Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος σε συνέντευξή του στο Ουκρανικό Πρακτορείο ειδήσεων TSN, η οποία δημοσιεύθηκε την Δευτέρα 14 Ιουλίου 2019, ανήγγειλε ότι ”η πρώτη Εκκλησία η οποία αναγνωρίζει την τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας”(Σημ. Γρ. Εννοεί ο Πατριάρχης τους σχισματικούς στους οποίους απέδωσε την αυτοκεφαλία τον Ιανουάριο του 2019) θα είναι η αδελφή Εκκλησία της Ελλάδας».Ο Πατριάρχης με την δήλωσή του αυτή προεξοφλεί για το Ουκρανικό τη γνώμη και την απόφαση των Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος, που αποτελούν την Ιεραρχία Της.

Η δήλωση του Οικ. Πατριάρχου αποτελεί εκκλησιολογικό ολίσθημα. Θίγει ευθέως το Επισκοπικό αξίωμα. Ο Πατριάρχης συμπεριφέρθηκε στους Ιεράρχες της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος ως να είναι τα περί αυτόν μέλη της Πατριαρχικής Συνόδου. Είναι γνωστό ότι ΟΛΕΣ οι αποφάσεις της Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι ΟΜΟΦΩΝΕΣ, διότι ο κ. Βαρθολομαίος αποφασίζει, προτείνει και η πρότασή του ΠΑΝΤΟΤΕ ομοφώνως γίνεται αποδεκτή!Ο Πατριάρχης προφανώς δημοσιοποίησε τη συμφωνία που έκαμε για το Ουκρανικό με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, όταν πρόσφατα συναντήθηκε μαζί του στην Αθήνα και στο Δήλεσι της Βοιωτίας. Επίσης προφανώς έχει ενημερωθεί για την θετική εισήγηση προς την Ιεραρχία των Συνοδικών Επιτροπών, που συνεδρίασαν για το Ουκρανικό (Βλ. σχετικό ρεπορτάζ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου 4ηςΙουνίου 2019). Όμως ό, τι και αν συμφώνησε μαζί του ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, όποια και αν είναι η εισήγηση των Επιτροπών ουδέν ισχύει χωρίς την ψήφο και την απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.Προφανώς ο κ. Βαρθολομαίος δημοσίως προεξοφλεί την απόφαση Της. Εκθέτει έτσι όλους τους Ιεράρχες που Την αποτελούν.
Ο κάθε Επίσκοπος είναι υπεύθυνος για την ενότητα, την διαφύλαξη των δογμάτων και, γενικά, της Αλήθειας της Πίστεως. Οι φήμες και οι θεωρίες ότι οι Ελλαδίτες δεν θα ψηφίσουν κατά την επισκοπική τους συνείδηση, αλλά καθ’ υπόδειξιν και με την επιρροή του φόβου, μήπως αν δεν ακολουθήσουν τη θέλησή του Πατριάρχη και του Αρχιεπισκόπου στο Ουκρανικό τους τηλεφωνήσουν και τους εκφράσουν την αποδοκιμασία τους, πρέπει να είναι ανυπόστατες. Αλλιώς υπάρχει φαλκίδευση του επισκοπικού αξιώματος. Ο Μέγας Βασίλειος και ο Μέγας Αθανάσιος δεν θα δέχονταν μια τέτοια προσβολή. Είναι προσβλητικό για τους Επισκόπους να επιδιώκεται η χειραγώγηση της συνείδησής τους και η υφαρπαγή της ψήφου τους. Και βεβαίως οι Επίσκοποι γνωρίζουν ότι στην Εκκλησία δεν μακαρίζονται οι ωφελιμιστές κληρικοί και λαϊκοί, αλλά οι Μάρτυρες και οι Ομολογητές.
Για την αξία και την ευθύνη του κάθε Επισκόπου, ανεξάρτητα από το μέγεθος της επισκοπής του, είναι επίκαιρη η άποψη του Μεγάλου Βασιλείου. Απευθυνόμενος στον Μέγα Αθανάσιο του ζήτησε παρακλητικά να επιληφθεί των ζητημάτων που προέκυψαν από αιρετικούς στην Εκκλησία της Αντιοχείας, παρακάμπτοντας τα πρωτεία των πρεσβείων, γιατί, όπως του έγραψε, σε ζητήματα της Εκκλησίας προηγείται το πρωτείο της αλήθειας. Το πρωτείο, γράφει ο Μέγας Βασίλειος στον Μέγα Αθανάσιο,το έχει όποιος πονάει και αγαπάει περισσότερο την Εκκλησία, όποιος πεθαίνει γι’ αυτή, όποιος φωτίζεται περισσότερο από τον Θεό.Γι’ αυτό, όπως γράφει ο αείμνηστος καθηγητής Στυλ. Παπαδόπουλος, το πρωτείο το συναντάμε πότε στην Αντιόχεια και στο πρόσωπο του Θεοφόρου Ιγνατίου, πότε στη Λυών στο πρόσωπο του Ειρηναίου, πότε στην Καρθαγένη στο πρόσωπο του Κυπριανού, πότε στην Αλεξάνδρεια στα πρόσωπα των Διονυσίου και Αθανασίου του Μεγάλου, πότε στην πολίχνη της Ναζιανζού, στο πρόσωπο του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Και σημειώνει ο Στυλ. Παπαδόπουλος: «Αν περιορίσουμε το πρωτείο της αληθείας σε κάποιο τόπο, σε μια επισκοπή, περιορίζουμε βλάσφημα το Άγιο Πνεύμα και προδίδουμε την Εκκλησία. Αλλιώτικο πρωτείο στην Εκκλησία δεν υπάρχει. Τα υπόλοιπα πρωτεία είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα».
