Λίγοι ἀσχολοῦνται στὶς μέρες μας στὸν ὀρθόδοξο χῶρο μὲ τὸν Μασωνισμό. Ἕνας ἀπ’ αὐτούς, μελετητὴς ποὺ ἔχει προσφύγει σὲ πολλὲς πηγὲς κι ἔχει ἀφιερώσει πολὺ χρόνο γιὰ τὴν μελέτη του, εἶναι ὁ μοναχὸς Σεραφεὶμ Ζήσης. Καὶ τὸν εὐχαριστοῦμε γι’ αὐτό, γιατὶ βοήθησε πολλοὺς νὰ καταλάβουν τὴν σύνδεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μὲ τὴ Μασωνία ἤ, καλύτερα, τὴν ἐξάρτηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπὸ τὴν Μασωνία, τὴν προώθησή του ἀπὸ τὰ μυστικὰ μασωνικὰ κέντρα.
Πολὺ καλὰ καὶ διαφωτιστικὰ ὅλα αὐτά. Ὅμως ὁ π. Σεραφείμ, ταυτόχρονα ἢ καὶ πρωτίστως, ἔγινε γνωστὸς ὡς ἀντι-Οἰκουμενιστὴς πού, μαζὶ μὲ τὸν πατέρα του, ποὺ πρωτοστάτησε στὸν ἀντι-Οἰκουμενιστικὸ ἀγώνα, ἔκαναν αὐτὴ ἔστω τὴν ἡμι-διακοπὴ μνημοσύνου. Καὶ ἄρα, γνωρίζει ἀπὸ κοντὰ τὶς διεργασίες ποὺ πραγματοποιοῦνται στὸν ὀρθόδοξο χῶρο, καὶ τοὺς πιστοὺς ποὺ ἀγωνίζονται κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Καὶ ὁ Οἰκουμενισμός –σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν «ἀόρατη» καὶ ἐξωγενῆ Μασωνία– εἶναι μιὰ αἵρεση ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἔχει διαμορφωμένη κακόδοξη ἰδεολογία, ἔχει ὁρατοὺς ἡγέτες μὲ ὀνοματεπώνυμο καὶ διεύθυνση, εἶναι γνωστοὶ οἱ ἐκφραστὲς καὶ διακινητές της.
Εἶναι φανερό, ἐπίσης, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς “σιγοντάρεται” ἀπὸ ὅλους ἐκείνους (ποιμένες καὶ ποιμαινόμενους) ποὺ σιωποῦν, ποὺ τὸν ἀνέχονται, ποὺ ἀρνοῦνται νὰ ὀνομάσουν ἢ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τοὺς ἐπίσημους ἐκφραστὲς τῆς Παναιρέσεως καὶ κοινωνοῦν μὲ τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Θεοῦ (πάντα οἱ αἱρετικοὶ εἶναι ἐχθροὶ τοῦ Θεοῦ).

Καὶ τέλος ὁ Οἰκουμενισμὸς ὀφείλει πολλὰς χάριτας στὴν μερίδα ἐκείνη τῶν Χριστιανῶν, ποὺ κατάφερε διὰ τῶν κινήσεων τῶν ὀργάνων του (κατὰ …προτίμηση Μασώνων, ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει στὴν ὁμιλία του αὐτὴ ὁ π. Σεραφείμ), νὰ ἀποσχίσει ἀπὸ τὴν Μία Ἐκκλησία, κομματιάζοντας τὸ σώμα Της, ἀδυνατίζοντάς την στὸ ἀνθρώπινο στοιχεῖο της καὶ δημιουργώντας -ὅπως οἱ οἰκουμενιστές, πολλὲς «ἐκκλησίες», Γ.Ο.Χικῆς τώρα κατευθύνσεως!
Κι ἐδῶ εἶναι ἡ ἔνστασή μας στὸν τρόπο ποὺ ἀντιμετωπίζει τὸ θέμα ὁ π. Σεραφεὶμ καὶ ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης. Ἡ προσέγγιση στὸ θέμα εἶναι περισσότερο ἀκαδημαϊκή. Ἀποκαλύπτει τὶς μεθόδους τοῦ Μασωνισμοῦ, ἑνὸς ἀοράτου» μὰ ὑπαρκτοῦ ἐχθροῦ καὶ ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας (ἂν καὶ παρόντος διὰ τῶν ὀργάνων του σ’ αὐτή), κι ἀφήνει στὸ ἀπυρόβλητο ἕνα ἀπὸ τὰ ἐπιτεύγματά του, ἴσως τὴν σημαντικότερη …ἐπιτυχία του, τὸν παρασιτώντα στὸν ὀργανισμὸ τῆς Ἐκκλησίας Παλαιοημερολογιτισμό!
