Τὸ παρακάτω φωτοτυπημένο κείμενο, εἶναι τοῦ ὁσίου Γέροντα Φιλόθεου Ζερβάκου (ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση, σελ. 111-112) καὶ ἀναφέρεται στὴν Πανορθόδοξο Σύνοδο. Σ’ αὐτό, προτείνει ὁ Γέροντας Φιλόθεος ἕνα κατάλογο θεμάτων, ποὺ ἂν τὰ ἔβλεπε κανεὶς μὲ τὸ βλέμμα κάποιων σύγχρονων “φωτισμένων” θεολογούντων φιλοσόφων, θὰ τὰ ἀποκήρυσσε καὶ θὰ τὰ σχολίαζε ἀρνητικά, ὡς κατεχόμενα ἀπὸ μηδενιστικὸ πνεῦμα, ἀπὸ σκληρότητα κ.λπ. Ὅμως, ὁ γέρων Φιλόθεος, ἔβλεπε ὅτι αὐτὲς εἶναι οἱ ἀνάγκες τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἔπρεπε νὰ θεραπεύσει μιὰ Συνοδος, γιὰ νὰ μὴν δίνεται τὸ δικαίωμα σὲ μερικοὺς σήμερα νὰ λέγουν ὅτι «ἡ Ἐκκλησία χάθηκε»!
Συνοπτικὰ ὁ π. Φιλόθεος γράφει πὼς ἔργο τῆς Συνόδου (ποὺ τὴν ἔβλεπε ὡς Οἰκουμενικὴ κι ὄχι ὡς μιὰ Σύνοδο, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι Οἰκουμενική, κατὰ τὶς ἀλλοπρόσαλλες δηλώσεις τοῦ ὑπηρετοῦντος τὰ Βατικάνια καὶ Φαναριώτικα σχέδια τῆς Νέας Ἐκκλησίας, μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου) εἶναι:
1. Νά καθαιρεθοῦν—παραιτηθοῦν τῆς Ἱερωσύνης οἱ ἀρχιερεῖς και οἱ λοιποί κληρικοί πού ὑπέπεσαν σέ θανάσιμα ἁμαρτήματα κρυφά ἢ φανερά, νά χειροτονοῦνται δέ κληρικοί σύμφωνα μέ τίς διατάξεις τῶν Ἱ. Κανόνων.
2. Νά καθαιρεθοῦν—καταδικασθοῦν σέ ἀργία οἱ ἀρχιερεῖς και ἱερεῖς πού δέν κηρύττουν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί δέν διδάσκουν τούς πιστούς ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, ἀλλ’ ἀφῆκαν τὸ ποίμνιο «εἰς τό κατάβρωμα τῶν λύκων», τῶν αἱρετικῶν.
3. Νά καθαιρεθοῦν οἱ ἀρχιερεῖς ἐκεῖνοι πού καταργοῦν τήν νηστεία καί καταλύουν κατά τίς Τεσσαρακοστές, τίς Τετάρτες καί τίς Παρασκευές.
4. Νά καθαιρεθοῦν καί ἀφορισθοῦν οἱ καταφρονητές τῶν ἱερῶν κανόνων καί τῶν ἱερῶν παραδόσεων.
5. Νά καθαιρεθοῦν καί ἀναθεματισθοῦν ὅσοι εἰσάγουν νεωτερισμούς καί καινοτομίες.
6. Νά ἐπαναφέρουν τό ἐκκλησιαστικό ἡμερολόγιο, καθώς μᾶς τό παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες”.
Παραθέτουμε:
α) Κάποιες ἀπὸ τὶς θέσεις τοῦ ὁσίου Φιλοθέου,
β) ἕνα σχόλιο γιὰ τέτοιες καταφρονητικὲς τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς Παραδόσεως θέσεις ποὺ σπέρνουν σύγχυση στοὺς πιστούς.
(Σημειώνουμε, τέλος, ὅτι δὲν υἱοθετοῦμε ὅλα τὰ εἰσαγωγικὰ σχόλια τῶν ἱστολογίων ποὺ ἀναδημοσιεύουν τὶς ἀναρτήσεις μας).
ΣΧΟΛΙΟ: Ὑπάρχουν κάποιοι ποὺ στὴν ἐποχὴ τῆς συγχύσεως παρουσιάζονται ὡς ἔχοντες τὴν ὑψίστη γνώση, ὡς οἱ κριτὲς τῶν πάντων, οἱ ἴδιοι ὅμως οὐδέποτε παραδέχονται τὰ λάθη τους. Γράφουν πάντα μὲ τέτοιο ἀμφίσημο τρόπο, ποὺ ὅ,τι καὶ νὰ γράψεις θὰ σοῦ ἀπαντήσουν αἰνιγματωδῶς. Ἀκόμα καὶ ὅταν χρησιμοποιοῦν ἁγιογραφικὰ καὶ Πατερικὰ κείμενα, τὰ χρησιμοποιοῦν μονοσήμαντα καὶ μεμονωμένα, καὶ ἀρνοῦνται νὰ τὰ δοῦν στὸν καθρέπτη τῆς «συμφωνίας τῶν Πατέρων»
.
