Παράδειγμα αγάπης προς τον εχθρό (Διήγησις π.Ονουφρίου Ι.Μ. Αγ.Παντελεήμονος Πεντέλης)
Ἡ προδομένη ἀγάπηὉ πατήρ Ὀνούφριος εἶναι μοναχός στήν ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος στήν Πεντέλη Ἀττικῆς. Κάποτε, λοιπόν, πού ἐπισκέφθηκα τό μοναστήρι του, γιατί γίνονταν παράκληση στόν ἅγιο, μᾶς διηγήθηκε χάριν ὠφέλειας πνευματικῆς, τό ἑξῆς συγκλονιστικό περιστατικό:
Πολλές φορές ἐπισκεπτόταν τήν ὀγκολογική κλινική τοῦ Ἱπποκράτειου νοσοκομείου, γιά νά κάνει πράξη τήν ἀγάπη του πρός τόν πάσχοντα συνάνθρωπο. Διακονοῦσε τούς ἀσθενεῖς, πού ἦταν
βέβαια καρκινοπαθεῖς!
Γνώρισε ἐκεῖ καί μία ἀσθενῆ, πού εἶχε ἐγχειρισθεῖ στό παχύ ἔντερο καί τήν ὁποία διακονοῦσε μέ πολύ ἀγάπη καί πιστότητα κάποια ἄλλη κυρία.
Ὁ πατήρ Ὀνούφριος παρατηροῦσε ἐντυπωσιασμένος ἀρκετές ἡμέρες τή φροντίδα αὐτῆς τῆς κυρίας, γιατί ὅπως μᾶς εἶπε, ἐξ αἰτίας τῆς ἀφαίρεσης τμήματος τοῦ παχέους ἐντέρου, οἱ γιατροί εἶχαν ἀνοίξει παρά φύση ἕδρα στό πλάι τῆς κοιλιᾶς τῆς ἀσθενοῦς, γιά νά ἐξυπηρετεῖται ἡ λειτουργία τοῦ ἐντέρου καί αὐτή ἡ ταλαιπωρία τῆς ἀσθενοῦς συνοδευόταν καί ἀπό δυσοσμία. Κάποια ἡμέρα ὅμως δέν ἦλθε ἐκείνη ἡ κυρία πού τή διακονοῦσε καί τήν ἀνάπαυε καί προσφέρθηκε ὁ πατήρ Ὀνούφριος νά τή διακονήσει.
Καθώς τή διακονοῦσε τήν ρώτησε: «Γιατί δέν ἦλθε σήμερα ἐκείνη ἡ συγγενής σας;» Ἡ ἀσθενής μέ σιγανή φωνή, τοῦ εἶπε: «δέν εἶναι συγγενής μου», καί ὁ μοναχός ἀπάντησε: «Νά μέ συγχωρεῖται, ἀλλά μέ τήν ἀγάπη πού σᾶς δείχνει, νομίζει κανείς ὅτι εἶναι ἀδελφή σας».
Τότε ἡ ἀσθενής βούρκωσε καί μέ τρεμάμενη φωνή εἶπε στόν μοναχό νά πλησιάσει νά τοῦ πεῖ μυστικά. Ὁ πατήρ Ὀνούφριος ἔσκυψε καί συγκλονισμένος ἀκούει τήν ἀσθενή νά λέει πώς: «ἐκείνης τῆς γυναίκας, πού μέ διακονεῖ μέ τόση ἀγάπη, ἐγώ κάποτε τῆς ἔκλεψα τόν ἄνδρα καί διέλυσα τό σπίτι της!
Ἡ προδομένη ἀγάπηὉ πατήρ Ὀνούφριος εἶναι μοναχός στήν ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος στήν Πεντέλη Ἀττικῆς. Κάποτε, λοιπόν, πού ἐπισκέφθηκα τό μοναστήρι του, γιατί γίνονταν παράκληση στόν ἅγιο, μᾶς διηγήθηκε χάριν ὠφέλειας πνευματικῆς, τό ἑξῆς συγκλονιστικό περιστατικό:
Πολλές φορές ἐπισκεπτόταν τήν ὀγκολογική κλινική τοῦ Ἱπποκράτειου νοσοκομείου, γιά νά κάνει πράξη τήν ἀγάπη του πρός τόν πάσχοντα συνάνθρωπο. Διακονοῦσε τούς ἀσθενεῖς, πού ἦταν
βέβαια καρκινοπαθεῖς!
Γνώρισε ἐκεῖ καί μία ἀσθενῆ, πού εἶχε ἐγχειρισθεῖ στό παχύ ἔντερο καί τήν ὁποία διακονοῦσε μέ πολύ ἀγάπη καί πιστότητα κάποια ἄλλη κυρία.
Ὁ πατήρ Ὀνούφριος παρατηροῦσε ἐντυπωσιασμένος ἀρκετές ἡμέρες τή φροντίδα αὐτῆς τῆς κυρίας, γιατί ὅπως μᾶς εἶπε, ἐξ αἰτίας τῆς ἀφαίρεσης τμήματος τοῦ παχέους ἐντέρου, οἱ γιατροί εἶχαν ἀνοίξει παρά φύση ἕδρα στό πλάι τῆς κοιλιᾶς τῆς ἀσθενοῦς, γιά νά ἐξυπηρετεῖται ἡ λειτουργία τοῦ ἐντέρου καί αὐτή ἡ ταλαιπωρία τῆς ἀσθενοῦς συνοδευόταν καί ἀπό δυσοσμία. Κάποια ἡμέρα ὅμως δέν ἦλθε ἐκείνη ἡ κυρία πού τή διακονοῦσε καί τήν ἀνάπαυε καί προσφέρθηκε ὁ πατήρ Ὀνούφριος νά τή διακονήσει.
Καθώς τή διακονοῦσε τήν ρώτησε: «Γιατί δέν ἦλθε σήμερα ἐκείνη ἡ συγγενής σας;» Ἡ ἀσθενής μέ σιγανή φωνή, τοῦ εἶπε: «δέν εἶναι συγγενής μου», καί ὁ μοναχός ἀπάντησε: «Νά μέ συγχωρεῖται, ἀλλά μέ τήν ἀγάπη πού σᾶς δείχνει, νομίζει κανείς ὅτι εἶναι ἀδελφή σας».
Τότε ἡ ἀσθενής βούρκωσε καί μέ τρεμάμενη φωνή εἶπε στόν μοναχό νά πλησιάσει νά τοῦ πεῖ μυστικά. Ὁ πατήρ Ὀνούφριος ἔσκυψε καί συγκλονισμένος ἀκούει τήν ἀσθενή νά λέει πώς: «ἐκείνης τῆς γυναίκας, πού μέ διακονεῖ μέ τόση ἀγάπη, ἐγώ κάποτε τῆς ἔκλεψα τόν ἄνδρα καί διέλυσα τό σπίτι της!
