Επέτρεψέ μου Κύριε να πω για μέρη που δεν έχω δει. Μέρη που δεν έχω ζήσει. Έχω ομως διδαχθεί κάποια πράγματα από αυτά γιατί έχω ζήσει κοντά τους. Έχω παρατηρήσει, έχω συλλογιστεί, έχω βγάλει κάποια πονήματα. Εάν ο λόγος μου είναι ευλογημένος από εσένα τότε ίσως να μπορέσει να σωθεί κάποια καταπονεμένη ιερατική ψυχή…
Ιερεύς. Τον ονειδισμό του Χριστού φέρων. Ο έσχατος ως επιθανάτιος. Το θέατρο αγγέλων και ανθρώπων.
Πολλές είναι οι θλίψεις του ιερέως. Δεν χρειάζεται να μιλήσω γι’ αυτές. Όλοι τις ξέρουν. Είναι σκληρό το να δίνεσαι ολοκληροωτικά σε κάποιους και αυτοί να ζητάνε κι άλλο. Να κάνεις χίλια καλά, και για ένα λάθως σου να σε καταδικάζουν. Δεν πειράζει όμως…
Και ο Χριστός τα ίδια έπαθε. Χίλια καλά έκανε. Κακό δεν έκανε κανένα. Κι όμως, ο άνθρωπος τον περιέπεξε, τον βλασφήμησε και τέλος τον καταδίκασε όπως δεν καταδίκασε κανέναν άλλον. Κι εκείνος Αναστήθηκε για να του δώσει δεύτερη ευκαιρία…
Γι’ αυτό λοιπόν Ιερέα, όταν σε κακολογούν σώπασε. Όταν σε συκοφαντούν άφησέ τους. Όταν σε πολεμούν μήν τους κυνηγάς. Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι…
Θυμήσου απλά την ώρα που λειτουργείς όταν λες το <<Λάβετε φάγετε…>> και το <<Πίετε εξ αυτού πάντες…>>, τον Εσταυρωμένο Χριστό που βρίσκεται απέναντί σου και δίνει πάλι το Σώμα και το Αίμα Του… Ξανά προσφορά! Ξανά θυσία! Για να κερδίσει ο άνθρωπος τον Παράδεισο.
Όλα σου τα προβλήματα να τα λύνεις εκεί. Γονατιστός… Κάτω από τον Μακρόθυμο Κύριο. Όπως έκανε κι ο Άγιος Νεκτάριος… Η ζωή σου θα είναι Γολγοθάς. Φοράς το Ράσο. Φέρεις τον ονειδισμό Του Χριστού. Δεν γίνεται αλλιώς. Η ζωή σου θα είναι Σταύρωση και το Θυσιαστήριο η Ανάστασή σου.
Ξέρω πως είσαι άνθρωπος… Στο δωμάτιο ή στο κελί σου θα κλάψεις… Στην εφημερία σου θα κλάψεις… αλλά εκείνη την στιγμή αντί να ξεδιπλώσεις τον θυμό σου για τον κόσμο να σηκωθείς και να πας στο Ιερό. Να δείς τον Εσταυρωμένο που φωτίζεται γλυκά από τα καντήλια της Αγίας Τραπέζης και να κοιάξεις το πρώσοπό Του. Δεν γίνεται να περιγράψω το πως θα νοιώσεις, αλλά όταν βγείς από το Ιερό θα είσαι πιο δυνατός. Όχι για να πολεμήσεις τους ανθρώπους, αλλά για να ανεβείς τον Γολγοθά σου…
Για την αγάπη και την Δόξα του Χριστού.
Αναρτήθηκε από ARETI MAUROGIANNI στις 11:33 π.
