Ἔφθασε καιρός, ἡ τῶν πνευματικῶν ἀγώνων ἀρχή, ἡ κατὰ τῶν δαιμόνων νίκη, ἡ πάνοπλος ἐγκράτεια, ἡ τῶν Ἀγγέλων εὐπρέπεια, ἡ πρὸς Θεὸν παρρησία· δι’ αὐτῆς γὰρ Μωϋσῆς, γέγονε τῷ Κτίστῃ συνόμιλος, καὶ φωνὴν ἀοράτως, ἐν ταῖς ἀκοαῖς ὑπεδέξατο· Κύριε, δι’ αὐτῆς ἀξίωσον καὶ ἡμᾶς, προσκυνῆσαί σου τὰ Πάθη καὶ τὴν ἁγίαν Ἀνάστασιν, ὡς φιλάνθρωπος.
Κυριακή της Τυρινής. Έφθασεν Καιρός! Ένα πνευματικό προσκλητήριο σε καιρούς αλλοπρόσαλους και κρίσιμους. Η Εκκλησία επιμένει στον εορτολογικό της κύκλο και στις μεγάλες επαναλαμβανόμενες και εξ ίσου ανεπανάληπτες ευκαιρίες να αγιάσει τον άνθρωπο. Πρόθυρα αγίας Τεσσαρακοστής. Αρχή των Αγίων Νηστειών. Εποχή της εγκρατείας και των παλαισμάτων! Νηστεία η πάνοπλος, η κατά των δαιμόνων νίκη, η των Αγγέλων ευπρέπεια, η προς Θεόν παρρησία, η θύρα προς τον δρόμο τον μέγα, για να βιώσουμε το πάσχα το σταυρώσιμο και αυτό της Αναστάσεως του Κυρίου μας.
Έφθασεν καιρός! Βιβλικά τα παραδείγματα πού μας θέτει η σημερινή ημέρα και η προκείμενη εβδομάδα. Πρώτον ,αυτό της τραγικής εξορίας του Αδάμ.Αποτέλεσμα της παρακοής, της αλαζονείας και της υπερηφάνειας. Έξω και μακράν του Θεού δεν ζεί ο άνθρωπος. Εν αυτώ γαρ και εσμέν και κινούμεθα. Η παρακοή είχε ως καρπό την εξορία, την αποξένωση, τον κόπο, τους βασάνους, τον θάνατο. Η πράξη του Αδάμ δεν είχε ως κέντρο απλά την αποφυγή εγκρατείας από κάποιον καρπό, την βρώση ενός αρτυσίμου καρπού. Είχε ως κέντρο την παρακοή προς τον Θεό, την αυτονόμηση του ανθρώπου, την προσβολή πού φέρνει η βδελυρή υπερηφάνεια, την ανταρσία. Ο άνθρωπος καλείται την αγία Τεσσαρακοστή, αν θέλει να επανεύρει τον χαμένο παράδεισο, όχι μόνο να υποτάξει την σάρκα στην εγκράτεια από τις τροφές, αλλά κύρια το θέλημα στο θέλημα του Θεού. Να τον επαναζητήσει και να αποκαταστήσει την σχέση μαζί Του, διά της ορθοδόξου ασκητικής.Αυτή είναι η αληθής και ουσιαστική Νηστεία.
