Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ-ΝΕΙΛΟΣ, Ο ΑΣΚΗΤΗΣ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου Τήν Μεγάλη Πέμπτη, τήν ὥρα πού ὁ Χριστός βρισκόταν σταυρωμένος στούς Ἱερούς Ναούς, κοιμήθηκε ἐν Κυρίῳ ὁ Γέροντας Θεόδωρος ἁγιοφαραγγίτης, ὁ γιά πολλά χρόνια σταυρωμένος γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, πού πρός τό τέλος τῆς ζωῆς του ἐκάρη μοναχός καί ἔλαβε τό ὄνομα Νεῖλος. Κατά διαστήματα εἶχα τηλεφωνική ἐπικοινωνία μαζί του καί μιά φορά τόν συνάντησα στόν δρόμο καί συζήτησα μαζί του γιά τήν ἀγαπημένη του ἔρημο. Πῆγα καί στό σπήλαιο πού ζοῦσε Διαβάστε Περισσότερα [...]

Καί διά τοῦτο λέγεται τοῦτο τῆς Παναγίας κῆπος καί περιβόλιον, μόνον ἐπ᾿ ἀληθείας, ὅτ᾿ εἰς αὐτὸ εὐφραίνεται μὲ ὅλην τὴν καρδίαν καί νοητὴν ὀσφραίνεται χάριν καὶ εὐωδίαν. Ὁ ἴσκιος τοῦ [Ἄθωνα] τόσο μακρύς, ὡς εἰς τὴν Λῆμνον φθάνει περνᾶ δὲ καὶ τὴν Σκόπελον, καὶ τὴν Σκιάθο πιάνει καὶ διὰ τοῦτο Σκίαθος ἡ νῆσος ὠνομάσθη ὅτι ἀπό τὸν ἴσκιο του πολλάκις ἐσκεπάσθη (Κῆπος Χαρίτων, κεφ. 17ον) Αὐτά ἔγραφε γιά τό Ἅγιον Ὄρος, στό β’ μισό τοῦ 18 ου αἰ., ὁ διάσημος Σκοπελίτης μοναχός Καισάριος Δαπόντες, ἀναφερόμενος, μέ τό Διαβάστε Περισσότερα [...]

Η ΑΥΤΟΓΡΑΦΗ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΙΣΑΡΙΟΥ ΔΑΠΟΝΤΕ (1713-1784) ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΚΑ ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ Α' Χρονολογία Έκδοσης: Μάιος 2012 Επιμέλεια: ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ Α. ΣΥΜΕΩΝ Παρουσίαση Οι Νεομάρτυρες συνιστούν όχι μόνο ένα σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας του νεότερου εκκλησιαστικού μας βίου, που εμπλούτισε τη λειτουργική μας παράδοση με νέους αγίους και ένα καθόλου ευκαταφρόνητο αριθμό νέων υμναγιολογικών κειμένων, άλλα και ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πεδίο έρευνας για τους ιστορικούς του Ελληνισμού της κρίσιμης περιόδου της Τουρκοκρατίας, Διαβάστε Περισσότερα [...]

Διάλογος: ο αμαρτωλός και ο διάβολος  ελθών αποσπάσασθαι την ψυχήν του αμαρτωλού. (κατ' αλφάβητον) Ο Αμαρτωλός. Άφες με τρισκατάρατε, τι έχεις μετ' εμένα; και κακήν κάκως με τραβάς, τις έστειλεν εσένα; Ο Διάβολος. Βέβηλε και παμμίαρε, ερωτάς την αιτίαν; ενθυμήσου τα έργα σου, την κακήν πολιτείαν. Ο Αμαρτωλός. Γλήγορα φίλοι δράμετε, έλθετε βοηθοί μου, τι να γενώ ο άθλιος; Ευγαίνει η ψυχή μου. Ο Διάβολος. Δεν σ' ωφελούν ταλαίπωρε, φίλοι και συγγενείς σου, ματαίως κράζεις και βοάς, εγώ παίρνω την ψυχήν σου. Ο Αμαρτωλός. Ελέησόν με Διαβάστε Περισσότερα [...]

Άνθρωπος μεγάλης υπομονής ήτο και ό Πνευματικός του Γέροντος Παϊσίου, ό παπά-Νικόδημος. Απλούς άνθρωπος. Ιερομόναχος πολλής προσευχής, αρετής μεγάλης. Άρχιζε μετά τα μεσάνυκτα την ακολουθία του και τελείωνε αργά το μεσημέρι! Διάβαζε τα πάντα μόνος του. Δεν άφηνε τίποτε. Καθημερινώς αυτό... Είχε πέντε τετράδια γεμάτα ονόματα πού του έδιναν κατά καιρούς και τα μνημόνευε κάθε μέρα στην προσκομιδή. Δεν πετούσε τίποτε. Μπορεί να έκανε πέντε ώρες να μνημονεύει ονόματα, όπως μου έλεγε ό π. Γερόντιος πού τον γνώριζε πολύ καλά. Ό παπά-Νικόδημος πριν Διαβάστε Περισσότερα [...]