ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΣΑΠΑΚΗ

Το επίκαιρο αυτό θέμα ανέπτυξε στο Πνευματικό Κέντρο της Ι. Αρχιεπισκοπής Κρήτης ο Αγιορείτης πατριώτης μας, ιερομόναχος π. Αντύπας, προσκεκλημένος από το Σύλλογο “Φίλοι του Αγίου Όρους” Ηρακλείου την Κυριακή 18 Μαρτίου, παρουσία του Αρχιεπισκόπου μας κ.κ. Ειρηναίου, σε μια αίθουσα κατάμεστη από πλήθος κόσμου, με τα εξής περιληπτικά λόγια:

Ιερομόναχος π. Αντύπας Αγιορείτης

Θα πρέπει όλοι μας και σαν άτομα άλλα και σαν έθνος να υπομείνουμε καρτερικά, με γενναιότητα και ελπίδα στο Θεό, τα όσα επισώρευσε η οικονομική κρίση που δημιούργησαν οι ξένοι αλλά και οι εγχώριοι παράγοντες, προφανώς όχι για να βοηθήσουν την πατρίδα μας, αλλά για να τη λεηλατήσουν, να τη ρημάξουν, να την κλέψουν, να την πτωχεύσουν, να την ταπεινώσουν και τέλος να την εξαφανίσουν, όσο κι αν φαίνονται τα λεγόμενα υπερβολικά.

Ο Θεός

Αλλά πριν δούμε αν αυτό είναι εφικτό σε αυτούς, υπάρχει και ο Θεός που αυτοί δεν υπολογίζουν και ο οποίος αγαπά – είναι υπερβέβαιο – την Ελλάδα μας

. Οι εμπνευστές και δημιουργοί της κρίσης κατά κανόνα είναι ανθέλληνες, άθεοι και σφοδροί πολέμιοι του Χριστιανισμού και ιδιαίτερα της Ορθοδοξίας. Είναι αυτοί που προσπαθούν να επιβάλλουν μια παγκόσμια κυβέρνηση, μια παγκόσμια κυριαρχία, μια οικονομία, με ένα νόμισμα και γιατί όχι μία θρησκεία. Την παγκοσμιοποίηση! Τη νέα εποχή! Λογαριάζουν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι ο Θεός! Η γη δεν είναι δική τους, ούτε οι άνθρωποι το κοπάδι τους.

Οι αφανείς και κρυμμένοι Άγιοι

Το σοβαρό εμπόδιο γι’ αυτούς είναι το μικρό ποίμνιο, εκείνοι οι λίγοι, οι αφανείς και κρυμμένοι Άγιοι, που προσπαθούν μέσα σε αυτά τα δύσκολα χρόνια να φυλάξουν με ακρίβεια τις εντολές του Θεού και να ζήσουν σύμφωνα με την αλήθεια του Ευαγγελίου. Αυτούς φοβούνται, τους σύγχρονους Αγίους, από τους οποίους έχει ακόμα, Δόξα τω Θεώ, η πατρίδα μας, που με τις δυνατές προσευχές τους δυσκολεύουν τις δυνάμεις του σκότους στην υλοποίηση των καταχθόνιων σχεδίων τους. Μας χλεύασαν, μας περιγέλασαν, μας ταπείνωσαν, ιδιαίτερα οι Γερμανοί “φίλοι μας”, που προφανώς, έστω και αργά, εκδικούνται την ταπείνωση και την ήττα που υπέστησαν κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εν πολλοίς από την θαρραλέα αντίσταση του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα της λεβεντογέννας, αγιοτόκου και ηρωοτόκου Κρήτης μας! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήρθε η εποχή που προφήτεψε ο αγιασμένος Παΐσιος, «θα έχετε κυβέρνηση και θα είναι σαν να μην έχετε», διότι πράγματι μας κυβερνούν δυστυχώς οι ξένες δυνάμεις! Η τρόικα!

Απελπισία

Με την απειλή της ολοκληρωτικής πτώχευσης, πείνας και χρεωκοπίας, φέρνουν τον κόσμο σε τέλεια απελπισία, σε κατάσταση πανικού μη στερηθεί και αυτόν τον επιούσιο άρτο. Η Ελλάδα, η κοιτίδα του πολιτισμού, η πατρίδα της φιλοσοφίας, της ποίησης, των τεχνών και των επιστημών, που τόσα πολλά προσέφερε στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, χτυπήθηκε πρώτη! Η Ελλάδα μας θυσιάστηκε πρώτη προς όφελος των τραπεζών και οι Έλληνες έσωσαν τις ευρωπαϊκές τράπεζες και το ΔΝΤ! Την Ορθοδοξία μας θέλουν να χτυπήσουν!!