Παραθέτουν κείμενα ἀπὸ συγκεκριμένους Ἁγίους, ποὺ θεωροῦν πρώτης κατηγορίας, λοιδοροῦν δὲ ὅσους Ἁγίους χρησιμοποιοῦν ἄλλοι, θεωρώντας τους ὡς Ἁγίους δευτέρας κατηγορίας, ὡσὰν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ποὺ λαλεῖ μὲ τὸ στόμα τῶν προφητῶν καὶ τῶν Ἁγίων, νὰ εἶναι: Α΄ κατηγορίας Πνεῦμα, ὅταν ὁμιλεῖ μὲ «πρωτοκλασάτους» Ἁγίους καὶ Β΄ κατηγορίας —ὑποδεέστερο Πνεῦμα— ὅταν ὁμιλεῖ μὲ Β΄ κατηγορίας Ἁγίους!
Σοῦ ἀρνοῦνται —ὡς νὰ ἀποτελοῦν ὑπερεκκλησία φωτισμένων— τὸ δικαίωμα ποὺ σοῦ ἔχει δώσει ἡ Ἐκκλησία νὰ ἀπομακρυνθεῖς ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἂν δὲν καταθέσεις διδακτορικὴ διατριβή, διὰ τῆς ὁποίας νὰ ἀποδεικνύεις τί εἶναι αἵρεση! Λὲς καὶ δὲν φτάνει ποὺ ἄλλοι τὸ ἔχουν καταδείξει! Καὶ ἡδονίζονται στὴ σκέψη ὅτι αὐτοὶ ἔχουν τὶς φιλοσοφικὲς προδιαγραφὲς καὶ τὶς διανοητικὲς δυνάμεις νὰ τὸ γνωρίζουν(!) ἐξουθενώνοντας “φιλαδέλφως” τοὺς «πτωχοὺς τῷ πνεύματι» ἀδελφούς τους, καθιστώντας τὴν Ὀρθοδοξία ἀριστοκρατικὴ θρησκεία φιλοσοφικῶν προδιαγραφῶν!
Διδάσκουν αὐτάρεσκα γιὰ τὴ φιλοσοφική τους ὀξυδέρκεια, ὅτι «η Αρνηση σημαίνει τό Μηδέν, τόν πνευματικό θάνατο», χωρὶς νὰ ἔχουν κατανοήσει ὅτι ἡ Γραφὴ εἶναι γεμάτη ἀπὸ θετικές, εὐεργετικὲς ἀρνήσεις, προκειμένου ἀκριβῶς νὰ σὲ προφυλάξει ἀπὸ τὸν πνευματικὸ θάνατο καὶ νὰ σὲ ὁδηγήσει στὶς θέσεις ἐκεῖνες ποὺ θὰ σὲ βοηθήσουν νὰ γίνεις δεκτικὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ ζήσεις.
Περιγελοῦν καὶ εἰρωνεύονται ἄσπλαχνα (αὐτοὶ οἱ “θεοφώτιστοι”) ἂν βροῦν κάποιο λάθος στὰ κείμενά σου. Ἂν βροῦν μιὰ λέξη στὸ κείμενό σου, διὰ τῆς ὁποία δὲν ἀποδίδει σωστὰ αὐτὸ ποὺ θέλεις νὰ πεῖς (λόγῳ τῆς δική σου ἀδεξιότητας καὶ ἀνεπάρκειας), ἀρνοῦνται νὰ δοῦν τὸ «πνεῦμα» τοῦ κειμένου σου, καὶ τὴν ἑρμηνεύουν “κυριολεκτικά”, γιὰ νὰ σὲ βγάλουν φανατικό, καθυστερημένο, αἱρετικό!
Ἂν κάνεις τὸ ἴδιο σὲ κείμενό τους, ἀμέσως θὰ βγοῦν καὶ θὰ γράψουν (ἀφοῦ πρῶτα «ἐν βρασμῷ ψυχῆς», «ὑπεροψίᾳ καὶ μέθῃ» σὲ στολίσουν μὲ ὕβρεις καραγωγέα τοῦ Πειραιῶς −εἶναι ἄραγε αὐτὸ ἔνδειξη ὅτι “φωτίζονται” ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεύμα;), ὅτι ἄλλο ἤθελαν νὰ ποῦν, ἀλλὰ λόγῳ τῆς ἀμάθειάς σου, δὲν τὸ ἀντελήφθης!
Ἂς ἐξετάσουμε, λοιπόν, ἕνα κείμενό τους, μὲ τὰ δικά τους κριτήρια· σ’ αὐτὸ γράφουν:
«Η Εκκλησία τού Κυρίου χάθηκε καί πρέπει μέ πολύ κόπο καί πίστη νά επιστρέψουμε στήν Εκκλησία Του κατεπειγόντως. Στήν Εκκλησία τών Αποστόλων καί τών Αγίων. Καί όχι στήν εκκλησία τού κάθε τυχάρπαστου γυρολόγου, τού κάθε καβαλημένου εξομολόγου ή στήν εκκλησία “τών ιερών κανόνων”. Το Πηδάλιο τής εκκλησίας είναι ο Κύριος δέν είναι ο Άγιος Νικόδημος. Δέν υπάρχει συνέχεια τής εκκλησίας»!
