του Πρωτ. Γεωργίου Μεταλληνού
Μελέτη για το ρόλο του Ησυχασμού, ως παράγοντα συνοχής της Ρωμηοσύνης, πάνω στη βάση της Ορθόδοξης εν Αγίω Πνεύματι κληρονομιάς.
Περιορίζομαι αναγκαστικά σε κάποιες γενικές επισημάνσεις, ενδεικτικές της αστασίαστης διασύνδεσης του Ησυχασμού με το Γένος των Ρωμηών, δηλαδή των Ορθοδόξων.
1. Ο Ησυχασμός συνιστά την πεμπτουσία της ρωμαϊκής (ορθοδόξου) παραδόσεως, ταυτιζόμενος με αυτό, που περικλείει και εκφράζει ο όρος Ορθοδοξία. Ορθοδοξία έξω από την ησυχαστική παράδοση είναι αδιανόητη και ανύπαρκτη. Διαβάστε Περισσότερα [...]
Μαρ
14
Η σπουδαιότητα του Ησυχασμού στην ιστορία του γένους του Πρωτ. Γεωργίου Μεταλληνού
του Πρωτ. Γεωργίου Μεταλληνού
Μελέτη για το ρόλο του Ησυχασμού, ως παράγοντα συνοχής της Ρωμηοσύνης, πάνω στη βάση της Ορθόδοξης εν Αγίω Πνεύματι κληρονομιάς.
Περιορίζομαι αναγκαστικά σε κάποιες γενικές επισημάνσεις, ενδεικτικές της αστασίαστης διασύνδεσης του Ησυχασμού με το Γένος των Ρωμηών, δηλαδή των Ορθοδόξων.
1. Ο Ησυχασμός συνιστά την πεμπτουσία της ρωμαϊκής (ορθοδόξου) παραδόσεως, ταυτιζόμενος με αυτό, που περικλείει και εκφράζει ο όρος Ορθοδοξία. Ορθοδοξία έξω από την ησυχαστική παράδοση είναι αδιανόητη και ανύπαρκτη. Διαβάστε Περισσότερα [...]
Πρόλογος Η θέωσις, ως σκοπός της ζωής του ανθρώπου Η ενανθρώπησις του Θεού αιτία της θεώσεως του ανθρώπου Η συμβολή της Θεοτόκου στην θέωσι του ανθρώπου Η Εκκλησία, ο χώρος της θεώσεως του ανθρώπου Η θέωσις δυνατή διά των ακτίστων ενεργειών του Θεού Προϋποθέσεις για την θέωσι α) Η ταπείνωσις β) Η άσκησις γ) Τα άγια Μυστήρια και η προσευχή Εμπειρίες της θεώσεως Αποτυχία πολλών ανθρώπων να φθάσουν στην θέωσι α) Η προσήλωσις στις βιοτικές μέριμνες β) Ο ηθικισμός γ) Ο ανθρωποκεντρικός ουμανισμός Συνέπειες της αγωγής της θεώσεως Συνέπειες της αγωγής
«Παρακάλεσα τον Θεό ζητώντας να μου δείξει με ποια βοήθεια είναι προικισμένος ο Μοναχός για την καλογερική χάρη και μου έδειξε μεγάλη πύρινη λαμπάδα και πλήθος οπλισμένων Αγγέλων, οι οποίοι κυκλώνουν τον Μοναχό που προθυμοποιείται να σωθεί.
Και ακούστηκε φωνή από το Άγιο Πνεύμα η οποία έλεγε στους Αγγέλους: «Σε όλη του τη ζωή να μην απομακρυνθείτε από αυτόν».
Όταν είδα τόσο μεγάλη βοήθεια, αναστέναξα και είπα στον εαυτό μου: "Αλίμονο σε σένα, Αντώνιε! Πόση βοήθεια σου έστειλε ο Θεός για να σε προφυλάξει και εσύ αμελείς"!
Πάλι έκανα προσευχή
«και αυτοί ήραν φωνήν λέγοντες. Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς»
(Λουκ. ιζ’, 13)
Απόδοση στα Νεοελληνικά
«και του φώναζαν δυνατά. Ιησού διδάσκαλε, ελέησέ μας»
(Λουκ. ιζ’13)
Οι δέκα λεπροί άνδρες μόλις αντίκρυσαν τον Χριστό «ήραν φωνήν λέγοντες. Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς», δηλαδή φώναξαν δυνατά: «Ιησού διδάσκαλε, λυπήσου μας».
Η μικρή αυτή ικεσία, όπως φαίνεται στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, έχει μεγάλη δύναμη, γιατί όταν λέγεται με πίστη ελκύει το έλεος του Θεού που απαλλάσσει τον άνθρωπο από κάθε κακοδαιμονία.
Η ικεσία των λεπρών