Ο κορωνοϊός άφησε πίσω του κλειστές Εκκλησίες. Και τώρα τι; Μένουμε σπίτι; Και αν μείνουμε σπίτι αυτό αποτελεί ένδειξη απιστίας;
Αγαπητοί μου αδερφοί, η απόφαση της Ελληνικής Κυβερνήσεως είναι σεβαστή, οφείλουμε όλοι για το κοινό καλό να ταπεινωθούμε. Η εκκλησία κάνει υπακοή και ταπείνωση για το καλό όλων. Δεν πρόκειται για θέμα διωγμού της Εκκλησίας. Σε όλα τα κράτη κλείνουν τα πάντα, συναγωγές, τζαμιά κλπ. Δεν είναι κάτι που αφορά τον Χριστιανισμό αλλά γενικά το ανθρώπινο γένος.
Οφείλουμε όλοι μας να νιώσουμε νοσούντες του ιού για να προστατέψουμε τον εαυτό μας και τον συνάνθρωπο μας. Ο πλανήτης αιμορραγεί. “Οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ” (Γαλ Γ’23 Δ΄5). Δεν έχει σημασία αν κάποιος που νοσεί είναι Χριστιανός, Μουσουλμάνος, Ινδουϊστής, άντρας, γυναίκα ή παιδί. Είμαστε όλοι μια αγκαλιά για να φύγει αυτός ο πειρασμός. Το φέρετρο δεν έχει ούτε χρώμα ούτε θρησκεία. Όταν ένας άνθρωπος πονά τότε μια εικόνα του Κυρίου αιμορραγεί.
Να πούμε και κάτι άλλο; Πολλοί αδερφοί μας θέλουν αντάρτικο, και ερωτώ: Αν κάνουμε αντάρτικο και παραχωρήσει ο Θεός να νοσήσουν ψάλτες, ιερείς, αρχιερείς, πιστοί (Δεν μιλάω για το Θέμα της Θεία Κοινωνίας προς Θεού!) και τα φέρετρα έρχονται σαν την βροχή τι θα λέμε μετά ; Ποιος είναι έτοιμος να πάρει αυτό το βάρος ; Ας ταπεινωθούμε και να αφήσουμε τον αντάρτικο και την “Αγιότητα” του πληκτρολογίου.
Ας δούμε το θετικό πρόσημο της κατάστασης. Τόσα χρόνια τρέχουμε για δουλειές πανικόβλητοι και περισσότερο για περιττά πράγματα ήρθε η ώρα που θα έχουμε χρόνο να κάνουμε προσευχή με πόνο χωρίς μέριμνες και δουλειές.
Θα κάνουμε ένα βήμα πίσω προσευχόμενοι με μετάνοια προς τον εξουσιαστή της ζωής που είναι ο Κύριος μας. Μην ξεχνάμε όλα αυτά τα παραχωρεί ο Θεός και ο ίδιος μόνο ξέρει το γιατί και το πως. Δεν μπορούμε να δοκιμάζουμε τον Θεό για κανένα λόγο. Διανύουμε μέρες προσευχής , σιωπής και εσωτερικού προβληματισμού. Να γίνει το σπίτι μας Εκκλησία.
Να ανάψουμε το καντηλάκι μας, το θυμιατό, να διαβάσουμε τις Ιερές Ακολουθίες. Να γονατίσουμε και να προσευχηθούμε θερμά. Ήρθε η ώρα πλέον να φύγουμε απο το “φαίνεσθαι” και να πάμε στην ουσία του “είναι” στην σχέση μας με τον Θεό και τον συνάνθρωπο.
Διαβάζω Ιερείς που λένε “Θα λειτουργήσουμε και ας πάμε φυλακή”, λυπάμαι αλλά δεν θα το ήθελε αυτό ο Κύριος. Για να τα παραχωρεί όλα αυτά γνωρίζει καλά ο Χριστός τι συμβαίνει. Δοκιμαζόμαστε σε όλα τα επίπεδα : Στην πίστη, στην αγάπη, στην προσευχή στα πάντα. . .
Σας παρακαλώ ας πούμε εκείνη την ωραία ευχούλα που λένε οι υποτακτικοί στους γέροντες “Να είναι ευλογημένο” και ας σιωπήσουμε τους λογισμούς προσευχόμενοι προς τον Κύριο μας ……
“Οὔσης ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν” ΕΩΘΙΝΟ Θ΄ (Ιωάννη 20,19)
“Τας κεφαλάς ημών τω Κυρίω κλίνωμεν”
Αφήστε τα πληκτρολόγια και πιάστε τα κομποσκοίνια….
Έχει ο Θεός…Καλό αγώνα σε όλους.
π. Σπυρίδων Σκουτής – euxh.gr
