Χρονολογημένα γράμματα
Ἔχουν διασωθεῖ ἀπό τόν Βαλέριο μερικά γράμματα, πού ἐστάλησαν ἀνἀμεσα στά ἔτη 1942 καί 1948. Εἶναι γράμματα ἀπευθυνόμενα στήν οἰκογένεια καί περασμένα ἀπό τό φίμωτρο τοῦ δεσμωτηρίου.
Αὐτά καταλαμβάνουν μέ πολλή λεπτότητα τό ἐσωτερικό γίγνεσθαι τοῦ Βαλερίου ἀπό τά χρόνια τῶν ἀναζητήσεων καί τῶν ἀπασχολήσεών του. Αὐτά εἶναι ὅ,τι ἔμεινε γραπτό ἀπ᾿ αὐτόν.
3 Ἰουλίου 1942
Στεῖλτε μου τά γραπτά μαθήματα νομικῆς, διότι θέλω νά τά μελετάω. Ἐπίσης, κι ἕνα μάθημα γερμανικῆς γλώσσας, διότι θέλω νά μαθαίνω καλά τά γερμανικά. Εἶμαι πολύ εὐχαριστημένος ψυχικά καί συμφιλιωμένος μέ τόν ἑαυτό μου. Δέν ψεύδομαι. Εἶναι ἡ πραγματικότητα τῆς ψυχῆς μου πού ἔχει βρεῖ τήν εἰρήνη, λόγω τῆς βοήθειας τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ.
Πιστεύω ὅτι μόνο στήν ἀλήθεια τῶν Εὐαγγελίων μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά βρεῖ ἠρεμία στήν ψυχή του.
Ἀγαπημένες μου ἀδελφές, σᾶς παρακαλῶ νά ἀποφεύγετε τήν ἁμαρτία, νά ζῆτε μέ ἀγνότητα, διότι μόνο ἔτσι θά νικήσετε στήν ζωή!
Αὔγουστος 1942
Ἔχω ἀρρωστήσει ἀπό ἴκτερο. Τά γράμματα σας μέ ζωντάνεψαν. Ἐπεθύμησα τό σπίτι μου καί τήν ἐλευθερία. Πνευματικά εἶμαι καλά. Ὁ Θεός μέ ὁδηγεῖ καί τό φῶς του εἶναι γιά μένα διαρκῶς μιά ἀναμμένη φλόγα. Προσευχηθεῖτε πολύ!
1η Σεπτεμβρίου 1942
Ὁ νοῦς μου εἶναι κατευθυνόμενος πρός τήν ὄμορφη Μπεσαρσαβία. Πλησιᾶστε ὅσο περισσότερο τόν Θεό μέ τίς καρδιές σας, διότι μόνο ἀπ᾿ αὐτόν προέρχεται ἡ σωτηρία μας.
14 Ὀκτωβρίου 1942
Στήν ζωή τοῦ ἐδῶ καταραμένου κόσμου αἰσθάνομαι μόνος. Περνάω τήν ὥρα μου σκεφτόμενος πάντα τόν Θεό. Μόνο ὁ Θεός μέ καταλαβαίνει ὁλικῶς καί Τόν νοιώθω πάντα δίπλα μου, προστατεύοντάς με καί φωτίζοντας τήν πορεία τῆς ζωῆς μου κι αὐτό μοῦ φέρνει πολλή πνευματική ἀγαλλίαση. Πόσο εὐτυχής εἶμαι ὅταν νοιώθω μέσα μου νά σκιρτᾶ τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ μας. Ἐσεῖς μᾶλλον δέν θά τό καταλάβετε ποτέ!
Εἶναι τόσο λίγοι ἐκεῖνοι πού καταλαβαίνουν τόν Χριστό, γιά νά μή μιλήσω γιά τόν ἐλάχιστο ἀριθμό ἐκείνων πού τόν ζοῦν. Σ΄ αὐτήν τήν ζωή ἡ πίστη εἶναι τό πᾶν. Γι΄ αὐτό, ὁ ἄνθρωπος χωρίς πίστη εἶναι νεκρός.
1η Νοεμβρίου 1942
Το ὅτι ἔφτασα νά καταλάβω, νά ζήσω κιόλας τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ μ᾿ ἔκανε πολύ χαρούμενον καί σάν ἀπό τόν τάφο ἀνεγερθέντα. Σ΄ αὐτό ἔχει συμβάλει ἡ ἀπομόνωση, ἡ ζωή πού κάνω ἐδῶ καί ἡ φυσική συγκράτηση ἀπό κακές ἐπιθυμίες. Σκέφτομαι καμμιά φορά ὅτι σέ μιά συνηθισμένη ζωή δέν θά εἶχα φτάσει σέ μιά τέτοια ἐσωτερική μεταβολή.
21 Ἰουνίου 1943
Μιά θαυμάσια ἡμέρα! Ἐξωμολογήθηκα καί κοινώνησα. Ζῶ μεγάλες στιγμές, τίς μεγαλύτερες τῆς ζωῆς μου! Μιά διασταύρωση τῆς ζωῆς! Ἄφησα ἐντελῶς τόν ἑαυτό μου στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
10 Ἰανουαρίου 1944
Πόσες ψυχές, ἀναστρεφόμενες μέ Σένα, Κύριε, ποθοῦν νά ζοῦν μιά καινούργια ζωή, πού νά κυβερνᾶ ἡ εἰρήνη, ἡ ὁμόνοια καί ἡ χριστιανική ἀγάπη! Κάθε ἡμέρα εἶναι ὅση μιά ζωή εὐτυχίας! Παρακαλῶ τόν Ἀγαθό Θεό νά μοῦ δώσει τήν εὐκαιρία νά κάνω τό καλό πού ἐπιθυμεῖ νά κάνει ἡ ψυχή μου στόν κόσμο. Πιστεύω ὅτι αὐτή εἶναι ἡ ἔννοια τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου: Ν᾿ ἀγαπᾶ ὅλη τήν δημιουργία τοῦ Θεοῦ καί νά κάνει καλό.
