Βατοπαιδινή Μοναχική Ομολογία
Βρίθει η ζωή, με έμπονες εικόνες και οδύνες
Στην εξορία τελώνια , μέσα στις σκοτοδίνες
Που σέρνεται το πτώμα μας, σε εποχές, δυστήνες
Σαν ψάχνουμε οι αδαείς, τρόπους , μέσα σε χίμαιρες
Μη βλέποντας , όντως τυφλοί, το φως και τις ελπίδες μας…
((Χώρεσε και συγχώρεσε)), τους πάντες η καρδία μας
Θρόνος κατέστη και ναός, δώρον για την Κυρία μας
Αφού πρώτα εξόρισε , τον ύπνον και ακηδία μας…
Τον κόσμον πίσω αφήσαμεν και μακριά απ, τις αιτίες
Υπέρ του προσευχόμαστε , μέσα σε αμερημνίες
Ευχόμενοι νυχθημερόν , για Θείες ευεργεσίες…
Στους φούρνους εμείς κάψαμε ,ευθύς πτυχία και ανέσεις
Και ολημερίς προσμένουμε τις ((Θείες επιθέσεις))
Αντίδωρο στα δάκρυα και σους κρυφούς αγώνες
Που αγόγγυστα διεξάγομαι , μέσα στους Παρθενώνες.
Κέντρο καρδίας θέσαμε , του Πλάστη την αγάπη
Που εκούσια σταυρώθηκε , να διώξει την απάτη
Και έτσι στην εξορία μας, να έχει καρπούς η αγάπη.
Σώμα καρδία και ψυχή , έγιναν θυμιατήρι
Και επί γης, Παράδεισος, για εμάς το Μοναστήρι…
Οι αδελφοί, ισάγγελοι που υπηρετούν τον Πλάστη
Και ψάλλουμε ομοθυμαδόν, μέχρι το έλεος να έρθει…
Νηστεία η ελάχιστη θυσιαστική αγάπη
Και η αγρυπνία , σύμμαχος να βρούμε ((το παλάτι)).
Η προσευχή, τη δύναμη μας δίδει στον αγώνα
Και η ψυχή μας προσδοκά, ένωση και αρραβώνα…
Υπέρβαση στη φύση μας , πράττουμε εκουσίως
Και εξ ύψους Θεία βοήθειαν, για τούτο , έχουμε αισίως.
Το πρόγραμμα, την πρακτική μας φέρνει ομολογία
Και μέσα απ, τα μυστήρια, ελκύουμε ευλογία…
Εις το κελί κραυγάζουμε , Πανάγαθε σπλαχνίσου
Και με αγάπη κράτα μας , για πάντα στην γραμμή σου.
Το κομποσκοίνι, κλίμακα, για να κτυπά η καρδία μας
Εις τους ρυθμούς της νηπτικής, να επέλθει η σωτηρίας μας
Και η Χάρις να εγκατασταθεί , με φως , εις τα κελία μας…
Δοξολογεί η καρδία μας , τον Κύριο , με ευχή
Και είναι η ικεσία σύμφυτη, με αυτή τη προσευχή.
Η χαρμολύπη , μόνιμη είναι , κατάσταση καρδίας
Σε εμάς που αγωνιζόμαστε σε στίβο μετανοίας
Και έχουμε συμπάθεια , έμπρακτη της Κυρίας…
Και ως ο ποιμήν, που έσπευσε , ψάχνει να βρει το έναν
Η Θεία παναγάπη του , θα δώσει εις στον καθέναν
Όταν τη θήρα του κτυπά και αποζητά, τον Έναν…
Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής
(Βασισμένο σε Λόγους , του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού)
Πηγή: http://www.diakonima.gr
Αναρτήθηκε από lllazaros στις 8:02 μ.μ.