Ορθόδοξες πνευματικές εμπειρίες και θαύματα

Ξεκινάμε λοιπόν, με ορισμένα θαύματα και εμπειρίες, οι οποίες μαρτυρούνται από περισσότερα από ένα άτομα, τα οποία είτε δεν γνωρίζονται μεταξύ τους είτε έζησαν σε διαφορετικές εποχές και τοποθεσίες. Πρώτο γεγονός είναι εκείνο που συνέβη στις 23 Ιουνίου 1959 στο χωριό Θέρμη της Λέσβου, όταν ανακαλύφθηκε ένας τάφος με τα οστά αγνώστων προσώπων, από τον εργάτη Δούκα Τσολάκη, ο οποίος αν και άπιστος, είδε τον Άγιο Ραφαήλ κοντά στον ναό που βρέθηκαν τα οστά. Τον ίδιο Άγιο είδε και η γυναίκα του Μαρία και «έκτοτε, ο άγιος εμφανίστηκε πολλές φορές στον ύπνο και στο ξύπνιο, στην σύζυγο του ιδιοκτήτη του χωραφιού και σε άλλες ευλαβείς γυναίκες του χωριού, καθώς και σε παιδιά και σε ώριμους άνδρες, χωρίς να υπάρξει προσυνεννόηση μεταξύ των προσώπων αυτών». Εμφανίστηκε και σε άλλους, ανακαλύπτοντας το όνομά του, τους Συναθλητές του και επακριβώς το μαρτύριό του, και οι ιστορίες όλων συμφωνούσαν απόλυτα μεταξύ τους. [5]

 

Ένα όμοιο θαύμα με αυτό, είναι εκείνο που έλαβε χώρα στην Ξυνιάδα Δομοκού, με την εμφάνιση της Παναγίας σε ένα 8χρονο παιδί. Το 1954 η Θεοτόκος εμφανίστηκε στον μικρό Θανάση την Τρίτη του Πάσχα και του υπέδειξε σε ποιο σημείο ήταν θαμμένη η εικόνα Της. Την Παναγία την έβλεπε μόνο το αγόρι κι έτσι οι συγχωριανοί του δεν το πίστεψαν. Μετά από 8 χρόνια, στις 21 Ιουνίου 1962, έγιναν τελικά οι ανασκαφές στο σημείο που είχε υποδείξει το μικρό αγόρι και βρέθηκε η εικόνα της Θεοτόκου. Στο σημείο εκείνο χτίστηκε η Μονή της Παναγίας Ελεούσας, ηγούμενος της οποίας υπήρξε το παιδί που είδε την Παναγία, ο ιερομόναχος Αθανάσιος. [6]

Κατόπιν έχουμε το θαύμα της εμπειρίας του Ακτίστου Φωτός, όπως έχει μαρτυρηθεί και καταγραφεί από πολλούς Αγίους διαχρονικά. Χαρακτηριστικά αναφέρονται οι Άγιοι Συμεών ο νέος Θεολόγος και Γρηγόριος ο Παλαμάς, οι οποίοι είχαν την εμπειρία του Ακτίστου Φωτός, αλλά και ο γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ, ο οποίος έζησε και έδρασε τον προηγούμενο αιώνα. Όλοι τους αναφέρουν χαρακτηριστικά πως το Φως εκείνο είναι άυλο, πως δεν μπορούν να το περιγράψουν επακριβώς με λόγια και ότι η επίσκεψή Του στον άνθρωπο είναι ουσιαστικά η επίσκεψη του Θεού, κατά την οποία ο άνθρωπος μένει μέσα στο Φως. Η πνευματική εμπειρία που βιώνουν λοιπόν, είναι παρόμοια σε όλους του Αγίους, όμως πολλές φορές γίνεται φανερή και σε άλλα άτομα. Λέγεται πως ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, όταν προσευχόταν το βράδυ, από το καλύβι του έβγαινε ένα φως, το οποίο μπορούσε να γίνει φανερό σε πολλούς. [7] Αυτό μας θυμίζει την εμπειρία που έζησε ένας Ρώσος προσκυνητής, ο Μοτοβίλωφ, κοντά στο Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, όταν σε διάλογο που είχε μαζί του, ξαφνικά τον είδε μέσα σε φως. [8] Όμως, η ίδια αυτή εμπειρία καταγράφεται και στις μέρες μας. Ο π. Θεμιστοκλής Χριστοδούλου, εφημέριος του Ι.Ν. Αγίου Ελευθερίου Αχαρνών, καταθέτει μία εμπειρία που είχε με τον παπά Φώτη Λαυριώτη της Λέσβου. Όπως αναφέρει λοιπόν, όταν κάποτε τον είχε φιλοξενήσει στο σπίτι του, πήγε το βράδυ από το δωμάτιό του για να παρακολουθήσει τον τρόπο με τον οποίο θα περνούσε την νύχτα του. Τότε τον είδε λουσμένο μέσα σε ένα φως, γεγονός που τον έκανε να φοβηθεί και να μην σταθεί να δει την συνέχεια. [9] Βλέπουμε λοιπόν, πως ακόμα και στις μέρες μας, η εμπειρία του Ακτίστου Φωτός δεν αλλάζει στο ελάχιστο, από αυτά που είχαν καταγράψει οι Άγιοι πολλούς αιώνες νωρίτερα.

