Θα προσπαθήσω να το πω με απλές λέξεις. Ότι δεν κινείτε ατροφεί. Αν αφήσετε ακίνητο το χέρι σας για πολλές μέρες, θα πάθει ατροφία και το πόδι σας. Έτσι δεν είναι; Ότι δεν κινείτε ατροφεί, ότι κινείτε λανθασμένα αρρωσταίνει . Έτσι λοιπόν και η πνευματική μας υπόσταση, ο νους, η καρδιά μας, είναι προορισμένα να κινούνται. Αν δεν κινούνται καθόλου ατροφούν, αν κινούνται λανθασμένα αρρωσταίνουν. Άρα μια λύση υπάρχει να κινούνται σωστά . Προς τα πού ; Προς τον Κύριο. Γι΄ αυτό η μνήμη του Θεού, η στροφή σε Αυτόν . Έτσι λοιπόν αν δεν κινούμαστε ή αν λανθασμένα κινούμαστε, παρεμβάλλονται άρρωστοι λογισμοί, οι οποίοι μετά πυροδοτούν τους λογισμούς . Βλέπεται, η καρδιά μας γίνεται σαν χωράφι στο οποίο φυτρώνουν αγκάθια. Όταν μας συμβεί κάτι τέτοιο είναι φυσικό επακόλουθο η πνευματική στειρότητα. Δεν υπάρχουν πια μέσα μας πνευματικοί καρποί, ούτε μπορούμε να νιώσουμε μια στοιχειώδη πνευματική χαρά .

π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος,