Η πίστη αρχίζει
ακριβώς εκεί που
σταματά η λογική
S. Kierkegaard

Ενσωμάτωση της έσχατης αλήθειας. Φωτισμός ενδόμυχος. Χαρά απαστράπτουσα. Ελευθερία από τα δεσμά της εγκοσμιότητας. Έρωτας Θεού. Αγάπη των πάντων. Εμπειρική βεβαιότητα. Ολοκλήρωση, αληθοποίηση και τελείωση του προσώπου. Προσκόλληση στην Θεία Αγάπη. Γεύση σωτηρίας. Κατάπαυση της αγωνίας. Μέθεξη Πνεύματος Αγίου. Απροϋπόθετος μέριμνα για τον στεναγμό της δημιουργίας. Καρδιακό αγκάλιασμα της ανθρώπινης αδυναμίας. Απάρνηση εαυτού. Θυσία εκούσιος. Οικείωση του Ευαγγελικού λόγου. Ανυπέρβατος γνώση, τελεία. Χαρμόσυνη υπομονή των θλίψεων. Ελπίδα αδιάσειστος στην Πρόνοια του Θεού. Αναστάσιμη αντιμετώπιση της προοπτικής του θανάτου. Πανηγύρι λαμπρό ατελεύτητο. Ανάσταση της καρδιάς. Πολιτεία ουράνιος, Ευτυχία εσώτατη. Διαυγής συναίσθηση της απανταχού παρουσίας του Θεού. Παράδοση, εγκατάλειψη και αφιέρωση των πάντων στον Θεό. Αδιάκριτη υπακοή και εφαρμογή του θείου θελήματος. Άρση του προσωπικού σταυρού. Αυτοεξουθένωση, Ιερή τρέλα.

Χωροχρονική έξοδος. Διείσδυση στην αλήθεια του εδώ και τώρα. Αγάπη γλυκιά, δωρεάς επουρανίου. Αβάσταχτο φως. Συναπάντημα του μεγαλείου της Θείας Δόξας. Δάκρυα αυθόρμητα. Αναπνοή Χριστού. Ενθαδική έκσταση. Μυστήριο της μεγάλης Βουλής. Θείο έλεος.

Παράκληση. Αποκάλυψη. Τέλεια Σοφία. Μέριμνα των εσχάτων. Αληθής Θεολογία. Όντως γνώση. Ανόρθωση, θεραπεία και αποκατάσταση των γνωσιακών λειτουργιών. Αυγασμός της υπάρξεως. Ανεξέταστος αποδοχή του μυστηρίου,. Θρυμματισμός της νοησιαρχίας. Παράλογος θρίαμβος του υπέρλογου. Αμφισβήτηση της εγκυρότητας των εγκεφαλικών διεργασιών. Μεταβίβαση του υπαρξιακού κέντρου από το νου στην καρδιά. Οδός αυτογνωσίας και Θεογνωσίας. Εισαγωγή στον γνόφο της αγνωσίας. Αμεριμνησία για την ιστορική πλοκή των ενδοκοσμικών διαδικασιών. Ανασυγκρότηση του ψυχισμού με την επενέργεια της Θείας Χάριτος. Σπλαχνική αφομοίωση του Ευαγγελικού Λόγου, μέσα από τις Ιερές Ακολουθίες. Βρώση και πόση του σώματος και του αίματος του Χριστού.

Ο γλυκός φωτισμός της καρδιακής διαφάνειας. Βαθιά ευωδία του ανέμου. Ανάσταση των αισθήσεων. Ο ανάλαφρος χορός του σώματος. Αμετεώριση χαρμονή για την άπειρη αγάπη του εσταυρωμένου Θεού. Ανάγκη σιωπής, Ψυχοσωματικός Σαββατισμός. Εγκατάλειψη ευλογημένη. Καρδιακή συμμετοχή στον πόνο του κόσμου. Πόθος εξευτελισμού, πτωχείας, διακονίας, νηστείας και εγκράτειας. Λαχτάρα Θείας Μεταλήψεως. Εμπνοή του Αγίου Πνεύματος. Διδασκαλία του Παρακλήτου. Μίμηση Χριστού. Εφαλτήρας πνευματικής ανατάσεως. Συνείδηση αμαρτωλότητας και πλήρους αδυναμίας. Εσωτερικό πέρασμα από την Δημιουργία στον Δημιουργό. Στερεωμένος έρωτας Χριστού. Επιφανεία Πνεύματος Αγίου.