 

Ένα άλλο θαυμαστό γεγονός αφορά την Θεία Λειτουργία. Ως γνωστόν η παράδοση της Εκκλησίας αναφέρει πως κατά την τέλεσή της συμβαίνουν πολλά πνευματικά γεγονότα. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος, αναφέρει πως μία φορά που τελούσε την Θεία Λειτουργία, δύο παρευρισκόμενοι σε αυτήν, του ανέφεραν πως την στιγμή που εκείνος είχε φτάσει στο σημείο που εκφωνούσε τα λόγια «τα Άγια τοις αγίοις», είδαν φως να βγαίνει από την Αγία Τράπεζα, να καλύπτει τον Εσταυρωμένο και να ξεχύνεται σε ορισμένα άτομα από όσους παρευρίσκοντο στον ναό. [10] Όμως, αυτό που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι πως η μαρτυρία των δύο αυτών ανθρώπων, όπως την διηγήθηκε ο κ. Νεόφυτος, συμπίπτει επακριβώς με εκείνη του γέροντος Αμβροσίου Λάζαρη. Εκείνος είχε αναφέρει τα εξής για το συγκεκριμένο σημείο της Θείας Λειτουργίας: «όταν ο ιερέας λέει «Πρόσχωμεν τα Άγια τοις Άγίοις», είναι ή μεγαλύτερη και φοβερότερη στιγμή, γιατί τότε είναι ανοιχτοί οι Ουρανοί και για ότι παρακαλέσουμε τον Θεό, εισακουόμαστε». [11] Βλέπουμε λοιπόν, πως τρεις διαφορετικοί άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους, είδαν ένα κοινό πράγμα, «τους ουρανούς να ανοίγουν», στο ίδιο μάλιστα χρονικό σημείο της Θείας Λατρείας. Ο ένας εκ των τριών μάλιστα ευρίσκετο σε άλλη χρονική περίοδο και τοποθεσία, αλλά και οι τρεις καταμαρτυρούν το γεγονός αυτό ως αυτόπτες μάρτυρες.

 

Θαυμαστό σημείο αποτελεί επίσης και ένα ξεχωριστό γεγονός που έλαβε χώρα κατά την διάρκεια του μαρτυρίου του Αγίου Φιλουμένου του Νεομάρτυρος στο Φρέαρ του Ιακώβ. Ο Άγιος Φιλούμενος εκάρη μοναχός το 1937 μαζί με τον αδελφό του π. Ελπίδιο στα Ιεροσόλυμα. Μετά από δύο χρόνια ο π. Ελπίδιος έφυγε από την Αγία Γη, ενώ ο Άγιος Φιλούμενος παρέμεινε εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του. Κάποια στιγμή, στις 8 Μαρτίου 1979 μετατέθηκε στο Φρέαρ του Ιακώβ, όπου στις 29 Νοεμβρίου 1979, μαρτύρησε κατόπιν επίθεσης φανατικών Εβραίων. «Το μαρτύριό του ήταν φρικτό, γιατί οι δήμιοί του τον χτύπησαν αλύπητα στο πρόσωπο και του έκοψαν τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού. Στη συνέχεια βεβήλωσαν την Εκκλησία και το Σταυρό κι έριξαν μια χειροβομβίδα καταστρέφοντας τον χώρο». Κατά την διάρκεια λοιπόν του μαρτυρίου, ο αδελφός του Αγίου π. Ελπίδιος, αν και μίλια μακριά από την Αγία Πόλη άκουσε την φωνή του αδελφού του να του λέει: «αδελφέ μου με σκοτώνουν προς δόξαν Θεού. Σε παρακαλώ μην αγανακτήσεις». [12] Ιδιαίτερη σημασία έχουν και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα αμέσως μετά την κοίμηση του Αγίου Νεκταρίου. Ο Άγιος εκοιμήθη το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920, στον 2ο θάλαμο του 2ου ορόφου του Αρεταίειου νοσοκομείου. Τότε, δύο μοναχές και ορισμένες νοσοκόμες άρχισαν να ετοιμάζουν το σκήνωμά του για την κηδεία. Κάποια νοσοκόμα ή η μοναχή Ευφημία άφησε πρόχειρα την φανέλα που φορούσε ο Άγιος σε ένα διπλανό κρεβάτι, στο οποίο νοσηλευόταν ένας ασθενής με παράλυση στα κάτω άκρα. Μόλις όμως τον ακούμπησε η φανέλα του Αγίου, αυτός αμέσως σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει. Επίσης, ο σύζυγος μιας νοσοκόμας, της Στάσας Καλοκάγαθου, έπασχε από μία ανίατη ασθένεια. Εκείνη λοιπόν, σκούπισε λίγο μύρο από το μέτωπο του Αγίου και επάλειψε τον άνδρα της, ο οποίος θεραπεύθηκε ευθύς, και παρευρέθηκε μάλιστα στην κηδεία του Αγίου στην Αίγινα. [13], [14]

Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ

 

Παραπομπές:
5. Οι άγιοι νεοφανείς και νεομάρτυρες Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη, http://www.pemptousia.gr/2014/04/i-agii-neofanis-ke-neomartires-ra/
6. Μονή Παναγίας Ξυνιάδας Δομοκού, https://www.youtube.com/watch?v=Zcd-gCsvdno
7. Αρχ. Γεώργιος, Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, Μοναχισμός και θέα του Ακτίστου Φωτός, https://www.impantokratoros.gr/aktiston-fos.el.aspx
8. Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, Διάλογος με τον Μοτοβίλωφ, http://aktines.blogspot.com/2012/01/blog-post_4038.html
9. Τον είδα μέσα σε φως!!! Θεέ μου είπα τί είναι αυτό. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ Β΄ ΜΕΡΟΣ, https://www.youtube.com/watch?v=ulgJizG8BZQ
10. «Θαυμαστό Γεγονός» Εγώ τελούσα το Μυστήριο & αυτοί έβλεπαν το Μυστήριο – Μ. Μόρφου Νεόφυτος, https://www.youtube.com/watch?v=rITqZrUKcAI
11. Αποκαλύψεις του γέροντος Αμβροσίου, http://www.kivotoshelp.gr/index.php/praktikh-theologia-menu/137-geron-amvrosios-lazaris-piga-stis-pyles-tis-kolaseos
12. Ο Άγιος Νεομάρτυρας Φιλούμενος του Φρέατος του Ιακώβ (29 Νοεμβρίου 1979), http://www.diakonima.gr
13. Θαύμα Αγίου Νεκταρίου αμέσως μετά την κοίμησή του, https://poimin.gr/thavma-agiou-nektariou-amesos-meta-tin-kimisi-tou/
14. Θαύματα Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, http://www.diakonima.gr

Share Button