Ο π. Σεραφείμ είχε επίγνωση του γεγονότος πως, με την κοίμηση του αρχιεπισκόπου
Αβερκίου, η αδελφότητα είχε κερδίσει άλλον έναν επουράνιο μεσίτη. Μόλις δύο μέρες μετά το πέρασμα του δίκαιου αρχιεπισκόπου στον άλλο κόσμο, ο π. Σεραφείμ έγραψε σε ένα γράμμα:

Ελπίζουμε στις προσευχές του Βλαντίκα Ιωάννη (Μαξίμοβιτς), και τώρα του Βλαντίκα Αβερκίου στον Ουρανό. Ο π. Σεραφείμ φύλασσε τώρα μία φωτογραφία του αρχιεπισκόπου Αβερκίου στο
εικονοστάσι του κελιού του.

Τον Νοέμβριο του 1976, ο π. Σεραφείμ έλαβε μια διαβεβαίωση από τον Θεό πως ο αρχιεπίσκοπος Αβέρκιος ήταν πράγματι στον Ουρανό με τον Χριστό και τους Αγίους του. Όπως θυμάται ο π. Γερμανός: «Ο π. Σεραφείμ ήρθε στην εκκλησία κατά την πρωινή ακολουθία και μου είπε για ένα όμορφο όνειρο που είδε την προηγούμενη νύχτα. Είδε τον αγαπημένο του αρχιεπίσκοπο Αβέρκιο να βρίσκεται πάνω σε καταπράσινες πεδιάδες οι οποίες οδηγούσαν προς τα πάνω. Υπήρχε εκεί τεράστιος αριθμός ανθρώπων σαν να ήταν μία υπαίθρια συγκέντρωση και ο π. Σεραφείμ ήταν μαζί τους. Ο αρχιεπίσκοπος Αβέρκιος ακτινοβολούσε. Ήταν ντυμένος όπως όλοι με εκθαμβωτικό λευκό χιτώνα, συμπεριλαμβανομένου και του διακόνου δίπλα του και του ίδιου του π. Σεραφείμ, ο οποίος καθόταν λίγο πιο χαμηλά αλλά μπροστά δεξιά από τον αρχιεπίσκοπο Αβέρκιο. Κάποια χαρμόσυνη εορταστική εκδήλωση λάμβανε χώρα. Ο διάκονος θα βοηθούσε τον αρχιεπίσκοπο να λειτουργήσει, αλλά δεν γνώριζε τι λόγια να ψάλει. Ο π. Σεραφείμ, πάντως, γνώριζε τα λόγια και κοίταξε προς τον αρχιεπίσκοπο Αβέρκιο – κάνοντας τον να καταλάβει ότι ήξερε τα σωστά λόγια. Τότε ο αρχιεπίσκοπος τον παρότρυνε να τα πει εκφώνως.

«Αναστήτω ο Θεός»! έψαλε ο π. Σεραφείμ δυνατά, προσθέτοντας μια ειδική μελωδία του ψαλμικού στίχου που χρησιμοποιείται κατά την ακολουθία του Πάσχα, της Αναστάσεως του Κυρίου. «Και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού. Αλληλούια». Μόλις το έψαλε, οι πολυάριθμοι χοροί το επανέλαβαν από παντού: αυτό ακούστηκε σαν βροντή, σαν τεράστιο κύμα που κυλάει σε μήκος και πλάτος. Εκείνη τη στιγμή ο αρχιεπίσκοπος Αβέρκιος χαμογέλασε με βαθιά ικανοποίηση. Άρχισε να θυμιατίζει αργά γύρω, και καθώς η θαυμαστή από χιλιάδες φωνές μελωδία συνεχιζόταν, ο π. Σεραφείμ γνώριζε κατά κάποιο τρόπο πως αυτό ήταν ένα νέο είδος ακολουθίας και αυτή η εορτή, που έμοιαζε με πασχαλινή γιορτή, δεν είχε ξαναγίνει ποτέ πριν».

Μετά από αυτό το γεγονός, που ο π. Σεραφείμ φανέρωσε το όνειρο του, ο π. Γερμανός του επισήμανε πως εκείνη την ίδια μέρα ήταν η εορτή του Αγίου Αβερκίου του ισαποστόλου: η πρώτη εορτή του αρχιεπισκόπου Αβερκίου στον Ουρανό. Επίσης συνεορτάζουν εκείνη την ημέρα οι Επτά Κοιμώμενοι Παίδες οι εν Εφέσω, στων οποίων τον βίο προεικονίζεται η γενική ανάσταση των νεκρών, μαζί με την εικόνα της Θεοτόκου του Καζάν, μέσω της οποίας η Ρωσία έχει σωθεί πολλές φορές από επιδρομές αλλοφύλων.

Έτσι, υπέθεσε ο π. Γερμανός, η νέα ανείπωτη ακολουθία στο όνειρο του π. Σεραφείμ ήταν η εορτή της αναστάσεως της Ρωσίας, (σελ. 40-41)

«Η Ορθοδοξία», έγραψε ο αρχιεπίσκοπος Αβέρκιος, «Δεν είναι απλώς και μόνο
κάποιο είδος εγκόσμιου οργανισμού ο οποίος διευθύνεται από τους πατριάρχες, τους επισκόπους και τους ιερείς που έχουν τη διακονία στην Εκκλησία που καλείται επίσημα Ορθόδοξη. Η Ορθοδοξία είναι το μυστικό «Σώμα του Χριστού», του οποίου κεφαλή είναι ο ίδιος ο Χριστός…»

Π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΟΥΖ, Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ – ΤΟΜΟΣ Γ