Βλέπουμε τους πολιτικούς μας να διεκδικούν θέσεις και καρέκλες, να ερίζουν για το ποιος έχει περισσότερα προσόντα και είναι ο πιο άξιος και ο πιο κατάλληλος να σώσει τον τόπο!
Στον εργασιακό χώρο συναντάμε συναδέλφους που είναι έτοιμοι να ‘ πατήσουν επί πτωμάτων’ προκειμένου να ανέλθουν στην ιεραρχία καθώς μόνο αυτοί το δικαιούνται!
Στην οικογένεια ο μεγάλος αδερφός δεν είναι καθόλου διατεθειμένος να πάψει να είναι το επίκεντρο τώρα που γεννήθηκε ο αδερφούλης του! Αλλά και πόσες φιλίες χάλασαν εξαιτίας ενός υφέρποντος ανταγωνισμού! Όσο για τις σχέσεις των ζευγαριών ο εγωισμός τις οδηγεί σε αργό και βασανιστικό θάνατο!
Η υπερηφάνεια λένε οι Πατέρες είναι η ρίζα όλων των κακών! Όταν οι μαθητές του Χριστού αναρωτιόντουσαν ποιος είναι ο μεγαλύτερος και πιο διακεκριμένος από Εκείνον τους απάντησε πως αν κανείς θέλει να είναι πρώτος κατά την τιμή, οφείλει με την ταπείνωση του απέναντι στους άλλους να γίνει τελευταίος από όλους και υπηρέτης τους μέσω της άσκησης της αγάπης! [ Μάρκος θ,35]
Αλλά και στην παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου [ Λουκάς ιη’,14] ο Κύριος αυτό πάλι μας επισημαίνει! ‘ Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται, δηλαδή ‘ Αυτός που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί ενώ αυτός που ταπεινώνεται θα υψωθεί! Οι ταπεινές ψυχές υψώνονται στον ουρανό ενώ οι υπερήφανες κατρακυλούν στον άδη!
Ο Χριστός πρώτος μας δίδαξε την ταπείνωση όταν άφησε τη θεϊκή του Δόξα, ενανθρώπισε, έπαθε και σταυρώθηκε για μας! Αλλά και λίγο πριν παραδοθεί στους σταυρωτές Του έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του ακριβώς για να τους δώσει το παράδειγμα ότι κι αυτοί πρέπει να κάνουν το ίδιο και μεταξύ τους!
Δηλαδή κι εμείς που θέλουμε να είμαστε αληθινοί χριστιανοί έτσι πρέπει να ενεργούμε… απλά και ταπεινά με τους συνανθρώπους μας! Και ποια δόξα τελικά έχει σημασία; Των ανθρώπων ή του Θεού;
Αν είμαστε λοιπόν φιλόδοξοι ας μετουσιώσουμε την αγάπη μας για τη δόξα των ανθρώπων σε αγάπη για τη δόξα του Θεού για να απαλλαγούμε από τα πάθη της υπερηφάνειας, της αλαζονείας και του εγωισμού που ταλαιπωρούν την ψυχή μας και δυσκολεύουν τη ζωή τη δική μας και των γύρω μας και ας ζητάμε από το Θεό να μας δίνει πνεύμα σωφροσύνης και ταπεινοφροσύνης !
Μόνο έτσι θα κάνουμε ειρήνη με το Θεό, με τον εαυτό μας και τους γύρω μας!
Το να είμαστε λοιπόν υπηρέτες και όχι αφεντικά των ανθρώπων είναι τιμή και όχι ντροπή και να το επιζητούμε γιατί ο πρώτος διάκονος υπήρξε ο Χριστός μας! Και δεν είναι ο δούλος ανώτερος από τον Κύριο του!
Και να μην ξεχνάμε ότι ο δρόμος για τη Βασιλεία των Ουρανών περνάει μέσα από το Χριστό που είναι η Άκρα Ταπείνωση! Μη θέλουμε λοιπόν επίγεια πρωτεία και αξιώματα και πρωτοκαθεδρίες που είναι εφήμερα αλλά την άλλη Δόξα να ζητάμε, την Ουράνια που θα μας διασφαλίσει την Αιώνια και Αληθινή Ζωή!
(Α.Κ.Β.)