[Μαρτυρία Μαγδαληνής Στέλλας]:
Όταν ζούσε ο άγιος πατήρ Φιλόθεος Ζερβάκος μού είχε κάνει ένα θαύμα τον Αύγουστο του 1976 επαναβρίσκοντας την όσφρηση και γεύση μου που είχα χάσει από τον Δεκέμβριο του 1975 με τον ερχομό στον κόσμο της μικρής μου κόρης. Οι δε γιατροί με είχαν απελπίσει.
Εφέτος μου συνέβη το εξής:
Από τον Φεβρουάριο του 1980 στην βάση του μεγάλου δακτύλου του δεξιού μου χεριού είχε παρουσιαστεί ένα εξόγκωμα (ομοοιδές όπως το χαρακτήρισε ο χειρούργος) το οποίο με πονούσε πολύ και δυσκολευόμουν στις διάφορες δουλειές.
Όσο περνούσε ο καιρός χειροτέρευε.
Πήγα σε χειρούργο ορθοπεδικό και έβγαλα δυο πλάκες. Φαινότανε καθαρά πως κάτι υπήρχε στο σημείο εκείνο.
Μου είπε πώς δεν γινότανε τίποτε εκεί που βρισκότανε, να μην το κουράζω, να μην το χτυπώ στο σημείο αυτό και ότι θα το συνήθιζα με τον καιρό. Στην ερώτησή μου αν θα έφευγε με την πάροδο του χρόνου, μου το απέκλεισε.
Τον Απρίλιο πήγα στην Πάρο να επισκεφθώ τον Γέροντα και να ζητήσω την ευχήν του πριν κοιμηθεί. Συζήτησα το θέμα του χεριού μου και είπε, φεύγοντας από το Μοναστήρι να πάρω λάδι από το καντήλι της Παναγίας και του Αγίου Νεκταρίου και να σταυρώσω το χέρι μου.
Έτσι και έκανα. Το χέρι μου παρέμενε στην ιδία κατάσταση.
Το βράδυ στις 1.30 η ώρα δηλ. ξημερώνοντας 8 Μαΐου πού εκοιμήθηκε αντελήφθηκα ότι στο χέρι μου δεν υπήρχε καμιά προεξοχή και ούτε πονούσε, ενώ τις τελευταίες ημέρες με πόναγε έντονα.
Την άλλη ημέρα το μεσημέρι έμαθα πως ο π. Φιλόθεος εκοιμήθη.
Εδάκρυσα και τον ευχαρίστησα νοερά για το δεύτερο θαύμα που μου έκανε φεύγοντας για την άλλη ζωή.

Η μαρτυρία δημοσιεύεται στο βιβλίο ο “Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, (Ο ουρανοδρόμος οδοιπόρος), 1884-1980”, τόμος Α’, των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.