῾Ο μεγαλόσχημος μοναχός ῾Ησαΐας Ντραγκιτσέσκου, γεννήθηκε στήν Κοινότητα Ἀνινοάσα τοῦ Νομοῦ Μουσκέλ Ρουμανίας τήν Μεγάλη Πέμπτη τοῦ ἔτους 1807.  Στό βάπτισμά του ἐπῆρε τό ὄνομα Ἰωάννης. Κατ᾿ ἀρχήν ἐμόνασε στήν Μονή Χωραΐτσα καί τό ἔτος 1845 ἦλθε στό ῞Αγιον  ῎Ορος καί ἐγκατεστάθηκε στό Κελλί Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου τῆς ῾Αγίας  ῎Αννης. Τό 1857 ἦλθε στήν Ρουμανική Σκήτη, ὅπου καί ἔμεινε μέχρι τό  θάνατό του, πού συνέβη στίς 23 Σεπτεβρίου 1902. Ἐκοιμήθη σέ ἡλικία 95  ἐτῶν, ἀπό τά ὁποῖα τά 57 ἔζησε στό ῞Αγιον ῎Ορος. ῾Ο π. ῾Ησαΐας, ἦταν ἕνας σοφός διδάσκαλος καί πνευματικός ὁδηγός, παρ᾿  ὅτι δέν ἐσπούδασε στά σχολεῖα τοῦ κόσμου, ἀλλά στό πανεπιστήμιο τῆς  ἐρήμου. Μέ τίς ψυχωφελεῖς διηγήσεις του καί τόν εὐπροσήγορο τρόπο του  ἐστήριζε πνευματικά πολλούς ἀνθρώπους, ἐσυμβούλευε κυρίως τούς νέους  μοναχούς καί εἶχε τό χάρισμα νά μαλακώνη καί τήν πιό σκληρή καρδιά. ῞Οσα χρόνια ἔζησε στήν Σκήτη, μέ τό χάρισμα τοῦ λόγου του, πολλούς  λαϊκούς Χριστιανούς ἐπέστρεψε ἀπό τήν ἁμαρτία, ἐνῶ ἄλλους ἐβοήθησε ν᾿  ἀφιερωθοῦν στήν μοναχική ζωή. Πέρασε μέ μεγάλη πτωχεία τήν ζωή του, κοπιάζοντας νά ἐφαρμόσῃ πλήρως τήν ἀρετή τῆς ἀκτημοσύνης. Μέχρι τά γεράματά του διατηροῦσε τό ἀγωνιστικό  του φρόνημα καί ἀπέφευγε τήν σπατάλη γιά ὅ,τι δήποτε πρᾶγμα. Μαζί του ἐμόνασε καί ὁ κατά σάρκα ἀδελφός του Μαρῖνος, ὁ ὁποῖος στήν  κουρά του ἔλαβε τό ὄνομα Μᾶρκος μοναχός καί ἐκοιμήθη 15 ἡμέρες μετά ἀπό  τόν ἀδελφόν του. ῞Οταν ζοῦσε, μᾶς εἶχε διηγηθῆ ἀπό παλαιοτέρους του μοναχούς μέ ποιό τρόπο εὑρέθηκε τό νερό τοῦ κήπου τῆς Σκήτης. Σ᾿ ἐκεῖνο τό μέρος ὑπῆρχε, πρίν ἱδρυθῇ ἡ Σκήτη, τό Κελλίον πρός τιμήν  τῆς Ἀποτομῆς τῆς Κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου, στό ὁποῖον ἐμόναζαν  κυρίως Ρουμᾶνοι  μοναχοί. Τό 1720 ἕνας μοναχός, μετά ἀπό πολλές προσευχές γιά τήν ἀνεύρεσι νεροῦ,  ἀξιώθηκε νά δεχθῇ τήν ἐπίσκεψι τῶν Τριῶν ῾Ιεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι τοῦ εἶπαν  τά ἑξῆς: «Σκάψε κοντά στίς ἐλιές τοῦ κήπου καί θά εὑρεθῇ τό νερό». Πράγματι τό νερό εὑρέθηκε στά τέσσαρα μέτρα καί ὑπάρχει μέχρι σήμερα.  Γιά ἀνάμνησι καί εὐχαριστία πρός τούς Τρεῖς ῾Ιεράρχες, οἱ ἁγιογράφοι  Πατέρες τότε ζωγράφησαν μία εἰκόνα μέ τούς ῾Αγίους νά ὑποδεικνύουν στόν  μοναχό τό σημεῖο τῆς ἀνευρέσεως τοῦ νεροῦ. Αὐτή ἡ εἰκόνα σήμερα ὑπάρχει  στό παρεκκλήσιο τῆς Ἀποτομῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Στή ἴδια εἰκόνα ἔχουν ζωγραφισθῆ καί ἄλλα θαύματα πού ἔγιναν κατά καιρούς στήν Ρουμανική  Σκήτη παλαιότερα.