Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Επι πολλα ετη οι μοναχοι προσφερουν την προσευχην αυτην δια στοματος, μη αναζητουντες τεχνητους τροπους ενωσεως του νου μετα της καρδιας.Η προσοχη αυτων συγκεντρουται εις την συμμορφωσιν της καθ ημεραν ζωης αυτων προς τας εντολας του Χριστου. Η αιωνοβιος πειρα της ασκησεως ταυτης εδειξεν ότι ο νους ενουται μετα της καρδιας δια της ενεργειας του Θεου, όταν ο μοναχος διελθη την σταθεραν πειραν της υπακοης & της εγκρατειας, όταν ο νους αυτου, η καρδια & ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ επαρκως εκ της εξουσιας της αμαρτιας. Εδώ θα πρεπει να αναφερουμε ότι αυτά δεν ισχυουν μονον για τους μοναχους αλλα & για μας που θα πρεπει να ασκηθουμε με σωστο τροπο στην ασκηση της προσευχης του ΙΗΣΟΥ. Εν τουτοις & κατά το Οποιο παρελθον & κατά τον παροντα καιρον οι ΠΑΤΕΡΕΣ ενιοτε επιτρεπουν να προσφυγουμε εις την τεχνηκην μεθοδο εισαγωγης του νου εις την καρδιαν. Προς τουτο ο μοναχος η ο λαικος διδων καταλληλον θεσιν εις το σωμα & κλινων την κεφαλην προς το στηθος νοερως προσφερει την προσευχην εισπνεων ησυχως τον αεραν μετα των λεξεων « ΚΥΡΙΕ» & επειτα εκπεων τελειωνει την προσευχην «ΕΛΕΗΣΟΝ». Κατά τον χρονον της εισπνοης η προσοχη του νου κατ αρχας ακολουθει την κινησιν του εισπνεομενου αερος & συγκεντρουται εις τα ανω μερος της καρδιας. Κατά την εργασια ταυτην επι τι χρονικον διαστημα η προσοχη δυναται να διαφυλαχθη αδιαχυτος & ο νους να παραμεινει πλησιον της καρδιας, ετι δε & να ελθη εντος αυτης.Η πειρα θα δειξει ότι ο τροπος ουτος θα δωση εις τον νουν την δυνατοτητα να ιδη ουχι αυτην την φυσικην καρδιαν, αλλα εκεινο οπερ τελειται αυτή.
Οποια αισθηματα εισδυουν εν αυτή οποιαι νοεραι εικονες προσεγγιζουν αυτην εκ των εξω. Η τοιαυτη ασκησις θα οδηγηση τον ανθρωπον να αισθανεται την καρδιαν αυτου & να διαμενη εν αυτή δια της προσοχης του νοος μη προσφευγων πλεον εις οιανδηποτε «ψυχοσωματικην» τεχνικην.
Η τεχνικη μεθοδος δυναται να βοηθηση τον αρχαριον να ανευρη τον τοπον, οπου οφειλει να σταθη η προσοχη του νοος κατά την προσευχην & εν γενει παντι καιρω.Εν τουτοις η πραγματικη προσευχη δεν επιτυχγανεται δια του τροπου αυτου.Αυτη ερχεται ουχι αλλως, ει μη δια της πιστεως & ασυγκριτως ορθοτερος & ωφελιμωτερος & δη να συγκετρουται η προσοχη εις το ονομα του ΙΗΣΟΥ βαθμον, τοτε ο νους φυσικω τω τροπω ενουται μετα της καρδιας.
1. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ.
2. ΝΟΕΡΑΝ
3. ΝΟΕΡΑ –ΚΑΡΔΙΑΚΗ.
Ο νους & η καρδια ενουται κατά την ενεργεια αυτων η προσοχη περικλειεται εντος της καρδιας & εκει προφερεται η ευχη.
4. Αυτενεργουμενη . Η προσευχη στερουται εν τη καρδια & ανευ ιδιαιτερας προσπαθειας της θελησεως προσφεραται αφ εαυτης εντος της καρδιας, ελκυουσα προς τα εκει την προσοχη του νοος.
5. Χαρισματικη. Η προσευχη ενεργει ως τρυφερα φλοξ εντος ημων ως εμπνευσις Ανωθεν, γλυκαινουσα την καρδιαν δια της αισθησεως της αγαπης του Θεου & αρπαζουσα τον νουν εις πνευματικας θεωριας. Ενιοτε συνοδευεται μετα της ορασεως του Φωτος.
Η βαθμιαια αναβασις εν τη προσευχη είναι πλεον αξιοπιστος. Εις τον εισερχομενον εις το σταδιο του αγωνος δια την προσευχην επιμονως προτεινεται να αρχιζη δια της προφορικης προσευχης,εως οτου αυτή αφομοιωθη υπο του σωματος, της γλωσσης, της καρδιας & της διανοιας αυτου.Η ασκηση της νοερας προσευχης δυναται προς καιρον να συνδεηται μετα της ψυχοσωματικης μεθοδου …..Η τοιαυτη εργασια δυναται να είναι ωφελιμος εάν εχωμεν παντοτε κατά νουν ότι εκαστη επικλησις του Ονοματος του Χριστου πρεπει να συνδεηται αδιαστατως μετ Αυτου, του προσωπου του ΧΡΙΣΤΟΥ –ΘΕΟΥ. Όταν η προσοχη του νοος στερουται εν τη καρδια του είναι δυνατος ο πληρης ελεγχος των τελουμενων εντος της καρδιας, η δε παλη προς τα παθη διεξαγεται μετα συνενεσεως. Ο ευχομενος βλεπει τους εχθρους προσεγγιζοντας εκ των εξω & δυναται να εκδιωξη αυτους δια της δυναμεως του Ονοματος του ΧΡΙΣΤΟΥ.Δια της ασκησεως ταυτης η καρδια λεπτυνεται & γινεται διορατικη.Διαισθανεται την κατάσταση του προσωπου εκεινου περι του οποιου προσφερεται δεησις.
Κατ αυτόν τον τροπον τελειται η μεταβασις εκ της νοερας προσευχης εις την νοεραν καρδιακην, μετα την οποια διδεται η αυτενεργουμενη προσευχη.
Εν ταις συνθηκαις του συγχρονου κοσμου η προσευχη απαιτει υπερανθρωπον ανδρειαν, διοτι εις αυτην ανθισταται το συνολον των κοσμικων ενεργειων.
Ο συγχρονος ανθρωπος είναι εις θεσιν να εννοηση τον μηχανισμο της ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ.