Ο κατά κόσμον Αγαθάγγελος Θεοχαρούδης του Δημητρίου και της Αναστασίας γεννήθηκε το 1876 στο Γομάτι Χαλκιδικής. Προσήλθε το 1892 στο ωραίο και αρχαίο Βατοπεδινό Κελλί του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, όπου θησαυριζόταν το χέρι του. Εκάρη μοναχός το 1899 από τον Γέροντα Νεόφυτο τον Α’. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1907 και πρεσβότερος το 1909. Υπήρξε άριστος, διακριτικός και φημισμένος Πνευματικός. Τον καλούσαν συχνά στη Χαλκιδική προς εξομολόγηση των πιστών. Σε κανέναν άλλο Πνευματικό δεν πήγαιναν τόσοι πολλοί να εξομολογηθούν. Γράφει ο Γέροντας Διαβάστε Περισσότερα [...]

αρχιμ. Γεωργίου Καψάνη, Καθηγουμένου Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου, Όσα ακολουθούν, αποτελούν αναμνήσεις από την επί διετίας περίπου αναστροφή μου με τον αοίδιμο Ιεράρχη. Χαράσσω τις γραμμές αυτές με αισθήματα ευγνωμοσύνης προς το σεπτό του πρόσωπο, για όσα μας ωφέλησε και ευεργέτησε τα δυο περίπου χρόνια, που διατελέσαμε υπό το ωμοφόριό του. Τον μακαριστό Μητροπολίτη Νικόλαο εγνώρισα, όταν εμόναζα στην Ι. Μονή Πεντέλης προ και μετά την κουρά μου το 1972. Ερχόταν στο Μοναστήρι για λίγη ανάπαυσι εκ των κόπων της ποιμαντορίας του. Καίτοι ειχε πολλή ανάγκη Διαβάστε Περισσότερα [...]

Γέροντα, τι θα με βοηθήση να μην κατακρίνω; - Όλα είναι πάντοτε έτσι όπως τα σκέφτεσαι εσύ; - Όχι, Γέροντα. - Ε, τότε να λες: «Δεν σκέφτομαι πάντοτε σωστά∙ πολλές φορές κάνω λάθος. Να, στην τάδε περίπτωση σκέφθηκα έτσι και βγήκε ότι είχα άδικο. Στην τάδε περίπτωση έκρινα και έπεσα έξω, οπότε τον αδίκησα τον άλλον. Επομένως δεν πρέπει να ακούω τον λογισμό μου». Ο καθένας μας λίγο- πολύ έχει περιπτώσεις που έπεσε έξω στην κρίση του. Αν φέρη στον νου του τις περιπτώσεις που έκρινε και έπεσε έξω, τότε θα αποφεύγη την κατάκριση. Αλλά και μια φορά να Διαβάστε Περισσότερα [...]