Στην επικοινωνία του με τους Γαλάτες, όπως παρουσιάζεται στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου αδελφοί, ο Απόστολος Παύλος ομολογεί ότι για να ζήσει με τον Θεό έπρεπε να νεκρώσει μέσα του τις διατάξεις του Μωσαϊκού νόμου, αφού ο Χριστός ήταν η πλήρωση του νόμου, άρα, ανώτερος του νόμου. Η διευκρίνιση αυτή προέκυψε ως απάντηση στην κυρίαρχη άποψη μεταξύ των πρώτων Χριστιανών, κυρίως όσων προέρχονταν από τον Ιουδαϊκό κόσμο, σύμφωνα με την οποία, απαραίτητη προϋπόθεση για την είσοδο ενός νέου μέλους στην Εκκλησία ήταν η τήρηση των θρησκευτικών Διαβάστε Περισσότερα [...]

''Οι λόγοι σου Πάνσοφε καί τά σεπτά συγγράμματα, δρόσος ουρανία μέλι, πέτρας άρτος Αγγέλων τοίς εντυγχάνουσι, νέκταρ αμβροσία γλυκασμός, ήδυσμα Γρηγόριε καί πηγή ζώντος ύδατος''. Κυριακή β’ Νηστειών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και στον απόηχο της Κυριακής της ορθοδοξίας, υπάρχει η μεγάλη εορτή στην ευλογημένη πόλη της Θεσσαλονίκης, μια πόλη που κατέχει ως πολύτιμο θησαυρό τα χαριτόβρυτα λείψανα του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά[1], όπως αναφέρεται στην υμνογραφία: «Κοινόν σε Διδάσκαλον, γνωρίζει γή καί θάλασσα στήλην ιεράν Ορθοδοξίας καί Διαβάστε Περισσότερα [...]

  ΘΕΕ ΜΟΥ, ΦΩΤΙΣΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ…( Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς) «Εν μια λοιπόν των ημερών, εκεί όπου ησύχαζεν κατά μόνας και είχε όλους τους λογισμούς του συγκεντρωμένους στον εαυτό του και είς τον Θεόν, εφάνη έξαφνα έμπροσθέν του ένας σεμνοπρεπής και σεβάσμιος ( ήτο ο Ιωάννης ο Θεολόγος) και κοιτάζων με ιλαρόν όμμα τον Γρηγόριον του είπεν: «Ήλθον τέκνον, απεσταλμένος από την Αγιωτέραν των απάντων και Βασίλισσαν των ουρανών δια να σε ερωτήσω, διά ποίαν αιτίαν και ανά πάσαν ώραν φωνάζεις προς τον Θεόν: «Θεέ μου, φώτισόν μου το σκότος, Θεέ μου Διαβάστε Περισσότερα [...]

Τήν δευτέρα Κυριακή τῶν Νηστειῶν ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος ἀνεδείχθη υἱός τοῦ ἀνεσπέρου φωτός, διαπρύσιος κῆρυξ τῆς εὐσεβείας, ὑπερασπιστής τῶν τῆς Ἐκκλησίας δογμάτων καί ὑπέρμαχος τῶν ἱερῶς Ἡσυχαζόντων. Αὐτός ὁ ἱερός πατήρ καί μέγας φωστήρ καί διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας, ἐγεννήθη στήν Κωνσταντινούπολη περί τό ἔτος 1296, ἀπό ἐναρέτους καί εὐγενεῖς γονεῖς, τόν Κωνσταντῖνο καί τήν Καλλονή. Ἐκ νεότητός του ἐσπούδασε στήν εὐσέβεια καί ἐπέλεξε ἀντί τῆς κοσμικῆς καί προσκαίρου Διαβάστε Περισσότερα [...]

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἔζησε τόν 14ο αἰώνα· προερχόταν ἀπό τήν Πόλη, τήν Κωνσταντινούπολη. Ἀλλά ὅπως ἦταν τότε γενικότερα ἡ συνήθεια σέ ψυχές σάν τόν ἅγιο Γρηγόριο πού ἔχουν ἔφεση μέσα τους, δέν μποροῦσε νά γίνει ἀλλιῶς, καί τόν εἵλκυσε τό Ἅγιον Ὄρος. Κατέφυγε λοιπόν στό Ἅγιον Ὄρος. Βέβαια, ἐγώ δέν θά πῶ ὅ,τι θά πῶ τώρα ἀπό πλευρᾶς ἱστορικῆς, γιά νά ἐπιμείνουμε σέ κάποιες λεπτομέρειες. Τά ἱστορικά στοιχεῖα μπορεῖ κανείς καί μόνος του νά τά βρεῖ. Θά προσπαθήσουμε κυρίως νά δοῦμε τά στοιχεῖα ἐκεῖνα πού συνιστοῦν τή διδασκαλία Διαβάστε Περισσότερα [...]