Γιὰ μία ἀκόμα φορά, λοιπόν, γινόμαστε μάρτυρες τῆς ὀξύμωρης στάσης τῶν μελῶν τῆς οἰκογένειας Ζήση. Μίας στάσης ποὺ ναὶ μὲν παρουσιάζει μιὰν ἀλήθεια, ὠφελώντας τὸν ἀκροατή/ἀναγνώστη μὲ τὰ στοιχεῖα ποὺ παρουσιάζει, ἀλλὰ ποὺ αὐτὴ ἡ ἀλήθεια -ὅμως- παρουσιάζεται ὄχι στὸ σύνολό της, ἀλλὰ “ἀλά κάρτ” (=ἐπιλεγμένα), ἀποφεύγοντας σὲ μερικὰ σημεῖα νὰ ὀνομάσει τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους καὶ μὴ λαμβάνοντας ὑπόψη ἄλλες, συγκεκριμένες μὲ τὸ ἑκάστοτε θέμα ἔρευνες ποὺ θὰ βοηθοῦσαν τόσο τὸν ἐρευνητὴ ὅσο καὶ τὸν ἀναγνώστη. Καὶ γιατὶ δὲν τὶς παρουσιάζει; Ἐπειδὴ προέρχονται ἀπὸ πιστοὺς ποὺ δὲν ἀνήκουν στὴν ὁμάδα τους!
Στὴν προκειμένη περίπτωση ὁ π. Σεραφεὶμ παρουσιάζοντας τὰ συμπεράσματα τῆς ἐμπεριστατωμένης ἔρευνάς του γιὰ τὸ θέμα τῆς Μασωνίας, δὲν διστάζει νὰ θίξει τὰ κακῶς κείμενα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας τοῦ τελευταίου αἰῶνα καὶ τὴν διείσδυση τῆς Μασωνίας στοὺς κύκλους Της. Ὅταν φτάνει ὅμως στὸ θέμα τοῦ Ἡμερολογίου καὶ τοῦ συνδεόμενου μὲ αὐτὸ σχίσματος τῶν Γ.Ο.Χ., τότε, ἀντὶ νὰ συνεχίσει μὲ τὸ ἴδιο θάρρος, ἀναφέροντας τοὺς σχισματικοὺς μὲ τὸ ὄνομά τους καὶ καταδεικνύοντας τὸ καταστρεπτικὸ ρόλο τους, ἀρχίζει τὶς ὑπεκφυγὲς καὶ τὶς ἀμφισημίες. Γινόμαστε πιὸ σαφεῖς:
Ὁ π. Σεραφεὶμ ἀνέφερε ὀρθῶς στὸν λόγο του, ὅτι ἡ κακὴ καὶ ἄκριτη εἰσαγωγὴ τοῦ ἡμερολογίου ἔγινε ἀπὸ τὴν Μασωνία μὲ σκοπὸ τὴν προσέγγιση τῶν «ἐκκλησιῶν» μὲ τὴν Ἐκκλησία καὶ προκάλεσε τὸ σχίσμα. Γιατὶ ὅμως δὲν ἀνέφερε ὁ π. Σεραφείμ, ὅτι τὸ σχίσμα δὲν τὸ προκάλεσε τὸ ἡμερολόγιο, ἀφοῦ καὶ ὁ ἴδιος παραδέχθηκε ὅτι τὸ νέο ἡμερολόγιο δὲν εἶναι ἴδιο μὲ τὸ παπικό, ἀλλὰ οἱ Γ.Ο.Χ., μὲ τὴν ἀντιεκκλησιαστική τους στάση; Γιατὶ δὲν ἀνέφερε τόσες ἔρευνες ποὺ δημοσιεύθηκαν στὴν Π.Π. καὶ ποὺ ἀποδεικνύουν τὸ ἀληθὲς τῶν παραπάνω (π.χ. ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ) καθὼς καὶ τὸ γεγονός, ὅτι καὶ οἱ Γ.Ο.Χ. εἶχαν σχέσεις καὶ ὑποστηρίχθηκαν ἀπὸ τοὺς Μασόνους ποὺ ἀναφέρει στὴν ὁμιλία του ὁ π. Σεραφείμ; Δὲν ταιριάζουν αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ π. Σεραφεὶμ περὶ Ρουμανίας, ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν τῆς κυβέρνησης Βενιζέλου, μὲ τὴν θεματολογία τῶν παραπάνω ἄρθρων; Δὲν θεωρεῖ ὁ π. Σεραφείμ, ὅτι ἡ ἀκριβὴς ἀναφορὰ τῶν σχισματικῶν ἀποτελεῖ θέμα ἀληθείας καὶ προστασίας τῶν πιστῶν ἀπὸ τὸ σχίσμα;