Δεύτερη, βιβλική αναφορά οι Προφήτες. Ο Μωϋσής διά της νηστείας παρέλαβε τον Νόμο. Ο Ηλίας ο νηστευτής απέκλεισε τους ουρανούς και έδωσε σημεία και τέρατα εν τω λαώ. Έπειτα ανελήφθη σαν ουράνιος άνθρωπος και ένσαρκος άγγελος. Ο προφήτης Δανιήλ φίμωσε τα στόματα των θηρίων,οι τρείς παιδες νίκησαν το καμίνι της φωτιάς.Ο Πρόδρομος είδε το Άγιον Πνεύμα καταβαίνον επί τον Χριστόν. Ο ίδιος ο Κύριος διά της νηστείας έδωσε το υπόδειγμα μιας καινής ζωής,χωρίς εξαρτήσεις και με θριάμβους κατά των πειρασμών. Αλλά και νηστεύοντας στην έρημο, προσείλκυσε την διακονία των Αγγέλων και την διατριβή την ειρηνική προκάλεσε μετά των θηρίων, όπως μας πληροφορεί ο θεηγόρος Μάρκος.Αυτό πού έχασε ο Αδάμ και έγινε ξένος όχι μόνον προς τον Πλάστη του, αλλά και προς την κτίση, το επανάφερε ο ίδιος ο Χριστός. Μια αποκατάσταση αρμονίας με τον Δημιουργό και την δημιουργία, για λογαριασμό του ανθρώπου.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας, ορίζουν την νηστεία, ως αποχή μεν από τις λιπαρές τροφές και την χορτασία , αλλά και στις καίριες, τις ουσιαστικές, τις πνευματικές διαστάσεις. Αποφυγή κατάκρισης. Αποκοπή θελήματος. Πάλαισμα με τα πάθη, τα κοινά σε κάθε άνθρωπο, αλλά και αυτά πού ξεχωριστά τυρρανούν τον καθένα μας. Συγχωρητικότητα και καταλλαγή. Ελεημοσύνη πλέρια και διακονία των εμπερίστατων θυσιαστική. Διανομή του περισσέματος από την εγκράτεια στους φτωχούς.Σιωπή ευεργετική πού οδηγεί στην ταπείνωση και την αποφυγή αμαρτίας. Λιτότητα και απλότητα στην εμφάνιση και τον δημόσιο βίο. Αποφυγή κάθε αδίκου συγγραφής και συναλλαγής. Αποκατάσταση αδικίας και δικαίωση του πτωχού και του πένητος. Προσευχητικός βίος και συχνή καταφυγή στα ιερά μυστήρια της Εξομολόγησης και Θείας Κοινωνίας. Εντριβή στις εκκλησιαστικές ακολουθίες και συχνότητα επίσκεψης στον Ναό. Πνευματικές μελέτες. Αγρυπνία με προσευχή και μελέτη. Ικανοποίηση και ευγένεια στους υφισταμένους. Διακονία και θυσία. Συνδιαλλαγή με πνευματικούς ανθρώπους , από τους οποίους ωφελούμαστε.Αποφυγή καθε αμαρτίας, αλλά και κάθε ούδέτερου πράγματος πού δεν βλάπτει, αλλά ούτε και ωφελεί. Ο χριστιανός δηλαδή μέσα στο κλίμα των αγίων νηστειών, πρέπει να έχει την συνείδηση πώς ιερουργεί ο ίδιος την κάθε στιγμή και ώρα σε μια μυστική θεία λειτουργία, πού αφορά όλο το πλαίσιο των ευαγγελικών και πατερικών εντολών και συμβουλών. Να δρα , να σκέφτεται και να ζεί ως ναός του Θεού και μέσα σε έναν οικουμενικό ναό της δόξας και του ελέους του Θεού.
Μεγάλη η ευκαιρία, προκείμενον το αγώνισμα, βραβείο η μετοχή στο σταυροαναστάσιμο πάσχα! Ιδού καιρός ήγγικεν της σωτηρίας ημών! Ας μην εκλάβουμε ως τυπική συμμετοχή και ενέργεια την σαρακοστινή περίοδο, αλλά ως ανανέωση όρκου βαπτίσματος, ως ενέργεια του Ιερού Χρισματος και για τους πιό καταβεβλημένους, ως ακόμα μια ευκαιρία ανόρθωσης, καταλλαγής, επιστροφής και γνωριμιας με τον Θεό μας. Τον Θεό των νηστευτών και των μετανοημένων. Ας έχουμε ένα ευλογημένο και απρόσκοπτο στάδιο. Καλή πρόοδο. Καλή δύναμη. Καλόν Αγώνα!