Κατάθλιψη

Η κατάθλιψη κατάντησε η εθνική νόσος και το χειρότερο αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες, καθώς οι αυτόχειρες έφτασαν δυστυχώς τους 2.000 σε 2 χρόνια! Ποιος χρεωμένος και ποιος πεινασμένος θα σκεφτεί την εθνική κυριαρχία, που έτσι και αλλιώς τη χάσαμε; Ποιος θ’ ανησυχήσει για το Αιγαίο ή τη Μακεδονία; Ποιος θα θυμηθεί το Καστελόριζο; Ποιός θα στεναχωρηθεί για τον ορυκτό πλούτο και τα πετρέλαια, που έχει, όπως λένε οι ειδικοί, σε αυτάρκεια η πατρίδα μας και που θα μοιραστούν προς ίδιον όφελος Γερμανοί και Αμερικανοί;

Η ευθύνη

Λίγο ψωμί ζητά ο Έλληνας, εκεί τον οδήγησαν για να κάμψουν το φρόνημά του, μα εύλογα θα διερωτηθεί κάποιος: Εμείς δε φταίμε σε τίποτα, ώστε να φτάσουμε σε αυτήν την κατάσταση; Δεν έχουμε καθόλου ευθύνη για την κατάντια μας; Βεβαίως και έχουμε και μεγάλη μάλιστα. Το κάστρο έπεσε, δυστυχώς, από μέσα στα χέρια των εχθρών. Εμείς ανοίξαμε τις πόρτες και σκάψαμε το λάκκο μας, και η ουσία της υπόθεσης είναι ότι αυτή η κρίση είναι κρίση αποτελέσματος συγκεκριμένων επιλογών.

Οι πολιτικοί

Πρώτο ζήτημα, αν θέλετε, είναι το γεγονός ότι η πολιτική έδωσε τα πρωτεία στη οικονομία. Είχαμε μια νίκη της οικονομίας επί της πολιτικής. Οι πολιτικοί παραιτήθηκαν από το να ρυθμίζουν τα ζητήματα της ζωής, και άφησαν τους νόμους του κέρδους και της αγοράς ως να είναι φυσικοί νόμοι και αυτορυθμίζονταν! Μεγάλο λάθος! Τον αληθινό άνθρωπο, την προσωπικότητά του, το πρόσωπο του Θεού, το θυσίασαν στις σκοπιμότητες και στη λατρεία του κέρδους!

Τα δανεικά

Το δεύτερο ζήτημα, που θα προσθέσουμε εμείς, είναι ότι τα δανεικά με τα οποία ζούσαμε τόσα χρόνια τώρα δεν πήγαιναν στην ανάπτυξη και την αξιοποίηση των φυσικών πόρων και για το κοινό συμφέρον, αλλά πήγαιναν στις τσέπες των επιτήδειων πολιτικών, φίλων και μη, όπως αλληλοκατηγορούνται οι πολιτικοί μας, καθώς και στο κομματικό και ατομικό συμφέρον και όχι στο εθνικό.

Για το χρήμα

Από την άλλη, ο νεοέλληνας έγινε υπερκαταναλωτικός. Στο βωμό της καλοπέρασης θυσίασε το φιλότιμο, την ανθρωπιά, το λόγο τιμής, τον κόπο, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη

. Στη λατρεία του χρήματος θυσίασε την πατρίδα, την οικογένεια, αρχές και παραδόσεις. Θυσίασε την ίδια την πίστη του στο Θεό των πατέρων του, θυσίασε ακόμη την αγάπη και την αλληλεγγύη προς τον πλησίον, που έγινε ξένος και άγνωστος, έστω και αν κατοικούσε στο διπλανό διαμέρισμα. Λίγο ο ένας, λίγο ο άλλος, ξεφύγαμε βίαια από τη σωστή πορεία. Όταν δε βαδίζουμε το φωτεινό δρόμο του Ευαγγελίου, επόμενο είναι να πέσουμε σε σκοτεινά μονοπάτια, επόμενο είναι και το κράτος να βαδίζει στην καταστροφή.

