Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Ιωάννης Κουκκουνάς του Αγγέλου και της Στεργιανής στο Ζαγκλιβέρι Χαλκιδικής το έτος 1887. Προσήλθε στο Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Νικολάου, το επωνομαζόμενο του Ταρασίου ή του Διαδόχου, το 1903. Εκάρη μοναχός το 1911. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε διάκονος. Το 1916 χειροτονήθηκε ιερεύς.
Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 30.1.1979, εορτή των Τριών Ιεραρχών, κατά την οποία η μνήμη και του αγίου του, Γρηγορίου του Θεολόγου.
Από τα λίγα αυτά στοιχεία του μοναχολογίου παρατηρούμε ότι προσήλθε να μονάσει μόλις 16 ετών. Το τίμιο του μοναχού ένδυμα φορούσε επί 80 συναπτά έτη. Το πετραχήλι είχε στον λαιμό του επί 63 ολόκληρα έτη. Δεν εξήλθε ποτέ στον κόσμο. Είχε λησμονήσει πως είναι οι γυναίκες. Έλεγε πως σαν όνειρο θυμόταν τη μητέρα του.
Είχε ξεχάσει το γυναικείο σχήμα και τη μορφή των γυναικών. Σαν ένα άλλο πα­λαιό μοναχό που ρωτούσε με απλότητα έναν περιηγητή-επισκέπτη αν έξω οι γυναίκες είναι σαν την Παναγία, και του έδειχνε την εικόνα της. Τ’ ακούμε σήμερα σαν παραμύθι. Είναι όμως αλήθεια. Είναι μία παρα­μυθία. Είναι μία μεγάλη άσκηση, που σήμερα λίγοι την ακολουθούν. Ο παπα-Γρηγόρης με τον αγαθό υποτακτικό του παπα-Νικόλα (†2000) δεν έχασαν με την αυτοφυλάκισή τους, αλλά μάλλον κέρδισαν πολλά.
Πηγές – Βιβλιογραφία
Μοναχολόγιον Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό, τ. Β΄, εκδ. Μυγδονία σ.949-950