαλί. Διότι δεν μπορούμε να ανεβούμε από το κάτω-κάτω σκαλί κατευθείαν στο πάνω-πάνω! M.M.: – Κι εδώ που είστε εσείς είναι πολύ ψηλά από τη θάλασσα.

A.A.: – Λοιπόν, βλέπετε το ένα σημάδι που μας έδωσε ο άγιος Ιππόλυτος το 170 μ.Χ. Ακούστε τώρα και το δεύτερο: Λέει: Καθώς ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ο Υιός τού Θεού και Θεός ήγειρε τον ναόν τού σώματος -ανεστήθη από των νεκρών- ούτω και ο αντίχριστος θα ανεγείρει τον κατεδαφισθέντα ναόν τού Σολομώντος. Και άλλα… Λοιπόν, άμα δείτε ότι χτίζεται ο ναός τού Σολομώντος, αυτό είναι το τελευταίο σημάδι. Τότε ο αντίχριστος θα είναι τριάντα χρονών, όσον ο Κύριος όταν άρχισε τη δημόσια δράση Του. Θα προηγηθεί βέβαια ο πόλεμος, ώστε όπως λέγει ο Ιεζεκιήλ– τα όρη θα ανατραπούν, τα κτίρια θα πέσουν μαζί τους και το τέμενος τούΟμάρ. Αφού πέσουν όλα αυτά, θα δοθεί η ευκαιρία στους Εβραίους να κτίσουν τον ναό τού Σολομώντος. Ο αντίχριστος:Ενώχ και ο προφήτης Ηλίας. Τότε λοιπόν ο αντίχριστος θα αποκτείνει εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες -από τις δώδεκα φυλές τού Ισραήλ, δώδεκα χιλιάδες- μάλιστα. Με εννοήσατε; Ε, τότε θα κατέβει ο Κύριος, όπως λέει καθαρά το ευαγγέλιο επί νεφέλης. Θα προπορευθεί το σημείο τού Υιού τού Ανθρώπου και θα γίνει η παγκόσμια Κρίση. Στην Παλαιστίνη, στην Ανάληψη, λένε οι άγγελοι στους αποστόλους: Τί Βλέπετε, άνδρες Γαλιλαίοι, στον Ουρανό; Ούτος ο Ιησούς, ο αφ’ υμών αναληφθείς εις τους Ουρανούς, ούτος ελεύσεται πάλιν καθ’ ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν ανερχόμενον εις τους Ουρανούς. Ακούτε τι μας λένε; Εννοήσατε; θα τον πάρουν ως Βασιλέα και θα κηρύξει τον εαυτό του μέσα σ’ αυτόν τον ναό τού Σολομώντος, -όπως λέγει ο απόστολος Παύλος στη Β’ προς Θεσσαλονικείς επιστολή του. Θα πει ότι αυτός είναι Θεός. Θα υψώσει εαυτόν υπέρ πάν σέβασμα.

Ο Κύριος λέει: Εάν σάς είπωσι εν τη ερήμω μη εξέλθητε και εάν σάς είπωσι εν τοις ταμιείοις μη εισέλθητε καθ’ όσον η αστραπή άρχεται από ανατολών έως δυσμών έτσι και η παρουσία τού Υιού τού Θεού θα είναι φανερή παντού. Τότε κατά τον προφήτη θα μαζευτούν πάντα τα έθνη εις την κοιλάδα τού Ιωσαφάτ. Εκεί θα είναι οι άνθρωποι όλοι και ο Κύριος θα κατεβεί εκεί απ’ που αναλήφθηκε. Εκεί θα γίνει η Κρίσις. Από τον θρόνο τού Υιού τού Ανθρώπου θα εξέλθει ο πύρινος ποταμός και θα μαζέψει -όλους τους… ομοίους μου! Θα μας τραβήξει στη νεκρά θάλασσα και από εκεί στην καρδιά της γης. Τους καλούς θα τους βάλει στη Βασιλεία του, λέγοντας τους: Δεύτε οι ευλογημένοι τού Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν Βασιλείαν από καταβολής κόσμου…. Καταλάβετε; Πριν δημιουργήσει τον κόσμο δημιούργησε τον Παράδεισο για το άνθρωπο! Αλλού λέγει: Εν τω οίκω τού Πατρός μου μοναί πολλαί εισί. Ο καθένας μας κατά τα έργα και την κατάστασή του θα πάμε. Καταλάβατε; Για δε την κόλαση τι λέγει: Πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το εξώτερον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού. Τους ανθρώπους μας έκανε ο Θεός αυτεξούσιους. Το αυτεξούσιον είναι η θέληση μας. Με εννοήσατε; Αυτό μας μένει. Γι’ άλλα, τίποτε. Άμα θέλουμε πάμε ή στη Βασιλεία των ουρανών ή στο σκότος τού διαβόλου Είναι δικό μας ζήτημα το που θα πάμε. Γι’ αυτό σάς λέγω, αν αγαπούμε τον εαυτό μας να κοιτάξουμε την ψυχή μας, διότι αυτός είναι ο εαυτός μας. Με εννοήσατε; Το δε σώμα είναι ένδυμα της ψυχής. Είναι κι εργαλείο της ψυχής για να κάνει τας αρετάς. Γι’ αυτό ας προσέξουμε. Καταλάβατε;