Απότοκος λοιπόν της πνευματικής κρίσης είναι η οικονομική κρίση, η πείνα και η εξαθλίωση, από την οποία, αν το θελήσουμε, μπορούμε να βγούμε, όταν προσέξουμε στο εξής και αλλάξουμε πορεία, διορθώνοντας όλοι μας συμπεριφορές, νοοτροπίες και καταστάσεις. Περιφρονήσαμε όσο τίποτα να φανούμε αλληλέγγυοι στο διπλανό μας, φροντίζοντας μόνο και μόνο το ατομικό μας συμφέρον!

Η “δίκη”

Η κρίση είναι ελληνική λέξη και σημαίνει “δίκη”. Έως τώρα οι ευρωπαϊκοί λαοί χρησιμοποίησαν τη λέξη “δίκη” αντί για τη λέξη “κρίση”. Η αποστασία των ανθρώπων από το Θεό και η κατάργηση των 10 εντολών προκάλεσαν αυτήν την κρίση και ο Θεός την επέτρεψε ώστε να ξυπνήσει τους ανθρώπους, να τους κάνει ενσυνείδητους, πνευματικούς και να τους γυρίσει προς Εκείνον.

Δοκιμασία

Αν εμείς τουλάχιστον οι λεγόμενοι ορθόδοξοι χριστιανοί θεωρήσουμε και αυτήν την κρίση ως “θεία δίκη”, αν τη θεωρήσουμε σαν μια δοκιμασία που επέτρεψε ο καλός Θεός για το καλό μας, τότε είναι βέβαιο πως θα τα καταφέρουμε να την αντιμετωπίσουμε με θάρρος και ανδρεία! Διαβεβαιώνει ο ίδιος ο Κύριος και είναι επίσης βέβαιο πως οι δοκιμασίες και οι παντός είδους πειρασμοί έχουν παιδαγωγικό χαρακτήρα και είναι έκφραση της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο. Να τι λέει επ’ αυτών ο Ιερός Χρυσόστομος: «Ο Θεός, θέλοντας να καταστήσει την ψυχή κατάλληλη για την αρετή και τη στύφει και στο χωνευτήριο τη ρίχνει και στη δοκιμασία των πειρασμών την παραδίδει, για να τονώσει τους αδιάφορους και διαλυμένους και να γίνουν οι αδόκιμοι περισσότερο δόκιμοι και ακατανίκητοι από τις επιβουλές των δαιμόνων και τις παγίδες του διαβόλου και όλοι πάρα πολύ ικανοί για την υποδοχή των μελλοντικών αγαθών

. Άνθρωπος», λέγει, «απείραστος είναι αδόκιμος». Και ο Παύλος πάλι λέγει ότι «η θλίψη φέρνει υπομονή και η υπομονή τη δοκιμή» και οπωσδήποτε θ’ αξιωθείς της μεγάλης δωρεάς του Θεού, φτάνει με ευχαρίστηση να υπομένεις τα κακά που σου έρχονται σαν ευλογία, όπως ο Ιώβ, που τελικά δικαιώθηκε!

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Πειρασμοί και δοκιμασίες

Οι πειρασμοί λοιπόν και οι δοκιμασίες οπωσδήποτε θα έρθουν και είναι ανάγκη να είμαστε έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε, με την προσευχή πρωτίστως. Οι πειρασμοί είναι εξίσου ωφέλιμοι για μας. Φτάνει να τ΄ αντιμετωπίσουμε και να τ΄ αξιοποιήσουμε σωστά, όπως τονίζει και ο Ρώσος Άγιος Μακάριος της Όπτινα. Θα ήταν παράλειψη να μην ακούσουμε και το δικό μας φωτισμένο όσιο Παΐσιο τι έλεγε για τους πειρασμούς «Με τους πειρασμούς, αν τους αξιοποιήσουμε σωστά, δίνεται η ευκαιρία, επειδή πολλές φορές η ζωή μας είναι αντιευαγγελική, να γίνει “ευαγγελική”». Όταν δοκιμάζει κανείς τους πειρασμούς, διαπιστώνει την αδυναμία του, ταπεινώνεται και έτσι ελκύει τη χάρη του Θεού. Χωρίς την παραχώρηση του Θεού δεν παιδεύεται ο άνθρωπος και τούτο γίνεται για να μετανοήσει και να ωφεληθεί η ψυχή του. Έτσι ο καλός Θεός με πικρά φάρμακα δίνει την υγεία της ψυχής μας. Ο ίδιος είπε: «Ζητείται πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν», και σίγουρα δεν είπε ψέματα. Αυτό είναι και κατά τον π. Παΐσιο το βαθύτερο νόημα της ζωής: Η σωτηρία της ψυχής μας! Αν κάνουμε έτσι, είναι βέβαιο ότι καθημερινά θα βλέπουμε θαύματα. Καθημερινά θα βλέπουμε λύσεις, καθημερινά θα βλέπουμε να μας έρχονται αγαθά. Γεμάτη και η ιστορία της πατρίδας μας από τέτοιες θείες επεμβάσεις. Αλήθεια, πόσα δεν πέρασε στη μακραίωνη ιστορία της!