Παράδειγμα της αξίας του κάθε Επισκόπου και η ευθύνη του για την εν Χριστώ αλήθεια είναι ο Κύριλλος Αλεξανδρείας. Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριος έπεσε σε αίρεση και είχε την υποστήριξη του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β΄, ο Κύριλλος στην Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο, της Εφέσου, αντέστη στην αίρεση του αρχιεπισκόπου της πρωτευούσης της πανίσχυρης τότε Αυτοκρατορίας και στην πίεση που ασκούσε ο Αυτοκράτορας. Και όχι μόνο αντέστη, αλλά προήδρευσε της Συνόδου, επέτυχε να κληθεί σε απολογία ο Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριος επικράτησαν οι απόψεις του για την Θεοτόκο και ο Νεστόριος χαρακτηρίστηκε αιρετικός και εκθρονίστηκε.
Στη συνέντευξη προς το Ουκρανικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος φάνηκε ότι έχει πέσει θύμα αποπληροφόρησης. Είπε μεταξύ των άλλων: «Η πλειονοψηφία του πληθυσμού της Ουκρανίας από καιρό ζήτησε από εμάς την ανεξαρτησία του από την διοίκηση της εκκλησίας της Μόσχας»και πρόσθεσε ότι «λυπήθηκε τόσους Ουκρανούς να ανήκουν σε σχισματική Εκκλησία». Το γεγονός είναι ότι η πλειονοψηφία των Επισκόπων, των ιερέων και του πιστού λαού ακολουθεί την υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο κανονική Ουκρανική Εκκλησία, η οποία παραμένει πολυπληθής και ζωντανή.
Ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στη συνέντευξη εξέφρασε την πίστη του ότι η αναγνώριση από τις υπόλοιπες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες της «αυτοκέφαλης» Εκκλησίας της Ουκρανίας είναι θέμα χρόνου. Θα προηγηθεί η αναγνώρισή της από την Εκκλησία της Ελλάδος και θα ακολουθήσουν οι άλλες. Όλες έτσι στο εγγύς μέλλον, εμμέσως πλην σαφώς και οριστικώς, θα αποδεχθούν το παπικής αντίληψης προνόμιό του να αποφασίζει και να ενεργεί μόνος και ακολούθως οι υπόλοιπες Εκκλησίες να είναι υποχρεωμένες να εγκρίνουν τις αποφάσεις και τις ενέργειές του.
Είναι λάθος η εκτίμησή του Οικουμενικού Πατριάρχου. Όσο υπάρχει η Ορθοδοξία αυτό που επιδιώκει δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να συμβεί. Και αν η Ορθοδοξία προδοθεί από κάποιους Επισκόπους -υπάρχουν στην 2000ετή ιστορία Της πολλοί που πρόδωσαν την Πίστη τους-, θα διασωθεί από τον ίδιο τον Χριστό με τους Αγίους Του.
Σημειώνεται ότι πράγματι για το εκκλησιαστικό θέμα της Ουκρανίας οι κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες δέχονται πολιτικές πιέσεις, όπως είπε ο Πατριάρχης, αλλά όχι μόνο από τη μία πλευρά. Οι ΗΠΑ και οι άλλες Δυτικές Δυνάμεις προέτρεψαν και, για λόγους γεωπολιτικούς, στηρίζουν την ενέργεια του κ. Βαρθολομαίου να αναγνωρίσει τους σχισματικούς της Ουκρανίας, όπως και η Μόσχα πιέζει με διάφορους τρόπους τις κατά τόπους Εκκλησίες, να μην τους αναγνωρίσουν. Όμως πέρα από την πολιτική υπάρχει η Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και η Ιστορική Αλήθεια, καθώς και η εκκλησιαστική συνείδηση των Επισκόπων και όλων των κληρικών και των λαϊκών. Αυτά δεν παραβιάζονται, εκτός αν η Εκκλησία έχει εκκοσμικευθεί και κατάντησε θεραπαινίς πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων. Η Αλήθεια είναι πως οι απόγονοι των Ρως είναι οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί.
Είναι ενδεικτικό ότι στο πρόσφατο διήμερο ταξίδι του στην Αθήνα ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος συνάντησε τον πρέσβυ των ΗΠΑ Τζέφρι Πάϊατ και είχε συζήτηση μαζί του επί μία ώρα. Από την άλλη πλευρά την επίσκεψη του Πατριάρχη στην Αθήνα ακολούθησε η επίσκεψη του υπεύθυνου για τις εξωτερικές υποθέσεις του Πατριαρχείου της Μόσχας, Μητροπολίτου Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα. Αυτός ήρθε στην Αθήνα, συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, έκαμε μια περιοδεία στα βήματα του Αποστόλου Παύλου και επισκέφθηκε τους Μητροπολίτες Κορίνθου, Βεροίας, Θεσσαλονίκης, Δράμας και Καβάλας. Ο Μητροπολίτης Βεροίας αμέσως μετά επισκέφθηκε το Φανάρι και, μεταξύ άλλων, ενημέρωσε τον Πατριάρχη για την επίσκεψη του Βολοκολάμσκ…
Συνέβη επίσης αυθαίρετη ενέργεια Ιεράρχου της Ελλαδικής Εκκλησίας ντε φάκτο αναγνώρισης της σχισματικής Εκκλησίας της Ουκρανίας, προς ικανοποίηση του στενεμένου Οικουμενικού Πατριάρχου. Σε αυτήν δεν εδόθη συνέχεια από τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, ο οποίος στο Φανάρι συναντήθηκε με τον επικεφαλής των σχισματικών Επιφάνειο, αλλά δεν συλλειτούργησε, όπως έπραξε ο εν λόγω Ελλαδίτης Μητροπολίτης, και εξακολουθεί να μην τον μνημονεύει στα δίπτυχα.-