Ὁ π. Σεραφεὶμ ἀνέφερε ὡς μία ἀπὸ τὶς πηγές του τὸ ἱστολόγιο «Κρυφὸ Σχολειὸ» καὶ τὸν ἱστολόγο κ. Νικ. Μάννη. Γιατὶ δὲν ἀναφέρει ὅμως καὶ τὴν ἰδιότητα τῶν δύο, δηλ. ὅτι εἶναι Γ.Ο.Χ., ὅπως ἔπραξε ἀργότερα μὲ τὸν κ. Βαφειάδη, τὸν ὁποῖο ὀνόμασε παλαιοημερολογίτη; Δὲν εἶναι παλαιοημερολογίτης ὁ κ. Μάννης; Δὲν ἔχει δεῖ ὁ π. Σεραφεὶμ τὶς τόσες ἀντιπαραθέσεις, τὶς ἀντιπατερικὲς θέσεις τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ τὶς ὕβρεις του ἐναντίον ἀδελφῶν του ἀποτειχισμένων; Δὲν βλέπει, ὅτι οἱ Γ.Ο.Χ. ἀναρτοῦν τὴν ὁμιλία του, θεωρώντας την ὡς ἰσχυρὴ ἀπόδειξη καὶ δικαίωσης τῆς στάσεως τους; Ἐκτὸς ἂν θεωρεῖ περισσότερο ἀδελφούς του τοὺς Γ.Ο.Χ. ἀπὸ τοὺς ἀποτειχισμένους ποὺ δὲν συμφωνοῦν (ἢ ἐπειδὴ δὲν συμφωνοῦν) μὲ τὶς παλιμβουλίες τοῦ πατρός του περὶ ἀποτειχίσεως καὶ μὴ ἀποτειχίσεως, περὶ κοινωνίας καὶ μὴ κοινωνίας μὲ αἱρετικοὺς καὶ σχισματικούς.
Δὲν γνωρίζει, ὁ μοναχὸς Σεραφεὶμ ὅτι ὁ κ. Μάννης ὀνομάζει ἀκόμα καὶ τὸν ἴδιο τὸν π. Σεραφεὶμ καὶ τὸν σαρκικό του πατέρα, π. Θεόδωρο, ἐν δυνάμει αναθεματισμένους ὡς ἀκολουθοῦντες τὸ Νέο; Πρὸς τί ἡ ἀπόκρυψη τοῦ χαρακτηρισμοῦ; Φοβᾶται ὁ π. Σεραφείμ τὴν ἀντίδραση τῶν Γ.Ο.Χ.; Θέλουν νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ τοὺς Γ.Ο.Χ. λόγῳ ἀριθμῶν, ἐνῶ οἱ πράγματι ὀλίγοι ὀρθοδόξως ἀποτειχισμένοι, ποὺ ἀγωνίζονται καὶ προβάλλουν τὶς ἁγιοπατερικὲς θέσεις, δὲν τοὺς ἐνδιαφέρουν;
Θὰ ἀφήσουμε φυσικὰ ἄνευ περαιτέρου σχολίου τὸ γεγονός, ὅτι καὶ ἐδῶ ὁ π. Σεραφείμ ἄφησε ἐκτὸς ἀναφορᾶς ἄλλους ἐρευνητὲς γιὰ τὸ ἴδιο θέμα. Εἶναι φυσικὰ δικαίωμά του, ὅπως δικαίωμά μας εἶναι νὰ ρωτᾶμε καὶ νὰ τονίζουμε, ὅτι αὐτὴ ἡ στάση ὄχι μόνο δὲν ἀποτελεῖ στάση δικαιοσύνης ὀρθόδοξου πιστοῦ καὶ μοναχοῦ, ἀλλ’ οὔτε ἐπιστημονικὴ δικαιοσύνη. Σίγουρα δέ, ἀποτελεῖ καὶ αἰτία σκανδαλισμοῦ, ἀφοῦ ἀναφέρει ὡς πηγὴ σχισματικούς, ἀποκρύπτωντας μάλιστα τὴν ἰδιότητά τους, καὶ ἀποσιωπεῖ ἀδελφούς.
