Ἡ στάση τῶν λαϊκῶν ἔναντι αἱρετιζόντων Ἐπισκόπων,
κατά τήν ἀκαδημαϊκή θεολογία
τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ
Οἱ πρόσφατες ἐξελίξεις στήν κατά τήν οἰκουμένη Ἐκκλησία, ἐξ αἰτίας τῆς κακοδόξου Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, ἡ ὁποία ἐμπέδωσε τά δόγματα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀναδεικνύουν καί πάλι τό θέμα τῆς συμμετοχῆς τῶν λαϊκῶν Χριστιανῶν στήν προάσπιση τῶν ὑγιῶν ἐκκλησιαστικῶν δογμάτων. Τό θέμα εἶναι βεβαίως εὐρύτατο, καί ἡ πλήρης ἀνάπτυξή του ἀπαιτεῖ λιπαρή γνώση τῆς Ἐκκλησιολογίας, τῆς Ἱστορίας τῶν Δογμάτων, Διαβάστε Περισσότερα [...]
Ιαν
10
Ἡ στάση τῶν λαϊκῶν ἔναντι αἱρετιζόντων Ἐπισκόπων, κατά τήν ἀκαδημαϊκή θεολογία
Ἡ στάση τῶν λαϊκῶν ἔναντι αἱρετιζόντων Ἐπισκόπων,
κατά τήν ἀκαδημαϊκή θεολογία
τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ
Οἱ πρόσφατες ἐξελίξεις στήν κατά τήν οἰκουμένη Ἐκκλησία, ἐξ αἰτίας τῆς κακοδόξου Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, ἡ ὁποία ἐμπέδωσε τά δόγματα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀναδεικνύουν καί πάλι τό θέμα τῆς συμμετοχῆς τῶν λαϊκῶν Χριστιανῶν στήν προάσπιση τῶν ὑγιῶν ἐκκλησιαστικῶν δογμάτων. Τό θέμα εἶναι βεβαίως εὐρύτατο, καί ἡ πλήρης ἀνάπτυξή του ἀπαιτεῖ λιπαρή γνώση τῆς Ἐκκλησιολογίας, τῆς Ἱστορίας τῶν Δογμάτων, Διαβάστε Περισσότερα [...]
Γεννήθηκε στο Γκατίντσι της Μολδαβίας το 1894 από ευσεβή οικογένεια, ο κατά κόσμον Γεώργιος Τσελάρου. Ο πατέρας του Κωνσταντίνος ήταν δάσκαλος. Πήγε στις τέσσερις πρώτες τάξεις του σχολείου στο χωριό του. Κατόπιν υπηρέτησε στο παλάτι του πρίγκιπα Μπογδάν και στη συνέχεια τέσσερα χρόνια τη στρατιωτική του θητεία ως λοχίας και γραφέας. Ήταν από τους λίγους που σώθηκαν, με τη βοήθεια του Θεού, από τον τότε πόλεμο.
Το 1920 αναχώρησε για το Άγιον Όρος. Προσήλθε στο Κελλί του Αγίου Γεωργίου της Καψάλας υπό τον Γέροντα Γεράσιμο. Το 1925 εκάρη μοναχός με τ’
Στη Μονή Κουτλουμουσίου πριν από λίγα χρόνια ζούσε ένα γέροντας, ο πάτερ Χαράλαμπος, πολύ απλός αλλά και πολύ «βιαστής» όχι μόνο στα πνευματικά αλλά και στα διακονήματα, σε όλα ήταν προθυμότατος. Ο πατήρ Χαράλαμπος θα έβγαζε τις περισσότερες δουλειές, γιατί στα τελευταία χρόνια είχαν μείνει λίγοι πατέρες στην Μονή και αυτοί γέροι.
Είχε δε και τη βιβλιοθήκη, αλλά τον έβγαλαν, επειδή δεν έκλεινε ποτέ την πόρτα. Συνήθιζε να λέει: «αφήστε τους ανθρώπους να διαβάζουν τα βιβλία». Δεν του περνούσε λογισμός ότι υπάρχουν και άνθρωποι που κλέβουν
Ο κατά κόσμον Ιωάννης Στογιάννης του Πέτρου και της Μαρίας γεννήθηκε στο χωριό Σωκράκι της Κέρκυρας το 1912.
Προσήλθε το 1939 και το 1940 εκάρη μοναχός στο Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Σπυρίδωνος (Κερκυραίων), στο οποίο παρέμεινε έως της εκδημίας του, δίχως να εξέλθει ποτέ στον κόσμο. Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 23.1.1988.
Όσοι τον θυμούνται με θαυμασμό πάντοτε λέγουν πως υπήρξε ακτήμων, σιωπηλός και ταπεινός μοναχός. Ζούσε φτωχικά καλλιεργώντας υπομονετικά τα λεπτόκαρα και τ’ αμπέλια. Ήταν και μάγειρος καλός και πήγαινε και μαγείρευε, όταν τον καλούσαν,
Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Ιωάννης Κουκκουνάς του Αγγέλου και της Στεργιανής στο Ζαγκλιβέρι Χαλκιδικής το έτος 1887. Προσήλθε στο Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Νικολάου, το επωνομαζόμενο του Ταρασίου ή του Διαδόχου, το 1903. Εκάρη μοναχός το 1911. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε διάκονος. Το 1916 χειροτονήθηκε ιερεύς.
Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 30.1.1979, εορτή των Τριών Ιεραρχών, κατά την οποία η μνήμη και του αγίου του, Γρηγορίου του Θεολόγου.
Από τα λίγα αυτά στοιχεία του μοναχολογίου παρατηρούμε ότι προσήλθε να μονάσει μόλις 16 ετών. Το τίμιο του μοναχού ένδυμα