ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ ΟΣΙΩΝ
ΣΑΒΒΑ ΤΟΥ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ
ΜΑΤΡΩΝΗΣ ΤΗΣ ΕΝ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΚΑΙ
ΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ ΑΓΙΑΣΘΕΝΤΩΝ
ΑΥΤΑΔΕΛΦΩΝ ΝΕΑΝΙΩΝ ΜΑΞΙΜΟΥ ΚΑΙ ΔΟΜΕΤΙΟΥ
ΕΝ ΚΡΥΟΝΕΡΙΩ ΦΑΙΑΣ ΠΕΤΡΑΣ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2003

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ ἐν Κυρίῳ,

Μᾶς ἔρχονται καὶ πάλι τὰ ἅγια Χριστούγεννα. Καὶ ὅλοι οἱ πιστοὶ θὰ ψάλουμε καὶ πάλι μὲ εὐλάβεια καὶ χαρὰ ἱεροὺς ὕμνους γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Κυρίου μας ὡς ἀνθρώπου στὴ γῆ μας. Γιατὶ ὅμως; Τὸ ξέρουμε βέβαια σὲ κάποιο βαθμό καὶ αὐτὸ μᾶς τὸ θυμίζει κάθε φορὰ ἡ Ἐκκλησία μας. Αὐτὸ δὲ πρέπει νὰ συνειδητοποιοῦμε ὅλο καὶ περισσότερο.  Γιατὶ λοιπὸν ἦρθε ὁ Κύριος ὡς ἄνθρωπος γιὰ μᾶς στὴ γῆ; Μᾶς βοηθοῦν οἱ ἀπαντήσεις, ποὺ μᾶς δίνονται μὲ τὴν ἱερὰ ὑμνωδία τῆς περιόδου αὐτῆς. Κάποιες ἀπὸ αὐτὲς εἶναι καὶ ὅσες ἀκολουθοῦν. Αὐτὲς σᾶς καταθέτω ὡς πνευματικὸν καὶ ἀγαπητικὸν χαιρετισμό, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, μὲ τὴν παράκληση νὰ θελήσετε νὰ τὸν δεχθῆτε ὡς δεῖγμα πνευματικῆς κοινωνίας ζητώντας τὶς προσευχές Σας, γιὰ νὰ τὸν ἀντιληφθῶ καὶ ἐγὼ σωτηριωδῶς καλύτερα καὶ νὰ τὸν ζήσω βαθύτερα καὶ συνεπέστερα.

ΗΛΘΕΣ ἡ ἀνάκλασις πάντων, ὁ ἱλασμός, τὸ φῶς, ἡ παντελὴς ἀπολύτρωσις ἡμῶν, ὁ θησαυρὸς ὁ ἀτίμητος, ὁ ἐν σπηλαίῳ ἀποκρυβείς, ἐκεῖθεν δὲ εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν μετατιθέμενος, τὴν ἐσχατιὰν ἡμῶν πλουτίζων.

ΗΛΘΕΣ ὡς ὄμβρος ἐπουράνιος τῇ γῇ ἀποστάζων, ὅπως ἀρδεύσας τὸ πρόσωπον αὐτῆς ἐκπλύνῃς ταύτην ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς.

ΗΛΘΕΣ χειμῶνα ἄθεον ἀποσκεδάζων καὶ ἄνοιξιν πνευματικὴν δωρούμενος, τὸν κόσμον χαρᾶς πληροῖς ἐν πνεύματι.

ΗΛΘΕΣ, ὦ Βασιλεῦ τῆς δόξης, τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι εἰρήνην ὑπέλγοδον, καὶ τὸν πολέμιον ἄρχοντα τοῦ σκότους χειρωσάμενος ἑλεῖν.

ΗΛΘΕΣ, ἵνα τοὺς πάντας σώσῃς βροτούς, οἱ ἀνυμνοῦντες οἶκτον Σου τὸ θεῖον καὶ ἄρρητον, ναοὶ ἐν χάριτί Σου ἀναδείκνυνται.

ΗΛΘΕΣ χάριν ἀντὶ χάριτος παρασχεῖν καὶ σῶσαι τὴν ἐν ἡμῖν θείαν εἰκόνα καὶ ταύτην ἀφθατίσαι.

ΗΛΘΕΣ τὴν τῶν ἀνθρώπων φύσιν τῇ ἀρχαίᾳ κατάρᾳ φθαρεῖσαν καὶ κακῶν καὶ θλίψεων καὶ ὀδυνῶν καὶ φθορᾶς θῦμα γενομένην ἐλευθερῶσαι.

ΗΛΘΕΣ ἐκ Παρθένου ὁ ἄδυτος  ἥλιος ἀνίσχειν ἐπειγόμενος καὶ φωτίσαι θέλων ἅπασαν τὴν οἰκουμένην.

ΗΛΘΕΣ ὁ ἐν φάντῃ ζώων ἀλόνων ἀνακλινόμενος τὴν ἐμὴν παθῶν λῦσαι ἀλονίαν.

ΗΛΘΕΣ καὶ ἐσπαργανώθης αὐτὸς δεσμούμενος, ὅπως ἀπορρήξῃς τὰς σειρὰς τῶν δεσμῶν τῶν πταισμάτων μου, ὅθεν ὑμνῶ καὶ δοξάζω Σε.

ΗΛΘΕΣ ἐκ Κόρης ἁγνῆς γεννώμενος ἅπαν τὸ γένος τῶν βροτῶν ἀθανατίσαι θέλων, λύων τὴν τῶν πρωτοπλάστων ἀρὰν καὶ ἔκπωσιν.

ΗΛΘΕΣ, ἀλλὰ πῶς δέξεταί Σε ἡ σμικροτάτη καρδία μου, γνώμῃ πτωχεύσασα, τὸν τὰ σύμπαντα πλουτίζοντα;

ΗΛΘΕΣ! Πῶς βλέψεταί Σε βροτῶν ἡ φύσις σωματούμενον; Πάντως ὡς οἶδας, ὡς ἠθέλησας, καὶ ὡς ηὐδόκησας, εὔσπλαχνε Κύριε. Δόξα σοι!

Σᾶς χαιρετῶ μὲ πολλὴ ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ ἀγάπη «τῷ δι’ ἡμᾶς σαρκωθέντι, καὶ μορφωθέντι βροτοῖς κατ’ οὐσίαν καὶ πτωχεύσαντι μὴ ἐκστάντι δὲ τῆς θεότητος». Καὶ ἐπὶ πλέον μὲ τὴν εὐχὴ νὰ εὐλογήση ὁ Κύριος ὅλους σας καὶ τὸν καθένα χωριστὰ τὴν καινούργια χρονιά, ποὺ καὶ αὐτὴ σύντομα μᾶς ἔρχεται, ὥστε νὰ ἀποβῆ μὲ ἔντονη ἐκ μέρους μας ἐργασία ἔτος ἀνακαινώσεως πνευματικῆς ἐν χάριτι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός, Ἀμήν.

π. Εὐσέβιος, κεγχριαῖος μοναχός.