(+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού) 3. Η ησυχαστική ζωή. Κάποτε του είπα: «Να, δεν τους ανοίγομεν και σκανδαλίζονται» – επειδή το απόγευμα που κοιμώμεθα εκλίναμεν την εξώπορταν. Και μου είπε: «Άν δεν κάμωμεν έτσι, παιδί μου, ησυχίαν δεν πρόκειται ποτέ να εύρωμεν. Αι προφάσεις των ανθρώπων είναι ανεξάντλητες. Πέρασε εκείνη η γενεά που εκτιμούσε την πνευματικήν αξιοπρέπειαν, και αν δεν μεταχειρισθώμεν μόνοι μας ολίγην αυστηρότητα, ειρήνην και ησυχίαν, και την λοιπήν συνέχειαν αποκλείεται να ίδωμεν. Φθάνουν αι καθορισμέναι ώραι που δεχόμεθα τους Διαβάστε Περισσότερα [...]

  (+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού) 4. Η νεανική ηλικία και η αποταγή του μακαρίου Γέροντος. Οι κατά σάρκα αδελφοί του μας έλεγαν ότι, όταν γεννήθηκε, η μητέρα του είδε έναν άνθρωπον με φτερά, που κατέβηκε από την στέγην του σπιτιού της και ήθελε να τον πάρη. Αφού εκείνη έκλαιγε και τραβούσε και φώναζε: «Μη μου παίρνεις το παιδάκι μου». Εκείνος της είπε με καλωσύνην και πειστικότητα: «Μην επιμένεις Μαρία -γιατί έτσι λεγόταν η μητέρα του- αυτή είναι η απόφασις και έτσι πρέπει να γίνη». Της έδειξε σ’ ένα μικρό βιβλιαράκι που έβγαλε από τον κόλπον Διαβάστε Περισσότερα [...]

  (+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού) 4. Η νεανική ηλικία και η αποταγή του μακαρίου Γέροντος. Οι κατά σάρκα αδελφοί του μας έλεγαν ότι, όταν γεννήθηκε, η μητέρα του είδε έναν άνθρωπον με φτερά, που κατέβηκε από την στέγην του σπιτιού της και ήθελε να τον πάρη. Αφού εκείνη έκλαιγε και τραβούσε και φώναζε: «Μη μου παίρνεις το παιδάκι μου». Εκείνος της είπε με καλωσύνην και πειστικότητα: «Μην επιμένεις Μαρία -γιατί έτσι λεγόταν η μητέρα του- αυτή είναι η απόφασις και έτσι πρέπει να γίνη». Της έδειξε σ’ ένα μικρό βιβλιαράκι που έβγαλε από τον κόλπον Διαβάστε Περισσότερα [...]

  (+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού) 6. Η γνωριμία του με τον πατέρα Αρσένιον και η υποταγή τους εις τον Γέροντα Εφραίμ. Εκεί εις τον Άθωνα ησυχάζοντας, εγνώρισε τον πατέρα Αρσένιον, τον μετέπειτα αχώριστόν του σύντροφον και αδελφόν, κατά την εορτήν της Μεταμορφώσεως, όπου συνήθως ανεβαίνουν και άλλοι μοναχοί. Ο πατήρ Αρσένιος τον έπεισε να εγκατάλειψη την μοναξιάν και να συγκατοικήσουν ομού εις τα Κατουνάκια εις υπακοήν, κατά την συμβουλήν του αειμνήστου παπα-Δανιήλ, με την ίδια πάντοτε αγωνιστικήν διάθεσιν και τον ησυχαστικόν σκοπόν, έχοντας Διαβάστε Περισσότερα [...]

  (+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού) 9. Ο παπα-Δανιήλ, ήσυχαστής και πνευματικός. Εις το κάθισμα του Αγίου Πέτρου του Αθωνίτου ήτο τότε κάποιος πνευματικός και σ’ αυτόν πήγαιναν και τους παρηγορούσε. Ήτο πολύ βιαστής και είχεν ακρίβεια εις τον βίον του. Απ’ αυτόν πήραν και το τυπικόν αυτό, που κράτησαν μέχρι τέλους. Νήστευε κάθε ημέραν και αγρυπνούσε έως τα μεσάνυκτα και μετά λειτουργούσε με πολλήν κατάνυξιν και προσοχήν. Εις την Λειτουργίαν του δεν δεχόταν κανέναν άλλον σχεδόν, ούτε και ήτο εύκολον να βρεθή κανένας εις την ώραν αυτήν. Ο Γέροντας Διαβάστε Περισσότερα [...]