Είναι έμφυτο στον άνθρωπο να συζεί με την ειρήνη και είναι το πιο αναγκαίο για να κρατηθεί στη ζωή. Είναι πιο αναγκαίο ακόμα και από τα πρώτα που χρειάζεται ο άνθρωπος, δηλαδή τροφές, σκεπάσματα. Όμως, ποια ειρήνη είναι ωφέλιμη στον άνθρωπο; Διότι δυστυχώς, έχουν κατασκευαστεί πολλών ειδών «ειρήνες» που προσφέρονται για τον σύγχρονο κουρασμένο άνθρωπο. Σε όλα τα σύγχρονα πολιτικά συστήματα, η ειρήνη είναι από τα πρώτα που υπόσχονται για να αλιεύουν ψηφοφόρους. Μερικά πολιτικά συστήματα με τον τρόπο τους, κατάφεραν και εδραίωσαν κάποιο είδος ειρήνης για την χώρα τους, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει την ψυχική ειρήνη για τους πολίτες τους. Διότι καλή βέβαια είναι η ειρήνη μιας χώρας από πολέμους, αλλά αυτό το είδος ειρήνης είναι εντελώς άσκοπο όταν λείπει η ψυχική ειρήνη. Και ποια είναι η ψυχική ειρήνη, από που προέρχεται και πως αποκτάται; Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν εννοούμε μια ψυχική ειρήνη που προέρχεται από επιστημονικές θεωρίες ή και από ανατολικές θεωρίες κτλ. Με λίγα λόγια δεν εννοούμε μια ειρήνη κατασκευασμένη από το ανθρώπινο μυαλό. Η ψυχική ειρήνη είναι μία και προέρχεται από τις Άκτιστες ενέργειες του Αγίου Τριαδικού Θεού μας. Μόνο αυτή η ειρήνη είναι ωφέλιμη για την ψυχή του ανθρώπου και γι’ αυτήν θα πούμε λίγα λόγια, με την βοήθεια του Θεού μας.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέει: «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν» [1]. Η αγάπη του Θεού με την ειρήνη Του μόνο στις λέξεις διαφέρουν, στην ιδιότητα είναι ίδιες. Διότι όπου εμφανίζεται η αγάπη του Θεού εκεί είναι συγχρόνως και η ειρήνη. Ο Κύριός μας μετά την Ανάσταση, όταν εμφανίστηκε στους μαθητές Του, το πρώτο που τους είπε ήταν το «εἰρήνη ὑμῖν» [2]. Και μετά τους είπε: «λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον» [3]. Το συμπέρασμα βγαίνει πως πρώτα ο άνθρωπος λαμβάνει την ειρήνη και μετά έρχεται και σκηνώνει το Άγιο Πνεύμα μέσα του. Κατά την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων μας, είναι αδύνατον να εμφανιστεί το Άγιο Πνεύμα σε μία ψυχή που δεν έχει την ειρήνη του Θεού. Επίσης όλοι οι Άγιοί μας και κυρίως οι ασκητές που ζούσαν κατά μόνας, όταν είχαν κάποια ουράνια επίσκεψη, πρώτα δοκιμάζανε το πνεύμα αν εκπέμπει ειρήνη. Διότι ήταν το μοναδικό διαπιστευτήριο για το αν είναι από την Θεία Χάρη η επίσκεψη. Το πονηρό πνεύμα σε όλα μπορεί να πάρει μορφή, δηλαδή του Χριστού, σε Άγγελο Φωτός κτλ. Μόνο σε ένα δεν μπορεί να τα καταφέρει: δεν μπορεί να μεταδώσει ειρήνη στον ασκητή και έτσι ξεσκεπάζεται. Αν ο ασκητής φανεί ψύχραιμος στην ώρα που τον επισκέπτεται ο διάβολος, ως να είναι Άγγελος Φωτός και τον εξετάσει αν εκπέμπει ειρήνη, γρήγορα θα τον καταλάβει. Διότι ο διάβολος από την φύση του, είναι πνεύμα ταραχής και απωλείας και έτσι ο ασκητής δεν πέφτει στην παγίδα του πονηρού. Ώστε λοιπόν, μία είναι η ειρήνη, η πηγάζουσα από την Αγία Τριάδα. Ο παράδεισος είναι τόπος ειρήνης. Κι όταν λέμε τόπος ειρήνης, δεν εννοούμε έναν τόπο με ησυχία, που μερικές φορές κουράζει. Η ειρήνη του Θεού, τα έχει όλα μέσα της. Σ ’αυτήν υπάρχει η χαρά, η δοξολογία του Θεού και ό,τι άλλο ακατάληπτο που δεν μπορούμε να το εννοήσουμε. Και επαναλαμβάνουμε πως δεν έχουν καμία απολύτως ομοιότητα οι κατασκευασμένες κοσμικές ειρήνες, με την ειρήνη του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, που είναι από τις άκτιστες δωρεές Του.
Δυστυχώς, χωρίς καμία ντροπή, αλλά με περισσό θράσος, πολλοί άνθρωποι διαφόρων συστημάτων και ιδεολογιών έχουν στήσει τα δίχτυα τους, για να αλιεύσουν ψυχές ανθρώπων με άγνοια και το πρώτο ισχυρό δόλωμα που χρησιμοποιούν είναι η ειρήνη! Όντως, οξύμωρο και αλλόκοτο πράγμα, να βλέπουμε ανθρώπους που δεν ξέρουν καν τι θα πει ειρήνη, αλλά ούτε έχουν φροντίσει να συνδεθούν με τον χορηγό της ειρήνης Ιησού Χριστό, να είναι κήρυκες της ειρήνης! Και το τραγικό είναι, πως αυτοί οι άνθρωποι είναι άθεοι που καυχώνται για την αθεΐα τους, ενώ συγχρόνως παίρνουν παράνομα από την διδασκαλία του Χριστού λέξεις, όπως για παράδειγμα την ειρήνη που αναφέραμε, την ισότητα, την δικαιοσύνη και άλλες που είναι καθαρά από την διδασκαλία του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Έτσι λοιπόν, φτάσαμε πλέον στην εποχή που είναι άκρως απαραίτητη η ειρήνη του Θεού μας, από κάθε άλλη προηγούμενη εποχή. Και είναι απαραίτητη σήμερα, διότι το πονηρό πνεύμα της ταραχής, του φόβου και της τρομοκρατίας, έχει κάνει την εμφάνισή του για τα καλά, διαμέσω των οργάνων του, που τον πιστεύουν και τον λατρεύουν. Και δυστυχώς, τα όργανα του πονηρού είναι άνθρωποι, πλάσματα του αληθινού Θεού μας. Και ενώ θα έπρεπε να υπηρετούν τον πλάστη τους την Αγία Τριάδα, δυστυχώς εκουσίως υπηρετούν το πονηρό πνεύμα. Και δεν είναι λίγοι αυτοί οι άνθρωποι ανά την οικουμένη.
Ας προσέξουμε λοιπόν, όλοι μας πάρα πολύ, από τους κήρυκες της κατασκευασμένης ειρήνης και ας παρακαλέσουμε τον χορηγό της αληθινής ειρήνης, Κύριο μας Ιησού Χριστό, να διαφυλάττει πάντας ημάς. Αμήν.
1. Α΄ Ιω. 4, 8. 2. Ιω. 20, 19. 3. Ιω. 20, 22.
(Πηγή: pemptousia.gr)
