Μια περιοχή του Αγίου Όρους Άθω, η οποία εκτείνεται από την μικρή Αγιάννα μέχρι την Σκήτη της «Γλωσσίας», πολύ μεγαλη έκταση γεμάτη δέντρα και πυκνά δάση, αυτή είναι και λέγεται «Έρημος του Άθω». Εκεί, κατά καιρούς, σε πολύ λίγους κατοίκους της περιοχής αυτής, κάνουν την εμφάνισή τους σεβάσμιοι στην όψη και αποσκελετωμένοι Ασκητές, αλλά αυτοί, κατά κοινή ομολογία, είναι τελείως γυμνοί από ενδύματα υλικά, αλλά καλύπτονται από τη χάρι του θεού.
Έτσι σε ένα αγιορείτικο περιοδικό, που κυκλοφορούσε με τον τίτλο «Αγιορείτικη Βιβλιοθήκη» από το 1930 έως το 1938, ο γιατρός Σπυρίδων ή Αθανάσιος Καμπανάου, Μοναχός και αδελφός της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, έγραφε για τους αόρατους γυμνούς και χωρίς κατοικία αυτούς Μοναχούς ότι, «πολλά πράγματα γνωρίζει το τα πάντα εφόρων όμμα», «περί δε των αοίκων, που βρίσκονται στα κρύα νερά, τί να πώ; Το πανέφορον όμμα ξέρει την πολιτεία τους».
Ο Πάτερ Γεράσιμος Μοναχός Μενάγιας που ήταν πρώτα χημικός και έγινε ησυχαστής και κάτοικος της ερήμου του Αγιοβασίλη, είχε αδελφική φιλία με τον γιατρό της Λαύρας Αθανάσιο Καμπανάου, όταν είδε να δημοσιεύει αυτά τα πράγματα στο περιοδικό της Αγιορείτικης Βιβλιοθήκης, του έκανε σύσταση, και παρατήρηση, να μην κάνει τέτοιες δημοσιεύσεις και γράφει πράγματα αμάρτυρα, τα οποία πιθανόν να προκαλέσουν δυσπιστίες και γέλωτες σε βάρος της Μοναχικής πολιτείας του Αγίου Όρους.
Στις παρατηρήσεις αυτές ο γιατρός Π. Αθανάσιος απήντησε όπως συνήθιζε να λέει: «Καλέ μου άνθρωπε κι αγαπητέ μου αδελφέ, δεν μπορώ να μη γράψω και να μη δημοσιεύσω αυτά τα οποία ήλθεν άνθρωπος και μου είπε, οτι «θα αρρωστήσω καί θα πεθάνω».
Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Γερο – Αντώνης από τον «Άγιο Πέτρο». Στον άνθρωπο αυτό, οι αόρατοι εκείνοι Ασκηταί είπαν «να πσς και να πεις στον γιατρό ότι σε λίγο θα αρρωστήσει και θα πεθάνει και γι’ αυτό θα πρέπει να ετοιμαστεί». Ο δε Γερο – Αντώνης, αφού είπε στον γιατρό εκείνα που του είχαν πει οι αόρατοι Ασκητές, του έδειξε και ένα σταυρό ξύλινο, τον οποίον έδωσαν οι Ασκητές εκείνοι. Στο σταυρό αυτόν επάνω ήταν σκαλισμένα τα γράμματα «Μακάριος Ιερομόναχος».
Αυτά για απάντηση έγραψε, στον Αγιοβασιλιάτη χημικό Γεράσιμο Μοναχό, ο γιατρός Π. Αθανάσιος και υστέρα από λίγο χρονικό διάστημα αρρώστησε και χωρίς καμμιά βαρειά ασθένεια κοιμήθηκε, ο Π. Αθανάσιος, τον αιώνιο ύπνο, αφού πρώτα απεκάλυψε και δημοσίευσε ότι υπάρχουν και περιφέρονται από τόπου εις τόπον στην Έρημο του Άθω, οι Άγιοι αυτοί Ασκητές και ερημίτες Μοναχοί, προς δόξαν Θεού καί ψυχική ωφέλεια των Μοναχών κατοίκων του Αγίου Όρους.