Την ιστορία της Εκκλησίας μας το Πνεύμα το Άγιο αναδεικνύει κάποιες πνευματικές προσωπικότητες, οι οποίες όχι μόνο χαρακτηρίζουν την εποχή τους, αλλά και γίνονται φωτεινοί φάροι για τις επερχόμενες γενεές. Γι’ αυτό ατενίζοντας προς αυτούς μπορούμε και εμείς, οι «εις τους εσχάτους καιρούς καταντήσαντες», να διαπλεύσουμε ακίνδυνα, «αβρόχοις ποσί» την θάλασσα των πειρασμών, των παθών, των πλανών του διαβόλου και να φθάσουμε στο λιμάνι της «όντως ζωής», της απαθείας, του «σαββατισμού»· να επιτύχουμε την σωτηρία μας. Τέτοιοι ήταν οι Τρεις Ιεράρχες, Διαβάστε Περισσότερα [...]

Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης (1453), οι ανθρωπιστές του Βυζαντίου, που αντιπροσώπευαν την αντίθεση προς το παλαμικό ρεύμα, μετανάστευσαν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους στη Δύση, όπου πήραν ενεργό μέρος στην Αναγέννηση. Κάτω από την τουρκική κυριαρχία, οι ορθόδοξοι χριστιανοί συσπειρώθηκαν γύρω από την Εκκλησία τους, που είχε αρχίσει να αναζωογονείται κατά τους τελευταίους αιώνες της αυτοκρατορίας με την ανανέωση του ησυχασμού. Περιορισμένοι στις συνθήκες των δήμων, ταπεινωμένοι, καταπονημένοι από φόρους, υποταγμένοι στις άδικες φορολογήσεις Διαβάστε Περισσότερα [...]

Χαρ. Γ. Σωτηρόπουλου, Αντίδωρον Πνευματικόν, Τιμητικός Τόμος επί τη 50ετηρίδι επιστημονικής δράσεως και τη 40ετηρίδι καθηγεσίας και εκκλησιαστικής δράσεως του Γεράσιμου Κονιδάρη, Αθήνα 1981, σελ. 461-466 Εισαγωγή. Η κίνησις των κολλυβάδων (1) διετάραξεν, ως γνωστόν, επί ένα περίπου αιώνα (1754-1845) την ηρεμίαν και, ειρήνην των μοναχών του άγιου Όρους, τους οποίους διεχώρισεν εις δύο αντιμαχόμενας μερίδας, των κολλυβάδων και των α ντικολλυβάδων. Η κίνησις αύτη συνίστατο εις την απαγόρευσην της κατά τας Κυριακάς και τας δεσποτικάς εορτάς τελέσεως μνημόσυνου Διαβάστε Περισσότερα [...]

 . Όπως είναι γνωστό στα μέσα Περίπου του 18ου αιώνα στο Άγιον Όρος ξέσπασε η μεγάλη έρις των κολλύβων, με αφορμή την αντίδραση ικανού αριθμού ευσεβών και παραδοσιακών αγιορειτών μοναχών στην τακτική των μοναχών της Σκήτης της Αγίας Άννης, οι οποίοι από το 1754 περίπου άρχισαν να τελούν μνημόσυνα με κόλλυβα την Κυριακή, αντί του Σαββάτου, για πρακτικούς κυρίως λόγους. Σύντομα οι σχετικές αντιπαραθέσεις οξύνθηκαν, καθώς οι μοναχοί αυτοί θεωρούσαν όσους ακολουθούσαν την αγιαννανίτικη πρακτική νεωτεριστές, καταλυτές των ιερών κανόνων και αιρετικούς, Διαβάστε Περισσότερα [...]

  Ο Κύπριος Αγιορείτης μοναχός Αγάπιος ο Κολλυβάς ήταν ένας από τους ηγέτες της αναγεννητικής κίνησης των Κολλυβάδων, που άρχισε στα 1754 στο Άγιο Όρος, με αφορμή τη μετάθεση της ημέρας τέλεσης των μνημοσύνων με κόλλυβα για τους συγγενείς των δωρητών προς ανέγερση του Καθολικού της σκήτης της Αγίας Άννας, από το Σάββατο, όπως καθορίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία, στην Κυριακή. Κι αυτό επειδή οι μοναχοί της σκήτης ασχολούνταν κατά το Σάββατο με τις οικοδομικές εργασίες. Οι αντιφρονούντες μοναχοί θεώρησαν τη μετάθεση ασύμφωνη προς την τάξη της Ορθόδοξης Διαβάστε Περισσότερα [...]