Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος γιορτάζει την είσοδό της στην Αγία και Μεγ. Τεσσαρακοστή. Ένα κάλεσμα σε εκούσια λιτότητα και ταπεινοφροσύνη μέχρι το Γολγοθά. Δεν αρκεί η ήττα που βιώνει η Ορθοδοξία. Χρειάζεται να πεθάνει με την ελπίδα της Αναστάσεως. Τελικά, ως Εκκλησία, με τη ζωή δεν τα καταφέρνουμε. Με το θάνατο τα πάμε καλύτερα. Όντως, μας καταδίκασε σε ανάσταση ο Χριστός…
Οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών στην Πόλη, προσκλήθηκαν για να αποδείξουν αν μπορούν να λειτουργήσουν πιά, μόνο ως Εκκλησίες, χωρίς αυτοκρατορική ομπρέλα. Τα πρακτικά της Σύναξης, θα τα υπογράψει όχι πορφυρή μελάνη, αλλά ο ιδρώτας του Κυρίου στη Γεσθημανή, που θα ρεύσει από τα μέτωπα των Πρωθιεραρχών, “ως θρόμβοι αίματος”. Μετά την Άλωση είναι το πρώτο βήμα που μπορούν και τολμούν οι ανατολικές Εκκλησίες. Αν αποδειχθεί μετέωρο, θα κατεδαφίσει την Ορθοδοξία πλήρως και θα την απαξιώσει δια παντός. Είναι πρωτόγνωρη η προσπάθεια, όμως τόσο κρίσιμη για το αύριο της Πίστεως.
Ο ελλαδικός Ελληνισμός δεν αντιλαμβάνεται την εθνική του Σαρακοστή που φαίνεται ότι θα διαρκέσει. Τα φαινόμενα ακραίας φτώχειας, μάλλον δεν μας ανησυχούν αρκετά. Τα χιονοδρομικά κέντρα της Νότιας Βουλγαρίας και τα σαλέ της Προύσσας ήταν γεμάτα με Έλληνες το τριήμερο. Οι εγχώριες καρναβαλικές εκδηλώσεις εκτυλίχτηκαν σε χωριά και πόλεις, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, φτιασιδώνοντας την τραγικότητα του μέλλοντός μας. Αφού δεν αντέχουμε γυμνή την αλήθεια, οι Έλληνες, ας τη βλέπουμε χορεύοντας με μάσκα…
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία προδίδουν το νέο μοντέλο που αρχίζει να εφαρμόζεται στις παρευξείνιες χώρες και που ίσως αύριο θα το δούμε στη Γεωργία, στη Μολδόβα, στην Τουρκία στην Βαλκανική… Τελικά ο χάρτης στο 50ευρω είναι τόσο αληθινός! Όμως ούτε σ’ αυτή τη γεωπολιτική παρτίδα θα είμαστε πρωταγωνιστές. Θεατές μόνο, και όχι από προνομιακή θέση στην κερκίδα. Κρίμα, ενώ θα μπορούσαμε. Δόξα νά ‘χει ο Θεός, που για την Πατρίδα μας επιλέχθηκε η οικονομική κρίση.
