Το 1826 στα αγγλοκρατούμενα Ιόνια νησιά, ο Γκίλφορντ, ιδρυτής της Ιόνιας Ακαδημίας και ο μητροπολίτης Κωνσταντίνος Τυπάλδος καθιέρωσαν την εορτή τους σαν ημέρα Ελληνικής και Επτανησιακής Παιδείας.
Το 1842 το Πανεπιστήμιο Αθηνών καθιέρωσε στο νεοελληνικό κράτος την εορτή τους σαν ημέρα αφιερωμένη στην Παιδεία και τα Γράμματα και αυτούς σαν προστάτες μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών.Και οι τρεις τους έζησαν το δεύτερο μισό του 4ου αιώνα μ.Χ.
Σπούδασαν σε ελληνικές σχολές, μελέτησαν κλασικά κείμενα και αφομοίωσαν πνευματικούς θησαυρούς της αρχαιότητας.
Έζησαν σε μια εποχή που οι φανατισμένοι χριστιανοί θεωρούσαν ότι αρχαιοελληνικό σαν ειδωλολατρικό και απόβλητο.
Οι τρεις Καππαδόκες θεωρούσαν την κλασική παιδεία αναγκαία και απαραίτητη για την κατανόηση των χριστιανικών αληθειών.
Ο Μέγας Βασίλειος προτρέπει να σέβονται τα έργα των “έξωθεν συγγραφέων”. Στο σύγγραμμά του ” προς τους νέους, όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων” γράφει για τη σημασία που έχει για ένα χριστιανό η εκπαίδευση στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία και φιλοσοφία.
Κατά το Γρηγόριο το Θεολόγο δικαίωμα να διδάσκουν και να μελετούν τα αρχαία ελληνικά κείμενα έχουν όλοι όσοι ανήκουν στο “έθνος” του Οικουμενικού Ελληνισμού. Δίνει στο έθνος μια μορφωτική και πολιτιστική σημασία και όχι φυλετική. Τονίζει ότι είναι ανάγκη να παίρνουμε από την κλασική παιδεία ότι είναι χρήσιμο και συμβάλλει στη θεοσέβεια και στον εμπλουτισμό της γνώσης.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος υποστηρίζει πως η ελληνική παιδεία είναι απαραίτητη και πιστεύει στην αναγκαιότητα σύνθεσης του χριστιανικού με το ελληνικό ιδεώδες, γιατί η Παιδεία διαπλάθει ήθος, χαρακτήρα και προσωπικότητα στον άνθρωπο.
Με τη στάση τους συνέβαλαν στη διαμόρφωση του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού και τηςελληνοχριστιανικής παιδείας