«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» και τα τέκνα της ζουν και θα ζουν, όταν βεβαίως αγαπούν την πατρίδα μας, είναι κοντά στον Χριστό και μέσα στην Εκκλησία Του και στη ζεστή οικογένειά του!

«Η Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα θα ήταν όπως ένα παιδί χωρίς πιστοποιητικό γέννησης» (Βαλερί Ζισκάρ Ντεστέν)… Η Ελλάδα μπορεί να ζήσει και μόνο με την ιστορία της, τις παραδόσεις και την ορθόδοξη πίστη της. Τα τέκνα της άλλωστε είναι φιλότιμα και εργατικά. Δεν είναι όπως τα παρουσιάζουν οι μισέλληνες «τέκνα μισητά, τεμπέληδες, διεστραμμένα και διεφθαρμένα!».

ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

Πρέπει να πιστεύουμε

Η μείωση της έντασης και του στρες επιτυγχάνεται με την αύξηση της χριστιανικής πίστης και χριστιανική πίστη σημαίνει απόλυτη εμπιστοσύνη στο έλεος, στην πρόνοια και την αγάπη του Θεού, που δημιούργησε και κυβερνάει τον κόσμο. Απόλυτη πεποίθηση πως «εκείνος μεριμνά και φροντίζει για όλη τη δημιουργία και ιδιαίτερα τον άνθρωπο. Μας παιδαγωγεί ο Θεός και με τα αντίθετα από εκείνα που εμείς θέλουμε και επιθυμούμε. Ο ιερός Χρυσόστομος μάς βεβαιώνει ότι όλα τα επιτρέπει ο δίκαιος και πανάγαθος Κύριος για το συμφέρον της ψυχής μας. Στηρίξου λοιπόν στο έλεος , στην αγάπη και την πρόνοια του Θεού. Ο πνευματικός άνθρωπος, που είναι απορροφημένος από τα ουράνια και τα θεία, ούτε ανησυχεί, ούτε στεναχωριέται. Όποιος ακουμπάει και στηρίζεται στον Ιησού είναι ειρηνικός και ασφαλής και αισιόδοξος. Να ποιος θα μας βοηθήσει στη δύσκολη αυτή ώρα, να ποιος θα μας συμπαρασταθεί, να και η μοναδική θεραπεία της κρίσης και η αποτελεσματική αντιμετώπισή της. Να η λύση των προβλημάτων, που ως μη όφειλε αυτή επισώρευσε. Ας τα αφήσουμε όλα στην πρόνοια και την αγάπη του Θεού.

Προσευχή

«Σήμερα, που όλοι γονατίσαμε και δεν υπάρχει ελπίς, θα επέμβει ο Θεός», διαβεβαιώνει ο σοφός και προορατικός π. Παΐσιος. Μόνο, παρακαλώ, αδελφικά να αυξήσουμε τις προσευχές, κλήρος και λαός, να δώσει ο Θεός τη λύση, μιας και οι λύσεις που πρότειναν “ημέτεροι και ενάντιοι” απέτυχαν . Ας γονατίσουμε και ας παρακαλέσουμε με πόνο ν’ αναδείξει ο Θεός των πατέρων μας νέους άξιους ηγέτες που θα αγαπούν τον Χριστό, την οικογένεια και την Ελλάδα, της οποίας, όπως λέγει ο λαϊκός ποιητής, «το μεγαλείο βασίλεμα δεν έχει»! Φτάνει πια ο εμπαιγμός, φτάνει πια η προδοσία, φτάνει πια η ψευτιά, φτάνει πια η κλεψιά, φτάνει πια η ατιμία! Δε μας χρειάζεται η τρόικα. Η Αγία Τριάς μάς χρειάζεται και πιστά τέκνα Αυτής και πατριώτες για να μας κυβερνήσουν. Σημειώστε, παρακαλώ, τούτο τον υπέροχο λόγο του αβά Ησυχίου! «Άφησε το παρελθόν στο έλεος του Θεού, το παρόν εις την αγάπη του και το μέλλον εις την πρόνοιά του».

Μετά τα Πάθη, το Γολγοθά και τη Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση!!

http://www.neakriti.gr