Γέροντα, κάποια κυρία ρώτησε τι να κάνη με τις δυό ξαδέλφες της που ζουν χρόνια παρασιτικά εις βάρος της.- Τι θέλει; Να κάνουμε τώρα καινούριο Ευαγγέλιο; Από αυτήν ζητάει ο Θεός να τις βοηθάη και Εκείνος θα κάνη ό, τι συμφέρει στην ψυχή τους.- Γέροντα, όταν ανάμεσα σε συγγενείς δημιουργηθή μια παρεξήγηση , πρέπει να τους πη κανείς κάτι, για να τους βοηθήση;

– Ναι, πρέπει να πη κάτι με τρόπο , γιατί αν σιωπήση, ίσως κάνει κακό. Αν τον παρεξηγήσουν, να πάη ξανά και να τους πη : « να με συγχωρήσετε που σας στεναχώρησα », και στο εξής να τους αφήση και να προσεύχεται για αυτούς.

Όποιος θέλει να ζήση ειρηνικά , πρέπει να προσέξη ιδιαίτερα τις σχέσεις του με συγγενείς και φίλους. Να μην ξεγελιέται από την ευγένεια που ίσως συναντά. Η κοσμική ευγένεια μπορεί να κάνη πολύ κακό, γιατί έχει υποκρισία. Η εξωτερική συμπεριφορά μπορεί να παρουσιάζη έναν τέλειο άγιο, αλλά, όταν αποκαλυφθή ο εσωτερικός του κόσμος, να είναι τελείως το αντίθετο.

– Όταν , Γέροντα, νιώθη κανείς την καλωσύνη του άλλου, είναι σωστό να εκφράζεται για αυτήν;

– Αν είναι πολύ δικός του άνθρωπος, δεν χρειάζεται, γιατί και αυτός κάποτε θα τον είχε εξυπηρετήσει, αλλά και νιώθει την εσωτερική ευγνωμοσύνη που υπάρχει. Αν όμως δεν είναι δικός του άνθρωπος, τότε, με όποιον τρόπο μπορεί , ας εκφράση την ευγνωμοσύνη του . Στους « ξένους » λέμε « ευχαριστώ » . Εάν θελήση λ.χ. ένα παιδί να εκφράση την ευγνωμοσύνη του στους γονείς του , δεν πρέπει να κάνη άλλη δουλειά από το να τους λέη συνέχεια, μέρα – νύχτα « ευχαριστώ » για όσα κάνουν για αυτό.

Πολύ βοηθάει το να είναι κανείς απλός στις σχέσεις του με τους άλλους, να έχη για αυτούς πάντοτε καλό λογισμό και να μην παίρνη όλους τους ανθρώπους στα σοβαρά. Να αποφεύγη τις συζητήσεις που γίνονται δήθεν για πνευματική ωφέλεια και φέρνουν μάλλον πονοκέφαλο. Να μην περιμένη πνευματική κατανόηση από ανθρώπους που δεν πιστεύουν στον Θεό. Καλύτερα να εύχεται για αυτούς να τους συγχωρήση ο Θεός και να τους φωτίση. Να μιλάη στον καθέναν με την δική του γλώσσα και να μην φανερώνη τις μεγάλες αλήθειες που πιστεύει και ζη, γιατί δεν θα τον καταλάβουν, επειδή μιλάει σε άλλη συχνότητα και σε διαφορετικό μήκος κύματος.

Μερικοί λένε: « θέλω να γνωρίσουν και οι άλλοι τον Χριστό, όπως Τον γνώρισα κι εγώ » , και κάνουν τον δάσκαλο στους άλλους. Πρέπει όμως η ζωή τους να συμβαδίζει με αυτά που διδάσκουν. Όταν με την ζωή τους διδάσκουν άλλον Χριστό και δεν ανταποκρίνωνται σε αυτά που λένε, τότε δεν μπορούν να πουν ότι γνώρισαν τον Χριστό. Και αν κανείς δεν έχη βιώματα , θα είναι έξω από την πραγματικότητα και, αργά ή γρήγορα, θα τον προδώση ο εαυτός του. Όταν με πόνο και αληθινή αγάπη πλησιάσουμε κάποιον , τότε η αληθινή αυτή αγάπη του Χριστού αλλοιώνει τον πλησίον μας. Ο άνθρωπος που έχει αγιότητα, όπου κι αν βρεθή , δημιουργεί κατά κάποιο τρόπο γύρω του ένα ηλεκτρομαγνητικό πνευματικό πεδίο και επηρεάζει όσους βρίσκονται μέσα σε αυτό. Βέβαια, πρέπει να προσέχουμε να μη σπαταλάμε την αγάπη μας και να μην δίνουμε την καρδιά μας εύκολα , γιατί μερικές φορές μερικοί εκμεταλλεύονται την δική μας καρδιά και μας την κάνουν κιμά ή άλλοτε δεν μπορούν να μας καταλάβουν και μας παρεξηγούν.

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή» ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Δ’