Ό αγαπητός μου εν Χριστώ αδελφός, Μοναχός Δανιήλ, εκ της Αδελφότητας των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια, μου διηγήθηκε, πώς πριν από 15 χρόνια, είχε πάει στην Κορυφή του Άθωνα, να βρει και να μαζέψει «αμάραντα» τα οποία αφθονούν μεν, αλλά φυτρώνουν σε απόκρημνα και επικίνδυνα βράχια. Ξαφνικά όπως προσπαθούσε να ανέβει σε ένα βράχο, βλέπει μπροστά του να βγαίνει μέσα από μια σπηλιά ένας σεβάσμιος Ασκητής, ό όποιος με τη δεξιά του τον ευλόγησε και σταύρωσε τα τέσσερα σημεία του ορίζοντος και τον Πατέρα Δανιήλ και του είπε, σε τόνο κάπως αυστηρό :
«— Αδελφέ Δανιήλ, αυτό πού κάνεις είναι επικίνδυνο, διότι τα βράχια πού βγαίνουν τα αμάραντα, έχουν σχισμές και εύκολα ξεκόβονται και κατά καιρούς έχουν γίνει πολλά δυστυχήματα, αλλά υπάρχει αδελφέ καί άλλος κίνδυνος εξ ίσου μεγάλος, διότι με τον ήλιο ζεσταίνονται και βγαίνουν φαρμακερά φίδια από τις πέτρες καί ό Σατανάς ζητεί να βρει τέτοιες ευκαιρίες, να πάθει δυστύχημα ό Μοναχός και να κολασθεί, Γι’ αυτό καί οι άγιοι Πατέρες, με επιτίμια απαγορεύουν να μαζεύομαι αμάραντα καί σαλιγκάρια. Μην ξεφεύγετε από την υπακοή των αγίων Πατέρων, που θα σας χαρίσει ταπείνωση, κι εκείνη με τη σειρά της θα σας εξασφαλίσει τη σωτηρία καί την αιώνια ζωή».
Ό αδελφός Δανιήλ, ζήτησε να μάθει το όνομα, του σεβάσμιου εκείνου Γέροντα καί Ασκητή, καί πόσα χρόνια έχει που ασκητεύει στα μέρη εκείνα, αλλά ό Ασκητής έφυγε ανατολικά καί χάθηκε στα βράχια, χωρίς να δώσει καμιά απόκριση, στα ερωτήματα του πατρός Δανιήλ, το μόνο πού άκουσε ότι είπε, είναι: «Συγχώρεσέ με αδελφέ Δανιήλ, καί παρακαλεί τον Κύριο να με ελεήσει» καί μόλις είπε αυτά έγινε άφαντος. Το δε θαυμαστό καί περίεργο είναι ότι χωρίς να ξέρει ποιος είναι, κάλεσε τον αδελφό Δανιήλ με το όνομά του, χωρίς να τον ξέρει ή να τον είχε ιδεί άλλη φορά. Αυτό καί μόνον πείθει ημάς πώς ό Γέροντας αυτός ήταν θεοφόρος με διορατικό καί προορατικό χάρισμα, αλλά αποφεύγοντας τη δόξα των ανθρώπων, δια της ταπεινώσεως, ομολόγησε τον εαυτό του αμαρτωλό, για να δώσει υπόδειγμα καί δίδαγμα στον αδελφό, πώς καί τι πρέπει να φρονούμε για τον εαυτό μας, για να τύχομε καί εμείς του ελέους του Θεού καί να βρούμε ψυχική σωτηρία, όπως καί αυτός ασφαλώς θα ήταν Ελεημένος παρά Κυρίου και άγιος Μοναχός ή καί Ιερομόναχος, εφόσον ευλόγησε τον αδελφό Δανιήλ καί σταυροειδώς την οικουμένη όλη στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Πολλές φορές, ό Π. Δανιήλ, πήγε στα μέρη εκείνα, αλλά δεν συνάντησε άλλη φορά το Γέροντα εκείνον!