Ὁ π. Σεραφεὶμ ἀνέφερε, πάλι ὀρθῶς, τὰ σχέδια τῶν Μασώνων καὶ εἰδικότερα τῆς κυβέρνησης Βενιζέλου καὶ τοῦ Μεταξάκη περὶ κατάργησης τῆς νηστείας, περὶ δευτέρου γάμου τῶν ἱερέων περὶ κατάργησης τῆς ἀμφίεσης τῶν ἱερέων, τῶν μοναχικῶν διατάξεων κ.λπ. Δὲν ἀναφέρει ὅμως μετά, ὅτι τίποτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν ψηφίστηκε, οὔτε ἐφαρμόστηκε τουλάχιστον μέχρι τὸ Κολυμπάρι. Ἄρα τὰ ἐπιχειρήματα τῶν Γ.Ο.Χ. περὶ ἀλλαγῆς τῆς Ἱ. Παραδόσεως δὲν ἰσχύουν. Ὅπως δὲν ἰσχύει ἡ ἀποτείχιση γιὰ ὑποψία αἱρέσεως, ἀντίθετα ἰσχύει μόνο γιὰ κήρυξη αἱρέσεως “γυμνῇ τῇ κεφαλῇ”. Μήπως αὐτὸ ἐπιδιώκει ὁ π. Σεραφείμ μὲ τὴν μὴ ἀναφορά του; Τὴν προστασία τῶν Γοχικῶν παρατάξεων; Δὲν θέλουμε νὰ τὸ πιστεύουμε. Ὅμως γεγονὸς παραμένει ὅτι μὴ ἀναφέροντάς τα -ὁ π. Σεραφείμ- αὐτὸ δυστυχῶς κάνει.
Ὁ π. Σεραφεὶμ ἀνέφερε ὀρθῶς ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν «Πατερικὴ Θεολογία» τοῦ ἀειμνήστου π. Ἰωάννου Ρωμανίδη, στὸ ὁποῖο ὁ π. Ἰωάννης βλέπει τὴν ἀρχὴ καὶ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος τῆς Ἐκκλησίας στὴν Βαυαροκρατία. Καὶ πάλι ὁ π. Σεραφεὶμ θὰ ὄφειλε νὰ ἀναφέρει σχετικὸ ἄρθρο ποὺ δημοσιεύθηκε στὴν Π.Π. (ἐδῶ), ἄρθρο τὸ ὁποῖο ὄχι μόνο παρουσιάζει πάμπολλα στοιχεῖα, σύμφωνα μὲ τὶς ἀναφορὲς τοῦ π. Σεραφείμ, ἀλλὰ καὶ ἐπιζητεῖ, βασισμένο πάνω σὲ αὐτά, τὴν ἑνότητα τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνα. Ὁ π. Σεραφεὶμ ὅμως ἀνέφερε τοὺς Γ.Ο.Χ. καὶ ἀποσιώπησε τοὺς ἀδελφούς του. Ἴσως γιατὶ ἀκόμα ὑπάρχει ζωντανὴ καὶ ἄσβηστη ἡ «ταπεινὴ» τοποθέτηση τοῦ πατέρα του: δὲν εἴμαστε ὅμοια ἐμεῖς οἱ Γέροντες ποὺ ἀποτελοῦμε τὴν Ἐκκλησία, καὶ ἡ ὁμάδα αὐτὴ τῶν ἀποτειχισμένων!
Εἶναι λοιπόν, ὀλοφάνερο, κι ἂς τὸ ἐννοήσουν κάποιοι ἀδελφοί· ἐμεῖς γιὰ τὸν κύκλο αὐτὸν ἀποτελοῦμε μίασμα καὶ πηγὴ ἀμφιβολίας, παρότι πολλάκις –ἄλλοτε μὲ παρακλητικὸ λόγο, ἄλλοτε μὲ ἐλεγκτικό, ζητήσαμε τὴν συνάντηση γιὰ συνεξήγηση καὶ ἀντιμετώπιση μέσα ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων τῶν ὅποιων διαφορετικῶν θέσεων– ἐνῶ οἱ σχισματικοὶ θεωροῦνται ἀδελφοί καὶ ἔγκυροι.
Ἂς εἶναι. Τὸν εὐχαριστοῦμε γιὰ τὴν ἐργασία του καὶ τὸν κόπο του, ὁ ὁποῖος σίγουρα μᾶς ὠφελεῖ· δὲν θὰ σταματήσουμε ὅμως νὰ τονίζουμε θέματα δικαιοσύνης καὶ ἀλήθειας. Κι ἂν κάποτε ἀποφασίσουν, εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ ἐξετάσουμε ἐν μετανοίᾳ (τὸ εὐνοεῖ ἡ περίοδος) τὴν κοινὴ πορεία στὸν ἀγώνα αὐτό, γιὰ νὰ καταστοῦμε πιστοὶ τηρητὲς τῶν λόγων τοῦ Κυρίου: «ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις».
Χωρὶς ἑνότητα δὲν γίνεται ὁμολογιακὸς ἀγώνας.
Σημάτης Παναγιώτης

Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση στις 3/16/2019 03:54:00 μ.μ.