Συνωμίλησε ποτε ο Γέρων Σιλουανός μετά τινος φοιτητού, όστις επεσκέφθη τον Άθωνα  και έλεγε πολλά περί ελευθερίας. Όπως πάντοτε, ο Γέρων παρηκολούθησε τας σκέψεις και τα συναισθήματα του συμπαθούς αλλά αφελούς συνομιλητού  αυτού μετά πολλής προσοχής. Βεβαίως, αι ιδέαι του φοιτητού περί  ελευθερίας συνεκεντρούντο αφ’ ενός μεν εις την αναζήτησιν πλειόνων  πολιτικών ελευθεριών, αφ’ ετέρου δε εις την δυνατότητα να ενεργή τις  γενικώς κατά τα κίνητρα και τας εαυτού επιθυμίας.

Ο Γέρων εις απάντησιν εξέθεσε τας ιδίας αυτού απόψεις.

«Ποίος δεν θέλει ελευθερίαν;  Πάντες θέλουν αυτήν, αλλά πρέπει να γνωρίζης εις τί συνίσταται και πώς  αποκτάται. Ο εφιέμενος ελευθερίας δεσμεύει εαυτόν. Καθ’ ό μέτρον  δεσμεύεις σεαυτόν, το πνεύμα σου θα απολαύη ελευθερίας…

Πρέπει να δεσμεύης τα πάθη εντός σου, ίνα μη κατακυριεύσουν του πνεύματος σου· πρέπει να δεσμεύης  σεαυτόν, ίνα μη αδικήσης τον πλησίον σου … Συνήθως οι άνθρωποι ζητούν  την ελευθερίαν ίνα πράττουν «ό,τι θέλουν». Τούτο όμως δεν είναι  ελευθερία, αλλ’ η εξουσία της αμαρτίας επί σε. Η ελευθερία να αμαρτάνης  –να γαστριμαργής, να μεθύσκησαι, να μνησικακής, να εκβιάζης, να φονεύης,  ή να πράττης τι παρόμοιον– ουδόλως είναι ελευθερία, αλλά δουλεία, ως ο  Κύριος είπεν: “Πας ο ποιών την αμαρτίαν δούλος εστι της αμαρτίας” (Ιωάν.  η’ 34). Είναι αναγκαίον να προσεύχησαι πολύ, όπως ελευθερωθής της  φοβεράς αυτής δουλείας». Ημείς φρονούμεν ότι η αληθινή ελευθερία  έγκειται εις το να μη αμαρτάνης, εις το να αγαπάς τον Κύριον και τον  πλησίον μεθ’ όλης της καρδίας σου και όλης της ισχύος σου.

«Η αληθής ελευθερία είναι η διαρκής διαμονή εν τω Θεώ» .

Αν και ο λόγος του Γέροντος κατά το βάθος αυτού υπερέβαινε το όριον της αντιλήψεως του νεαρού φοιτητού,  απήλθεν ούτος βαθέως επηρεασμένος.

Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου, Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 1999