Σήμερον εις τους έσχατους καιρούς, εις τας πονηρός ταύτας ημέρας ό ‘Άρχων του σκότους βλέπων, ότι το τέλος του εγγίζει, έχει ορμίσει μεθ’ όλων του των σκοτεινών δυνάμεων, ορατών ανθρώπων και αοράτων δαιμόνων, κατά της Εκκλησίας, της εκλεκτής Νύμφης, δια να την καταποντήση και αφανίση. Εις τας παρωχημένος γενεάς υπήρξαν άνδρες Άγιοι, άνδρες σοφοί, δίκαιοι, τίμιοι, συνετοί, πνευματοφόροι, Θεοφόροι, ανδρείοι τη ψυχή, οί οποίοι ηγωνίσθησαν υπέρ της Εκκλησίας, υπέρ των Αποστολικών και Πατρικών Παραδόσεων και τη τή συμμαχία και βοήθεια νίκησαν τας παρατάξεις των εχθρών και διέσωσαν την Έκκλησίαν.
Σήμερον τοιούτοι άνδρες έξέλιπον και εάν υπάρχουν είναι ολίγοι, σπάνιοι, δυσεύρετοι και όχι ανδρείοι, σοφοί και Άγιοι ως οί παλαιοί Πατέρες ημών. Οί δε πολεμούντες την Αγίαν Έκκλησίαν είναι πολλοι. Πολεμούσι εξ ύψους άνωθεν, γήθεν κάτωθεν, έσωθεν έξωθεν, έμπροσθεν όπισθεν, δεξιόθεν αριστερόθεν, και κινδυνεύει το σκάφος της Εκκλησίας να καταποντισθή, δια το μη εχειν καλούς Ποιμένας και φύλακας. Τινές των Ποιμένων και Επισκόπων τους οποίους εταξας ποιμένειν και φυλάττειν την λογικήν Σου Ποίμνην, την ‘Αγίαν Έκκλησίαν, εγένοντο προβατόσχημοι λύκοι, τέλειοι καταφρονηταί και παραβάται των Ιερών Κανόνων και Αποστολικών Παραδόσεων, ζητούντες αποβολήν αυτών και αντικατάστασιν. Έτεροι ήνοιξαν τας θύρας και καλούσι και δέχονται τους λύκους παπιστάς, διαμαρτυρόμενους και πάντας τους αιρετικούς δια να εισέλθουν ακωλύτως και θύσουν, απωλέσουν και κατασπαράξουν τα λογικά πρόβατα.

π. Φιλοθέου Ζερβάκου (Απόσπασμα – Περί διαφυλάξεως της Αγίας ημών Ορθόδοξου Εκκλησίας εξ αιρέσεων)