Τίποτε δεν είναι ανώτερο από την εν Χριστώ ειρήνη, η οποία εξουδετερώνει κάθε επίθεση των εναερίων και επιγείων πνευμάτων. Η ειρήνη της ψυχής αποκτάται με την υπομονή στις θλίψεις. Λέει η Γραφή: «Διήλθομεν διά πυρός καί ὕδατος, καί ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν» (Ψαλμ. ξε΄ 12). Ο δρόμος εκείνων που επιθυμούν να ευαρεστήσουν στον Θεό περνάει από πολλές θλίψεις. Πώς να τιμήσουμε τους αγίους μάρτυρες για όσα υπέμειναν χάριν του Χριστού, όταν εμείς δεν μπορούμε να υπομείνουμε τον παραμικρό πειρασμό;
Τίποτε δεν συντελεί τόσο στην απόκτηση της εσωτερικής ειρήνης, όσο η σιωπή και το να συζητάς όσο μπορείς περισσότερο με τον εαυτό σου και λιγότερο με τους άλλους.
Γνώρισμα της πνευματικής ζωής είναι η εσωστρέφεια και η μυστική καρδιακή εργασία.
Η χάρις του Θεού επισκιάζει τον άνθρωπο που αγωνίζεται να γίνει ειρηνικός, και με την ενέργειά της τον οδηγεί στην απόλυτη ειρήνη. Στην αρχική μορφή της ειρήνης η ψυχή είναι ήρεμη ενώ, στην τελική επισκιάζεται από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος κατά το ψαλμικό: «Καί ἐγενήθη ἐν εἰρήνῃ ὁ τόπος αὐτοῦ» (Ψαλμ. οε΄ 3).
Όποιος βαδίζει προς την ειρηνική κατάσταση χωρίς να παρεκκλίνει, αντλεί με αφθονία πνευματικά χαρίσματα.
Οι άγιοι πατέρες, που είχαν κατακτήσει την κατάσταση της ειρήνης και τους επισκίαζε η θεία χάρις, ζούσαν πολλά χρόνια.
Όταν ο άνθρωπος φτάσει στην κατάσταση της ειρήνης, μπορεί τότε να μεταδώσει και στους άλλους το φως που φωτίζει τη σκέψη του. Προηγουμένως όμως πρέπει να επαναλάβει τα λόγια της προφήτιδος Άννης: «Μή ἐξελθέτω μεγαλορρημοσύνη ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν» (Α΄ Βασ. β΄ 3).
Αυτή την ειρήνη άφησε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός σαν ατίμητο θησαυρό στους μαθητές Του προ του θείου Πάθους Του: «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν» (Ιωάν. ιδ’ 27). Γι’ αυτή την ειρήνη λέει και ο Απόστολος: «Καί ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τάς καρδίας ὑμῶν καί τά νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Φιλ. δ΄ 7). «Εἰρήνην διώκετε μετά πάντων καί τόν ἀγιασμόν, οὗ χωρίς οὐδείς ὄψεται τόν Κύριον» (Εβρ. ιβ΄ 14).
Γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει να επιδιώκουμε με κάθε μας σκέψη, επιθυμία και πράξη πώς να αποκτήσουμε την ειρήνη του Θεού, και να κραυγάζουμε πάντοτε μαζί με την Εκκλησία: «Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, εἰρήνην δός ἡμῖν» (Ησ. κστ΄ 12).
Από το βιβλίο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ,
της Ιεράς Μονής Παρακλήτου