Ἐδῶ λοιπόν, διδάσκουν αἱρετικά (ἂν δοῦμε, ὅπως βλέπουν αὐτοὶ τὰ γραπτὰ τῶν ἄλλων, μονοσήμαντα καὶ κυριολεκτικά) ὅτι ἡ Ἐκκλησία, γιὰ τὴν ὁποία ὁ Κύριος εἶπε ὅτι «πύλαι ᾍδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς», χάθηκε! Ὅτι δὲν ὑπάρχει συνέχεια τῆς Ἐκκλησίας! Πρέπει νὰ γυρίσουμε στὴν Ἐκκλησία (ποὺ χάθηκε!) ἀπὸ μόνοι μας. Καὶ πῶς, ἀφοῦ ὑποβαθμίζουν, ἀποσκορακίζουν καὶ τοὺς Ἱ. Κανόνες! Καὶ ποιους Ἁγίους θὰ ἐμπιστευθοῦμε, ἀφοῦ χωρίζουν τοὺς Ἁγίους σὲ Ἁγίους Α΄ καὶ Β΄ κατηγορίας; Ἀφοῦ ἀρνοῦνται καὶ θεωροῦν ὡς τὴν «πιὸ ἄτυχη στιγμὴ τοῦ ἁγίου Νικοδήμου, τὸ Πηδάλιο»! Τὸ Πηδάλιο, λέγουν, εἶναι ὁ Χριστός (ὡσὰν νὰ τὸ ἀρνούμαστε αὐτό) καὶ ὄχι ὁ ἅγιος Νικόδημος ποὺ ἔγραψε φωτιζόμενος καὶ καθοδηγούμενος ἀπὸ τὸ Χριστὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ Πηδάλιο! Μήπως ὁ Ἅγιος (καὶ ὅσοι Ἅγιοι ἀποδέχτηκαν τὸ Πηδάλιο), καθοδηγοῦνται ἀπὸ ἄλλο Πνεῦμα; Καὶ θὰ ἐμπιστευθοῦμε αὐτὴ τὴν ὁμάδα τῶν τεσσάρων (4) ἑνὸς ἱστολογίου, νὰ μᾶς «φωτίσει» μὲ τὶς συνθηματολογικὲς φράσεις καὶ τὴν διακοπτόμενη λογικὴ ροὴ τῶν ἑνοτήτων καὶ τὴν ἀνολοκλήρωτη σκέψη;
Τὸ μένος αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, ἐναντίον τῶν Ἱ. Κανόνων καὶ εἰδικὰ τοῦ ἁγίου Νικοδήμου, εἶναι ἀνεξήγητο! Ἔχουν τὴν ἔμμονη ἰδέα ὅτι οἱ κανόνες ἀντιπαρατίθενται στὶς «Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου»! Ἀντὶ νὰ καυτηριάσουν τὶς καταχρήσεις, ἐφαρμόζουν τὸ «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι»! Παραθέτουν κάποιους Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ἰσχυρίζονται ὅτι διὰ τῆς «ἐπιβολῆς τῶν Κανόνων» αὐτῶν πραγματοποιήθηκε «ἡ μείωση τῆς Ἐκκλησίας σὲ θρησκεία»! Γράφουν πικρόχολα, ἀδιάκριτα, εἰρωνικά:
«Μιά μικρή γεύση από τους “θεόδοτους” κανόνες πού αντικατέστησαν τίς εντολές τού Κυρίου, καί στηρίζουν τήν διοίκηση τής εκκλησίας. Ονομάστηκαν καί τό Σύνταγμα τής εκκλησίας, στό οποίο πρέπει νά υπακούει ο κάθε πιστός, τό οποίο ρυθμίζεται κατ’ οικονομίαν από τόν κλήρο ή κατά γράμμα από τούς οργανωσιακούς καί καθοδηγεί τήν μετάνοια, μέ τήν απαραίτητη πνευματική καθοδήγηση, βεβαίως. Δημιούργησαν μιά νέα εκκλησία η οποία ετοιμάζεται νά προσχωρήσει σέ οικουμενικά συντάγματα. Καθοριστικό ρόλο στήν επικράτησή τους έπαιξε η ερμηνεία τών κανόνων, ιδιαιτέρως από τόν Αγιο Νικόδημο τόν Αγιορείτη. Σήμερα η ερμηνεία τους αυτή κατέχει θέσιν δόγματος»!
Ἄρα, λοιπόν, οἱ Πατέρες ποὺ συμμετεῖχαν στὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ καὶ στὶς ἄλλες Συνόδους ποὺ τὴν ἐπεκύρωσαν, καὶ κυρίως ὁ «κακὸς δαίμονας» τῆς Ἐκκλησίας (κατ’ αὐτούς) ἅγιος Νικόδημος, μετέτρεψαν τὴν Ἐκκλησία σὲ θρησκεία!
Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση στις 7/18/2015 12:08:00 μ.μ.
