Διηγήθηκαν για τον αββά Μακάριο τον μεγάλο ότι περπατώντας κάποια φορά στην έρημο, βρήκε παραπεταμένο πάνω στο χώμα ένα κρανίο νεκρού. Το κούνησε λίγο με το φοινικένιο ραβδί του λέγοντάς του: “Συ, ποιος είσαι; Αποκρίσου με”. Το κρανίο του μίλησε και είπε: “Εγώ ήμουν αρχιερέας των ειδωλολατρών που παρέμειναν σ΄ αυτόν τον τόπο, κι εσύ είσαι ο αββάς Μακάριος που έχει μέσα σου το άγιο Πνεύμα. Όποια ώρα λοιπόν σπλαχνίζεσαι αυτούς που είναι στην κόλαση, παρηγορούνται λίγο”. Τον ρωτάει ο αββάς Μακάριος: “Και τι λογής παρηγοριά έχουν;” Και απαντά Διαβάστε Περισσότερα [...]

  *Μια ιστορία που δείχνει την εγκράτεια και τα θαυμαστά μέτρα των πατέρων της εποχής. -Μια φορά επεθύμησε η όρεξη του Αββά Μακάριου σταφύλια νωπά. Εκείνη την ώρα έτυχε να του στείλει ένας αδελφός νωπά και ωραία σταφύλια. Και για να βασανίσει την όρεξη, ευθύς τα έστειλε σε άλλον αδελφό, που ήταν κλινήρης και είχε επιθυμήσει σταφύλια. Ο οποίος αφού τα είδε, χάρηκε πάρα πολύ και ευθύς ( χωρίς να απλώσει τελείως σε εκείνα ) είπε και τα έστειλαν σε άλλον λέγοντας: -Τάχα δεν τα ορέγεται αυτός; Εκείνος πάλι ο αδελφός, που τα έλαβε ( παρ’ όλο που ήταν Διαβάστε Περισσότερα [...]

  *Άλλο ένα από τα μυρίπνοα άνθη της αγιορείτικης ερήμου, που έζησε εν πτωχεία, στην αφάνεια και την νοερά προσευχή. -Σύμφωνα με την διήγηση του κτήτορα της σκήτης των Μολδαβών, π.Νήφωνα, αυτός ο δούλος του Θεού ζούσε σε μια σπηλιά όχι μακριά απ’την σπηλιά του οσίου Πέτρου του Αθωνίτου. Για το πόσα χρόνια έζησε εκεί, πως ονομαζόταν, δεν έχουμε πληροφορίες. Η ζωή του απέβλεπε στην τελεία πτωχεία, γι’αυτό δεν είχε τίποτα πάνω στο σώμα του, ούτε στην σπηλιά. Ήταν ξυπόλητος χωρίς μανδύα και ντυνόταν με κουρελιασμένα ράσα. Κάποτε αυτό το μέρος Διαβάστε Περισσότερα [...]

Κατά διήγηση του ίδιου Ερημίτου (ως και άλλου εκ Κατουνακίων), περί το έτος 1905, ζούσαν στον Άγιο Βασίλειο ή σε κάποιο κοντινό ερημητήριο, ένας υποτακτικός ονόματι Αρσένιος μαζί με τον Γέροντά του που λεγόταν Θεοφύλακτος. Ο υποτακτικός λοιπόν αυτός έτυχε να βρίσκεται στο μονοπάτι που οδηγεί από το κάτω Χαϊρι προς τον «Άγιο Νείλο» και συγκεκριμένα στο σημείο που ξεχωρίζει το άλλο μικρό μονοπάτι το οποίο άγει δια αναβάσεως προς το Κελλί του Οσίου Πέτρου του Αθωνίτου. Στο μέρος αυτό, λοιπόν, συνάντησε ο υποτακτικός 11 μοναχούς με φθαρμένα και Διαβάστε Περισσότερα [...]

Στην Καλύβη Γενέσιον της Θεοτόκου, που βρίσκεται στην περιοχή της Καψάλας και υπάγεται στην Ι.Μ. Παντοκράτορος, ασκούνταν παλιά τέσσερις πατέρες. Ενώ η μοναχική τους ζωή πήγαινε καλά, οι τρεις πατέρες συμφώνησαν να φύγουν, να αλλάξουν Κελλί, με την πρόφαση ότι το Κελλί δεν είχε νερό. Προσπαθούσαν να πείσουν και τον τέταρτο. Εκείνος όμως δεν εδέχετο απ’ουδενί να αφήσει την μετάνοιά του. Παρακινούσε τους πατέρες να κάνουν προσευχή όλοι μαζί, για να τους οικονομήσει ο Θεός λίγο νεράκι που το εχρειάζοντο. Ο ίδιος συνεχώς προσευχόταν με δάκρυα Διαβάστε Περισσότερα [...]