Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν ποικίλα δημοσιεύματα που προσπαθούν να ακυρώσουν τη δράση της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών και να δυσφημίσουν τον ίδιο το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο. Είναι αλήθεια πώς ό,τι θετικό γίνεται δεν αναγνωρίζεται πάντα, αλλά αντίθετα προσβάλλεται μ’ ένα λόγο που δεν είναι απλώς άδικος και ισοπεδωτικός, αλλά κυρίως είναι επικίνδυνος καθώς αναπαράγεται δημιουργώντας θόρυβο και εντυπώσεις στους ανώνυμους δρόμους του διαδικτύου. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο αισθανόμαστε την ανάγκη να απαντήσουμε στα δημοσιεύματα αυτά αναγνωρίζοντας την ευθύνη που έχουμε έναντι της αλήθειας.Στο άνυδρο ελληνικό εκπαιδευτικό τοπίο, οι εκπαιδευτικοί θεολόγοι βρισκόμαστε ανυποστήρικτοι, συχνά συκοφαντημένοι, απομονωμένοι. Η θέση μας είναι δυσχερέστατη στο βαθμό που παλεύουμε για μια σχολική θρησκευτική εκπαίδευση που δεν θέλει να υπάρχει πλέον στο ελληνικό σχολείο ως σύμβολο ή έθος, αλλά ως ζώσα πραγματικότητα, η οποία θεωρεί τον κόσμο «από τα μέσα» και απαντάει στους καιρούς. Όρος και προϋπόθεση για να κινηθούμε σ’ αυτή την κατεύθυνση είναι να θραύσουμε όλους τους παραπάνω αρνητικούς όρους και να λειτουργήσουμε στην αντίθετη κατεύθυνση: δηλαδή να βρεθούμε μαζί, να συνομιλήσουμε, να μετρηθούμε με το «διαφορετικό», να καταρρίψουμε σκληρές άμυνες και περιχαρακώσεις, να διεκδικήσουμε όχι ιδεοληπτικά ιδεώδη, αλλά εκπαιδευτική ζωντάνια, να μην αρκεστούμε σε πατροπαράδοτες απαντήσεις αλλά να ψάξουμε καινούργιους τρόπους απάντησης στα ενεργά ζητούμενα.Σ’ αυτές τις θεμελιώδεις ανάγκες των θεολόγων εκπαιδευτικών ανταποκρίνεται η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος. Αρχικά, εντός του πλαισίου της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, κέντρου διαλόγου και ορθόδοξου προβληματισμού. Στις διεθνούς αναγνώρισης διεπιστημονικές και θεολογικές συναντήσεις που εδώ και δέκα χρόνια διοργανώνονται, έχουμε την ευκαιρία αφενός να αναβαπτιζόμαστε στο θεολογικό και επιστημονικό λόγο που παράγεται και αφετέρου να επιχειρούμε μια δημιουργική γεφύρωση όλων αυτών με την εκπαίδευση και τις ανάγκες της.Ακόμη όμως σπουδαιότερο για μας είναι πως εντός αυτού του πλαισίου, ο ίδιος ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος δημιούργησε/δημιουργεί ακόμη παραπέρα γέφυρες επικοινωνίας με τη θρησκευτική εκπαίδευση και τους θεολόγους που την υπηρετούν: μας άκουσε, μας γνώρισε ως πρόσωπα, κατανόησε τα αιτήματά μας, συναισθάνθηκε τις ανάγκες μας και μας πρόσφερε τη δυνατότητα να οργανώσουμε τις δικές μας εκπαιδευτικές συναντήσεις, σεμινάρια, δράσεις. Για όσους από μας συμμετείχαμε, αποτέλεσαν ένα χώρο όχι απλής μετάδοσης εργαλειακής γνώσης, αλλά συγκερασμού πίστης και λόγου, παράδοσης και ανανέωσης, συναισθήματος και λογικής, οράματος και δημιουργικότητας, στοχασμού και δράσης.
Για όσους από μας η διδασκαλία είναι κλήση, το γεγονός ότι ο Σεβασμιότατος απάντησε με τόσο ποιμαντική ευαισθησία στο δικό μας αίτημα, μας κάνει να γινόμαστε πιο δυνατοί, ώστε να απαντούμε στις καινούργιες ανάγκες για το θρησκευτικό μάθημα που προκύπτουν και οι οποίες δεν μας επιτρέπουν να μένουμε στην ασφάλεια των δεδομένων απαντήσεων και λύσεων, διατηρώντας μια αγκυλωμένη συνείδηση περί παράδοσης, πολύ δε περισσότερο να αφεθούμε στην κοινωνική αδράνεια που χαρακτηρίζει την εκπαίδευση.
Ως χριστιανοί και δάσκαλοι βιώσαμε εντός της Ακαδημίας τη συσσωμάτωση του χριστιανικού αιτήματος για μεταμόρφωση της ζωής με την εκπαιδευτική ευθύνη προς τους μαθητές μας που πορεύονται στη ζωή κάνοντας ελεύθερες και συνειδητές επιλογές.
Η ομάδα επιμόρφωσης για το μάθημα των θρησκευτικών
της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών
Όλγα Γριζοπούλου – Βάσω Γώγου
Πηγή Καζλάρη – Απόστολος Μπάρλος
